Ποτοαπαγόρευση. Η περίοδος από το 1920 έως το 1933 στις ΗΠΑ, όταν κηρύχθηκε παράνομη με συνταγματική πρόνοια η παρασκευή, διακίνηση, εισαγωγή, εξαγωγή και πώληση αλκοολούχων ποτών. Αρχικά είχε ως στόχο την πρόληψη του εγκλήματος και της μέθης. Σύντομα κατέστη σαφές ότι έκανε ακριβώς το αντίθετο, καθώς τα παράνομα στέκια που σέρβιραν αλκοόλ -γνωστά ως Speakeasies- διαδόθηκαν αστραπιαία ανοίγοντας νέους κερδοφόρους δρόμους στο οργανωμένο έγκλημα.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η δίψα των Η.Π.Α. για το αλκοόλ αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης. Και μια παράνομη βιομηχανία γύρω από τα οινοπνευματώδη ποτά γιγαντώθηκε αντικαθιστώντας τις παλαιές νόμιμες μεθόδους παραγωγής και διανομής.
Η ποτοαπαγόρευση εγκρίθηκε από το Κογκρέσο το 1917 και επικυρώθηκε από το 1919. Μιλάμε για την 18η τροποποίηση του Συντάγματος που απαγόρευε την παραγωγή ή την πώληση αλκοόλ εντός των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εφαρμογή της απαγόρευσης αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολη. Το λαθρεμπόριο αλκοόλ σύντομα απέκτησε διαστάσεις ανεξέλεγκτες από τις κρατικές δομές ενώ τα οικιακά παρασκευαστήρια οινοπνευματωδών άνοιγαν το ένα μετά το άλλο. Το 1933 η 18η τροποποίηση καταργήθηκε εν μέσω μεγάλου εορτασμού. Και η απόφαση της κατάργησης αποτέλεσε κεντρική πολιτική της εκστρατείας του Προέδρου Ρούσβελτ. Πρότεινε την επανεισαγωγή του αλκοόλ ως εμπορεύσιμο προϊόν προσβλέποντας, σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας για τις Η.Π.Α., την αύξηση των κρατικών εσόδων από τη φορολογία.
•Εκτιμάται πως στη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης 10.000 άτομα έχασαν τη ζωή τους καταναλώνοντας ποσότητες κακής ποιότητας αλκοόλ
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της περιόδου είναι πως την επόμενη της άρσης της ποτοαπαγόρευσης χιλιάδες μπαρ αποκαλύφθηκαν. Και προς έκπληξη πολλών έμοιαζαν να λειτουργούσαν χρόνια. Ήταν οργανωμένα. Ιδιοκτήτες και προσωπικό πόζαραν, επιτέλους ελεύθερα, στους φακούς των φωτογράφων λες και γνώριζαν πως ήταν θέμα χρόνου να έρθει η περίφημη άρση της απαγόρευσης στην κατανάλωση οινοπνευματούχων ποτών.
