επιμέλεια Στέλλα Παπαλάμπρου* //
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετείχαν στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο το 1917 στο πλευρό των συμμάχων, Βρετανίας και Γαλλίας. Την ίδια περίοδο είχαν τα σκήπτρα της τέχνης στην παραγωγή ταινιών και της “φρέσκιας”, για την εποχή, εμπορικής διαφήμισης. Οι νεόφερτες αυτές τεχνολογίες διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αμερικανικού πνεύματος και στην αλλαγή της κοινής γνώμης σε θέση υπέρ του πολέμου.
Η κυβέρνηση δεν είχε χρόνο για ξόδεμα, αφού οι πολίτες της ήταν σε οριακό σημείο απόφασης για το αν θα ορμήσουν στη μάχη. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, ο απλός Αμερικανός να πεισθεί να φύγει σε έναν τόσο μακρινό πόλεμο;
•Οι αφίσες, κέλευσμα στρατιωτικής κατάταξης, είχαν τόσο αριστοτεχνικό σχεδιασμό και απεικόνιση, που οι περισσότερες απ’ αυτές θα μπορουσαν να μπουν στις πιο “ψαγμένες” γκαλερί. Ήταν ιδιαίτερα ελκυστικές στο μάτι του θεατή και εύκολες ως προς την αναπαραγωγή τους. Μπορούσαν να τοιχοκολληθούν στις πλευρές των κτιρίων, να τοποθετηθούν στα παράθυρα των σπιτιών, στους χώρους εργασίας, αλλά και πιο περίοπτα, στα παράθυρα των αυτοκινήτων και τα περιοδικά κι όλα αυτά τυπωμένα σε μια πληθώρα γλωσσών.
Προκειμένου να συνδέσει εύστοχα αυτή τη δημοφιλή μορφή διαφήμισης με τη στρατιωτική πρόσκληση, η Κυβερνητική Επιτροπή Δημόσιας Ενημέρωσης των ΗΠΑ, δημιούργησε το Τμήμα Εικονογραφημένης Διαφήμισης, το 1917. Η επιτροπή, με επικεφαλής τον πρώην ερευνητή – δημοσιογράφο, Τζωρτζ Κριλ, έδωσε σημαίνουσα βαρύτητα στην προώθηση του μηνύματος ότι η συμμετοχή της Αμερικής στον πόλεμο είναι απολύτως αναγκαία για την επίτευξη της σωτηρίας της Ευρώπης από τις γερμανικές και εχθρικές δυνάμεις.
•Στο βιβλίο του με τίτλο “Πώς διαφημίσαμε την Αμερική”, ο Τζωρτζ Κριλ αναφέρει ότι η επιτροπή λειτούργησε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάσει τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τον πιο σημαντικό αγώνα «ορθής ετυμηγορίας για την ανθρωπότητα».
Χαρακτήρισε την επιτροπή ως τη φωνή που θα συνηγορούσε αιτιολογικά υπέρ της συμμετοχής της Αμερικής στον πόλεμο πριν την αδέκαστη κρίση της κοινής γνώμης. Ο Κριλ παρομοιάζει επίσης την επιτροπή με μια “τεράστια επιχείρηση προώθησης πωλήσεων” και τη χαρακτηρίζει ως “τη μεγαλύτερη περιπέτεια παγκοσμίως στον χώρο της διαφήμισης”.
Το μήνυμα της επιτροπής διείσδυσε βαθιά μέσα σε κάθε αμερικανική κοινότητα και ήταν η ίδια που έδρασε κατ’ ουσίαν ως υπεύθυνη οργάνωση για τη μεταφορά των αμερικανικών ιδανικών σε κάθε γωνιά του πολιτισμένου κόσμου.
*Στέλλα Παπαλάμπρου http://www.mosaictranslations.com
πηγή εικόνων: https://www.huntington.org
