Aπό την Άντα Δαλιάκα //

Ο καλύτερος χορευτής της γενιάς του. Ταλέντο σπάνιο. Καλύτερος από τον Νουρέγιεφ… Αυτοί είναι ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που έχει εισπράξει το «enfant terrible» του σύγχρονου μπαλέτου, Σεργκέι Πολούνιν, τον οποίο και ετοιμάζεται να υποδεχθεί το 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.

Ο Σεργκέι Πολούνιν εγκατέλειψε τη θέση του σολίστ δύο φορές, επαναστατώντας απέναντι στο κατεστημένο του κλασικού χορού
Ο Σεργκέι Πολούνιν εγκατέλειψε τη θέση του σολίστ δύο φορές, επαναστατώντας απέναντι στο κατεστημένο του κλασικού χορού

Μαζί με τις νέες κινηματογραφικές δημιουργίες, οι Νύχτες Πρεμιέρας (21 Σεπτεμβρίου έως 2 Οκτωβρίου) διαθέτουν στο επίσημο πρόγραμμά τους και το πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ «Dancer» του Στίβεν Κάντορ για τον Ουκρανό σταρ του μπαλέτου που έγινε «κακό παιδί» όταν εγκατέλειψε τη θέση του σολίστα δύο φορές, επαναστατώντας απέναντι στο κατεστημένο του κλασικού χορού.

Ο 26χρονος Πολούνιν, που θα έρθει στην Αθήνα ως επίσημος προσκεκλημένος του φεστιβάλ, βρίσκεται στο επίκεντρο του ντοκιμαντέρ, το οποίο περικλείει όλες τις αντιφάσεις που τον κατέστησαν αμφιλεγόμενη φιγούρα αλλά και σταρ του Διαδικτύου, με το βίντεο «Take me to Church» να συγκεντρώνει κοντά στα 16 εκατομμύρια θεάσεις στο YouTube.

Να σημειώσουμε πως ο γεννημένος στην Ουκρανία χορευτής, παιδί φτωχής οικογένειας που τον σπούδασε με αυταπάρνηση και αυτοθυσία (ο πατέρας του πήγε να δουλέψει στην Πορτογαλία και η γιαγιά του στην Ελλάδα), εγκατέλειψε το Βασιλικό Μπαλέτο της Αγγλίας το 2010 σε ηλικία μόλις 21 ετών, όντας ο νεότερος σολίστ του θιάσου, και κατόπιν το Θέατρο Στανισλάβσκι της Μόσχας στις αρχές του 2014.

Η περίπτωσή του -η ταχύτατη άνοδος και η εξίσου αστραπιαία πτώση του- καταγράφεται από τον Κάντορ, υποψήφιο για Οσκαρ με το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του «Blood Ties: The Life and Work of Sally Mann» (1994).

Εκτός όμως από τον Πολούνιν, οι Νύχτες Πρεμιέρας διαθέτουν κι άλλους κρυμμένους άσους.

 

Ελληνικές παραγωγές
Την πρεμιέρα, για παράδειγμα, της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της Αντζελας Ισμαήλου «Η πόλη της σιωπής», που γυρίστηκε στην Πάτμο με πρωταγωνιστές την ίδια, την υποψήφια για Οσκαρ Σάρα Μάιλς («Η κόρη του Ράιαν») και τον Μπέρναρντ Χιλ («Τιτανικός»). Πρόκειται για την πρώτη δουλειά της Ισμαήλου μετά το ντοκιμαντέρ «Great Directors» που προβλήθηκε στα Φεστιβάλ των Κανών και της Βενετίας και ασχολείται με τις ιστορίες τριών ανθρώπων που διασταυρώνονται στο ιερό νησί της Πάτμου.

Ακόμη, ο Ηλίας Γιαννακάκης παρακολουθεί στενά την προετοιμασία του τσεχοφικού «Βυσσινόκηπου» από τον Νίκο Καραθάνο στο ντοκιμαντέρ «Ο Βυσσινόκηπος, ο Μίκι Μάους και ο Νίκος Καραθάνος». Μετά το ανέβασμα της επιτυχημένης «Γκόλφως», που παρουσιάστηκε στο ντοκιμαντέρ «Η Γκόλφω στην Επίδαυρο», ο Γιαννακάκης και η Αποστολία Παπαϊωάννου είναι το πλέον κατάλληλο δίδυμο για να αποτυπώσουν στον φακό μια σημαντική εμπειρία καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Στις ελληνικές παραγωγές του προγράμματος του φεστιβάλ συγκαταλέγεται και η «Ευτυχία» του Χρήστου Πυθαρά (work in progress), μια κωμικοτραγική ματιά στην αλλοιωμένη αντίληψη της πραγματικότητας με τους Ξανθή Σπανού, Δημήτρη Αλεξανδρή, Χρήστο Στέργιογλου και Θέμιδα Μπαζάκα.

Τέλος, στους ξένους τίτλους του προγράμματος περιλαμβάνεται και το δράμα «Heal the Living» της σκηνοθέτιδος και σεναριογράφου Κατέλ Κιγιεβερέ που θα προβληθεί στην Αθήνα αμέσως μετά τις πρώτες προβολές του στο τμήμα Ορίζοντες του φεστιβάλ Βενετίας και στο επίσημο πρόγραμμα του Τορόντο.

Η σκηνοθέτις του «Suzanne» (2013) διασκευάζει το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα της Μαϊλίς Ντε Κερανγκάλ, μετατρέποντάς το σε ένα συγκινητικό δράμα για τις αντοχές του ανθρώπινου σώματος και της ψυχής καθώς ένα δυστύχημα ενώνει τις ζωές τριών διαφορετικών ανθρώπων σπρώχνοντάς τους σε μεταφυσικά μονοπάτια. Τον πρώτο ρόλο κρατά ο Ταχάρ Ραχίμ του «Προφήτη», ενώ τη μουσική υπογράφει ο «δικός μας» οσκαρικός συνθέτης Αλεξάντρ Ντεσπλά.

 

Πηγή: www.ethnos.gr