του Γιάννη Παναγόπουλου //

Και όποτε είναι το ρίχνουμε….στη Δημοκρατία. Εννοείται και στην ελευθερία έκφρασης και στον πλουραλισμό. Και μετά; Μετά έρχεται το ερώτημα που βάζουμε πάντα κάτω από το χαλί. Ο τρόπος που ορίζουμε τα παραπάνω. Η καταδίκη της βομβιστικής ενέργειας στον Σκάι είναι καθολική. Μία μέρα μετά η επικαιρότητα, έτσι όπως την τοποθετούν κόμματα, φορείς, ινφλουένσερς, δημοσιογράφοι, νομικοί είναι ο “τιμοκατάλογος” της καταδίκης. Αν καταδικάζεις την επίθεση στον Σκάι πρέπει να καταδικάσεις και την επίθεση κατά της δημοκρατίας,της ελευθερίας του λόγου, την πολυφωνία.

Μπαίνοντας στην ΕΣΗΕΑ, στο κτήριο που στεγάζεται, στα αριστερά υπάρχει ο θυρωρός. Λίγο μετά τα ασανσέρ. Και λίγα βήματα αργότερα σκάλες. Στον τοίχο στα δεξιά υπάρχει η φράση του Μάγερ “Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης”. Μια ηρωική φράση ελαφρώς ακατανόητη αν είσαι κάτω των τριάντα ετών και μεγαλώνεις βράζοντας στη μαρμίτα της ανασφάλειας, των πολιτικών απόψεων που δημοσιεύονται ή δημοσιοποιούνται.

Αν κάποιος πρέπει να έχει πραγματικό πρόβλημα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνοι που τον ψήφισαν. Από εκεί και πέρα η καλλιέργεια διχαστικού κλίματος δεν είναι δημοκρατία. Είναι άπλωμα συμφερόντων που συχνά χαϊδεύουν την ακροδεξιά. Και αν υπάρχει χώρος για αυτοκριτική καλό θα ήταν όλοι να κάνουν την αυτοκριτική τους γύρω από την αισθητική της δημοκρατίας που θέλουμε εδώ, στη χώρα μας.

•Ο πανηγυρισμός μέσων και υπομέσων επικοινωνίας για τη βομβιστική επίθεση στον Σκάι είναι θλιβερός. Θυμίζει τις επιθέσεις παραθρησκευτικών αιρέσεων των Η.Π.Α.. Η δια μέσου βομβιστικών ενεργειών αφύπνιση του λαού ενάντια στους δυνάστες του είναι γελοιότητα και προϊόν ματαιωμένου, από την αφετηρία του, αντάρτικου.

Φαντάζομαι πως όταν ο Μάγερ μιλούσε για τη δημοσίευση ως ψυχή της δικαιοσύνης δεν είχε λάβει υπ’ όψιν του το Twitter και την ποιότητα διαλόγου που θα ανέπτυσσαν λίντερ της δημοσιογραφικής πίστας των Αθηνών. Ο ξεκατινιαστικός διάλογος που ανέπτυξαν ο Άρης Πορτοσάλτε με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο είναι μόνο ενδεικτικός για την έλλειψη δημοκρατίας και αυτοσεβασμού.