του Γιάννη Παναγόπουλου //
Tα παιδιά της Σπείρα – Σπείρα τα θαυμάζεις για το συμπυκνωμένο ταλέντο τους στην ερμηνεία μουσικής, στην πρόζα αλλά, μάλλον, δεν γνωρίζεις το όνομά τους. Τον τρόπο που προσεγγίζουν την τέχνη. Ένα παιδί της Σπείρας μπορεί τώρα να κάθεται απέναντί σου στο μετρό ή στο τρόλεϊ ή να το κοιτάζεις μέσα από το τζάμι αυτοκινήτου στην Κηφισίας χωρίς να γνωρίζεις πως κάποτε το χειροκρότησες όταν από σκηνής ερμήνευε τραγούδια ή ρόλο σε συναυλία – παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη. Ο τελευταίος μαζί με τη Σπείρα – Σπείρα θα εμφανίζονται τις Δευτέρες (τα βράδια) στη Σφίγγα. Η παράσταση που έστησαν λέγεται “Τα Παιδιά της Σφίγγας”. Λίγο πριν η επόμενη εμφάνιση τους αρχίσει και πριν πεις “Αχ το παιδί στα αριστερά έχει ταλέντο, πώς το λένε;” παρουσιάζουμε τέσσερα πρόσωπα της Σπείρας. Τους κάναμε τέσσερις, κοινές, ερωτήσεις. Οι απαντήσεις τους φωτίζουν κάτι από το σύμπαν του καλλιτέχνη που ζει και αναπτύσσεται μέσα τους. Πάμε;
Ιδού οι Ερωτήσεις
1.Από σκηνής, ποια ήταν η τελευταία φορά που θαύμασες κάποιον από την ομάδα σου και γιατί; Τι έκανε;
2.Κάνεις τέχνη σε μια εποχή που λίγοι την υποστηρίζουν. Υπήρξε φορά που είπες: “Αυτό είναι, τα παρατάω, θα κάνω κάτι άλλο;”
3.Τι είναι αυτό που δεν έχεις πει ακόμα στον Σταμάτη Κραουνάκη και θα ήθελες να του το πεις κάποια στιγμή;
4.Η Σπείρα, ως λέξη, παραπέμπει σε κάτι το συνωμοτικό. Είχες ποτέ αυτή την αίσθηση συμμετέχοντας στη Σπείρα;
Χρήστος Γεροντίδης: φωνή, καχόν
1-Πάνε πολλά χρόνια πίσω, πριν καν μπω στην ομάδα. Τότε η «Σπείρα Σπείρα» έκανε την παράσταση «Μπιμπερό» και ο Γιώργος Στιβανάκης έκανε τον ρόλο μιας γκέισας. Εχουν υπάρξει κι άλλες φορές που συνάδελφοι είναι αξιοθαύμαστοι, αλλά εκείνο του Γιώργου ήταν πολύ ιδιαίτερο.
2-Ναι υπήρξαν κάποιες φορές, αλλά ακόμα μένω… συνεπώς έχω ακόμα αντοχές και προφανώς αγαπάω αυτό που κάνω. Αλλιώς δεν την κάνεις αυτή τη δουλειά, όσο κι αν σου θρέφει τη ματαιοδοξία, γιατί μόνο αυτή σε θρέφει πλέον. Εννοώ ότι ο βιοπορισμός μέσω της τέχνης είναι σχεδόν ακατόρθωτος πια.
3-Του ’χω πει πολλά, κι αν έχει μείνει κάτι δεν φαντάζομαι να περιμένεις να του το πω από ‘δω! (χαχαχα)
4-Συνωμοτικό; Δεν το έχω δει ποτέ έτσι. Αν πρέπει ωστόσο να αποδεχτώ τον όρο, τότε θα σου πω ότι υπάρχει μια «συνωμοσία αντοχής» για να πάει παρακάτω και να γίνει όλο και καλύτερο αυτό που δίνουμε στον κόσμο.
Σάκης Καραθανάσης: φωνή, κιθαρόνι, καχόν, νταούλι
1-Σε αυτά τα εφτά σχεδόν χρόνια που είμαι μέλος της Σπείρας, έχουν υπάρξει πάρα μα παρά πολλές στιγμές που έχω θαυμάσει και θαυμάζω τους συναδέλφους μου. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια, γιατί όλοι τους έχουν μαγικές στιγμές.
2-Στα δύσκολα καταλαβαίνεις την αγαπη… Ναι, έχω αναλογιστεί αρκετές φορές αν θα εκανα κάτι άλλο, κυρίως για οικονομικούς λόγους, όμως παντα κατέληγα στο συμπέρασμα ότι θα είμαι δυστυχισμένος χωρίς την τέχνη.
3- Όταν ερθει εκείνη η στιγμή, θα του το πω.
4 -Παράσταση ”Σιγά τα αίματα” 2011, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Από τους πιο δύσκολους χειμώνες. Η Ελλάδα καίγεται, τα μνημόνια ξεκινάνε και εμείς, μια ομάδα αντρών, (ανάμεσά της ηταν ο αγαπημένος μας Μπάμπης Γούσιας) στην Αθηναΐδα, δημιουργούμε τη γιάφκα μας. Μοναδική χρόνια!!!
Κώστας Μπουγιώτης: φωνή, καχόν
1- Είναι τόσες πολλές οι φορές που μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια, προσπαθούμε όλοι να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
2- Υπήρξε κάποια στιγμή μια τέτοια σκέψη, πριν περίπου ένα χρόνο σε μια πολύ δύσκολη οικονομικά κατάσταση, ευτυχώς η σχέση μου με την τέχνη είναι πια βιωματική και η σκέψη παρέμεινε σκέψη.
3- Το ότι μου θυμίζει τόσο έντονα τον πατέρα μου.
4- Η όλη συνθήκη ενέχει κάτι το συνωμοτικό, είμαστε 8 άνθρωποι που κάνουμε κάτι τόσο συνηθισμένο όσο είναι μια μουσική παράσταση με έναν τόσο ασυνήθιστο τρόπο.
Χάρης Φλέουρας: φωνή, κέφι, μπρίο, κουταλάκια
1-Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός και διαφορετικός και επειδή υπάρχει σκηνική ελευθερία, σχεδόν σε κάθε παράσταση, μου δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσω έναν έναν ξεχωριστά τους συνεργάτες μου οπότε δεν υπάρχει συγκεκριμένη στιγμή, συμβαίνει σε κάθε παράσταση!
2- Σε καμιά εποχή δεν υποστηριζόταν η τέχνη γιατί ξυπνάει συνειδήσεις και τρέφει με γνώση τον εγκέφαλο. Οπότε ως ηθοποιός με βλέπω και λίγο ως υπερήρωα που δεν μπορεί να τα βάζει κάτω και να τα παρατάει. Ποιος θα σώσει μετά τον κόσμο;
3- Επειδή θεωρώ ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να τα γευόμαστε τα πράγματα στην ώρα τους δεν αφήνω να λεχθούν πράγματα για αργότερα, εκφράζομαι την ώρα που μου συμβαίνουν, που μου γεννούνται αισθήματα. Οπότε νομίζω πως ο Σταμάτης γνωρίζει!
4- Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, για μένα σπείρα είναι η λέξη που παραπέμπει σε καμπύλη που γράφει ένα σημείο ενώ περιστρέφεται και απομακρύνεται, προς μία κατεύθυνση, από κάποιο σταθερό σημείο. Όλα τα άλλα είναι απλές φήμες!
ινφο
Μετά από την επιτυχία της παράστασης «Όλοι ένα» Φίλα με, τα αγόρια της Σπείρας μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη, ανεβαίνουν στη σκηνή της Σφίγγας, κάθε Δευτέρα βράδυ στις 21:00.
Μουσική σκηνή ΣΦΙΓΓΑ: Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής – Αθήνα (είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
