Από τους Θωμά Πατέλη και Μάρκο Ψυχάρη //

Εδώ και χρόνια, χειμώνα – καλοκαίρι, οι μετακινήσεις του στην πόλη γίνονται ποδηλατώντας. Ο Θωμάς Πατέλης μάς έδωσε μια σειρά tips γύρω από τη σχέση που ανέπτυξε και αναπτύσσει ως ποδηλάτης με το υπόλοιπο σύμπαν της Αθήνας.

Στην Αττική έχω δύο αγαπημένους προορισμούς. Οδηγώντας ποδήλατο στη Ριβιέρα της Αθήνας αισθάνομαι υπέροχα. Στο πλάι έχω τη θάλασσα και, κατεβαίνοντας προς Βάρκιζα, ειδικά μετά τη Βουλιαγμένη που ο ήλιος δύει στα δεξιά, το φως του, όταν σκάει στην υδάτινη επιφάνεια, με μαγεύει. Η καλύτερη εποχή για να απολαύσεις τη διαδρομή είναι η άνοιξη πριν πιάσουν οι πολλές ζέστες. Όμορφη, για άλλους λόγους, είναι και η αστικού τύπου βόλτα από Πειραιά-Δραπετσώνα μέχρι Πέραμα. Η μεταβιομηχανική αισθητική, ειδικά στην περιοχή πάνω από τις γέφυρες του λιμανιού, πριν τα Λιπάσματα και το εργοστάσιο της ΔΕΗ στην ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι, την κάνουν αλύτρωτα ιδιαίτερη.

– Κινούμενος με το ποδήλατο στην πόλη έμαθα να επιβιώνω. Δεν κάνω πλάκα. Και λέω πως τα Ι.Χ. δεν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους ποδηλάτες. Tη θέση αυτή κατέχουν τα taxi. Κανένας ρατσισμός. Το άγχος των οδηγών τους για το μεροκάματο – βλέπε τάλιρο – τούς κάνει επικίνδυνους. Σταματούν οπουδήποτε, κινούνται χωρίς προσοχή για όποιον άλλον κινείται μαζί τους στον δρόμο, πλην του πιθανού πελάτη. Αλλάζουν λωρίδα συχνά χωρίς να ανάβουν φλας. Φρενάρουν όπου λένε οι επιβάτες τους ή όπου κάποιος σηκώνει το χέρι του – καμιά φόρα αρκεί και να το νομίζουν – για να τον πάρουν κούρσα. Οι πόρτες των οχημάτων τους ανοίγουν χωρίς προηγούμενο τσεκάρισμα για το τι συμβαίνει στον δρόμο. Ειδικά εάν πεταλάρεις με άφρενο fix ποδήλατο, που ο χρόνος φρεναρίσματος (skidding) είναι πρακτικά μεγαλύτερος, πρέπει να προσέχεις διπλά. Αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί είναι άψογοι και με υποδειγματική συμπεριφορά, έτοιμοι να μοιραστούν τους δρόμους της πόλης μαζί σου. Αλλά όπως και να το κάνεις η σχέση Taxi Vs Ποδήλατο είναι σε μόνιμη κρίση.

– Όχι μόνο εγώ, όλοι οι ποδηλάτες πρέπει να βάζουν αέρα στα λάστιχα τους κάθε δεκαπέντε μέρες. Και αυτό γιατί ένα μικρό μέρος της πίεσης χάνεται όταν το ποδήλατο δεν έχει το βάρος του αναβάτη πάνω στους τροχούς που ενεργοποιεί την ασφάλεια της βαλβίδας (λόγω εσωτερικής υψηλής – υψηλότερους λόγω του βάρους των ποδηλατών) πίεσης. Επίσης, αέρας χάνεται και από μικρούς πόρους που έχουν οι σαμπρέλες στο υλικό τους. Μια τρόμπα δαπέδου μεγάλη θα σε βοηθήσει και θα κάνει τη ζωή σου πιο εύκολη στο …τρομπάρισμα!

– Στην πόλη οι ποδηλάτες πρέπει να κινούνται με προσοχή στη δεξιά πλευρά της λωρίδας πριν από αυτήν που κινούνται τα μέσα μαζικής μεταφοράς, άρα στη δεύτερη από δεξιά.

– Αυτό που λείπει από την Αθήνα είναι περισσότεροι χώροι εστίασης για ποδηλάτες. Στο κέντρο υπάρχει το Handlebar http://handlebar.gr/ που είναι φθηνό, που είναι χύμα, που είναι ωραίο στο χύμα του. Ωραίο είναι επίσης το “Coffee Bike Caféé” http://www.coffeebike.net/ ειδικά για τις βόλτες προς την ανατολική πλευρά της Αττικής. Εκεί σταματώ για γαστρονομικό ανεφοδιασμό χωρίς να έχω τύψεις. Τα παιδιά του μαγαζιού σερβίρουν διατροφικά φροντισμένες τροφές για ποδηλάτες.

21722_4641658366856_161621930_n

– Σε πολλούς, όταν ρωτούν: «Θωμά ποιο είναι το ιδανικό ποδήλατο για την πόλη;» απαντώ πως: «Ιδανικό ποδήλατο πόλης, είναι αυτό που σου κάνει την ζωή σου πιο εύκολη εντός της». Γενικά μιλώντας, θα έλεγα πως ένα ποδήλατο πρέπει να έχει αξιοπιστία και να ενσωματώνει εύχρηστα όλα εκείνα που βοηθούν τον χρήστη του να κινείται άνετα, με ασφάλεια και με τα λιγότερα εξωτερικά παρελκόμενα στον δρόμο. Για μένα το – ποδήλατο – VANMOOF / D είναι μια ιδανική επιλογή. Είναι διτάχυτο, με μπροστινή σχάρα για να βάζω την τσάντα μου και να μένει η μπλούζα που φορώ χωρίς τη γνωστή στάμπα από ιδρώτα στην πλάτη όταν πάω σε δουλειές δεξιά και αριστερά..

– Το στοιχείο που χρειάζεται η Αθήνα για να γίνει περισσότερο φιλική προς τους ποδηλάτες είναι η ανάπτυξη και η εξέλιξη της οδηγικής κουλτούρας. Χρειαζόμαστε το ειλικρινές μοίρασμα του δρόμου, ισότιμα, σε όσους κινούμαστε πάνω του. Και αν πραγματικά θέλουμε δημοκρατία στις μεταφορές μας, πρέπει να κοιτάξουμε τη νέα γενιά. Κάποια στιγμή πρέπει να προσεγγίσουμε το ζήτημα της οδηγικής παιδείας ακομπλεξάριστα. Γιατί άραγε αργούμε;

– Από τις πόλεις που έχω επισκεφθεί στο εξωτερικό θεωρώ πως το Friedrichshafen, μια μικρή σχετικά γερμανική πόλη στη λίμνη Κωστάντζα, κλέβει την παράσταση. Έχει σχεδιαστεί ώστε να είναι βατή πρώτα για τους πεζούς, έπειτα για τους ποδηλάτες και τέλος για τα αυτοκίνητα και τα μηχανοκίνητα μέσα. Ωραία και με ασφάλεια κινείσαι και στο Βερολίνο. Δεν έχω επισκεφθεί ακόμα την Κοπεγχάγη ή το Άμστερνταμ.

– Κινούμενος στην πόλη χρησιμοποιώ την εφαρμογή – για smart phones – της Strava https://www.strava.com/  Τη θεωρώ εθιστική. Οι πληροφορίες που παρέχει τονώνουν την περιέργεια στην ανακάλυψη των αντοχών μου οδηγώντας ποδήλατο.

Θωμάς Πατέλης
Θωμάς Πατέλης