Από την Αγγελική Κώττη //

«Σάββατο βράδυ γίνονται οι «δουλειές» στο Θεατρικό Μουσείο και μάλιστα ξεδιάντροπα. Από το παράθυρο της πρόσοψης, δίπλα στην είσοδο του μουσείου και κάτω ακριβώς από τη σκάλα που οδηγεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, μπήκαν οι διαρρήκτες, αφαιρώντας τα κάγκελα. Προχώρησαν στο εσωτερικό, όπου βρίσκονται τα γραφεία του μουσείου, αφαίρεσαν δύο υπολογιστές, cd και αρχειακό υλικό σε κασέτες, πήραν μαζί τους μια κέρινη προτομή του Καρόλου Κουν, θεωρώντας ότι είναι από ορείχαλκο, την οποία εγκατέλειψαν αργότερα και κάπνισαν με άνεση τα τσιγαράκια τους – ποιον να φοβηθούν εξάλλου;»

Απόσπασμα από άρθρο της συναδέλφου Γιώτας Συκκά στην «Καθημερινή» με την οποία μάς πληροφορεί ότι στο Θεατρικό Μουσείο έγινε ακόμα μια λεηλασία. Το μουσείο, με πλουσιότατο υλικό από την Ιστορία του Θεάτρου μας, έχει πλήρως απαξιωθεί. Χρωστάει παντού, είναι κλειστό, το ρημάζουν αληθινά και αλλιώτικα τρωκτικά και τίποτα δεν γίνεται. Η πρόταση μεταφοράς του στο Μέγαρο Μουσικής δεν προχωρά, η μεταφορά σε κτήριο της οδού Μητροπόλεως ναυάγησε και σε λίγο δεν θα υφίσταται το υλικό του, που σαπίζει, οπότε δεν θα έχουμε να συζητάμε…

Η απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού είναι ντροπιαστική:

thumbnail_aggeliki-1Για ακόμα μια φορά, γράφεται ψευδώς ότι το ΥΠ.ΠΟ.Α χρωστά χρήματα στο Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο (ΚΜΕΕΘ-ΘΜ). Υπενθυμίζουμε πως το ΚΜΕΕΘ-ΘΜ δεν ανήκει στους εποπτευόμενους φορείς του Υπουργείου. Παρ’ όλα αυτά το διάστημα 2007-2012 δόθηκαν για τις ανάγκες του μουσείου επιχορηγήσεις ύψους 1.730.000 ευρώ.

(σ.σ. που προφανώς δεν έφτασαν. Μάλιστα, επί πολλά χρόνια, οι υπάλληλοί του αναγκάστηκαν να δουλέψουν εθελοντικά, προκειμένου να υπάρχει μια πιθανότητα να σωθεί το Μουσείο. Δεν σώθηκε. Αλλά εξακολουθεί να χρωστά. Όχι από κακοδιαχείριση. Από έλλειψη κονδυλίων).

«Επισημαίνουμε ότι το υλικό (βιβλιοθήκη, χειρόγραφα, εκθέματα κ.τ.λ.) ανήκει στην Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, η οποία το παραχώρησε με την από 11/10/1983 σύμβαση χρησιδανείου στο σωματείο Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου-Θεατρικό Μουσείο. Μάλιστα η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων δυνάμει τής από 10/11/14 εξώδικης δήλωσής της, κατήγγειλε την εν λόγω σύμβαση.»

(σ.σ. και επειδή η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων δεν δέχτηκε να τα δώσει στο κράτος χωρίς εξασφάλιση ότι θα πάνε σε χώρο που θα λειτουργεί ως μουσείο, τη «δίνουμε». Μα, αν μπορούσε να κάνει κάτι, θα το έκανε, αμφιβάλλει κανείς; Η ΕΕΘΣ είναι σωματείο, δεν είναι ανάλγητο κράτος).

«Επιπλέον, η πρόταση της μεταφοράς της συλλογής σε χώρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, έγινε με πρωτοβουλία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠ.ΠΟ.Α., με στόχο τη διάσωσή της. Στην κατεύθυνση αυτή έχει ξεκινήσει συνεργασία μεταξύ του ΥΠ.ΠΟ.Α. και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, προκειμένου να λυθούν νομικά και οικονομικά ζητήματα, ενώ ταυτόχρονα υπολογίζεται το κόστος συντήρησης και μεταφοράς της συλλογής.»

(σ.σ. στη Δευτέρα Παρουσία).

Εν ολίγοις: Ντροπή, ντροπή και πάλι ντροπή για ένα υπουργείο Πολιτισμού που θέλει να λέγεται της Αριστεράς. Η αληθινή Αριστερά, είχε άλλη σχέση με τον πολιτισμό. Δεν θα έλεγε ποτέ μακριά από μένα αυτή η ευθύνη. Θα την αναλάμβανε…