Είναι αληθινή παράσταση που γεννήθηκε στη φαντασία των συντελεστών του. Το έργο “Κύριος και Κυρία Λοτ” – Θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις (Ιακχού 19 Γκάζι) – σε κείμενο της Αντιγόνης Σταυροπούλου και δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία του Νικόλα Ανδρουλάκη καταπιάνεται με τον έρωτα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους και το ταξίδι του ανάμεσα σε ετερόκλητες εποχές. Χάθηκαν στο Κάμελοτ, πριν δεκαπέντε αιώνες. Συναντήθηκαν, κάποτε, σε ένα τρένο ιταλικό, σε ένα μικρό βαγόνι.

Κάποιοι τους είδαν σε μια γέφυρα της Βενετίας. Είπαν πως μοιάζουν με Ρωμαίο και Ιουλιέτα. Άλλοι, πως είναι δυο αυτόχειρες ανώνυμοι. Ύστερα, βρέθηκαν σε έναν δρόμο της Αθήνας κι αμέσως χάθηκαν ξανά. Ακούγεται πως είναι Εύα και Αδάμ, ο Λοτ και η γυναίκα του, μια Σάρρα με δύο ρο ενωμένα. Ορφέας και Ευριδίκη. Δύο αστερισμοί, η Ανδρομέδα κι ο Περσέας. Πίνακες του Γουοτερχάουζ και φιγούρες του Πικάσο, μοιάζουν με όλους αυτούς και με άλλους τόσους και αρνούνται όλα τα ονόματα. Μονάχα ψάχνει ο ένας τον άλλον. Σε αεροδρόμια, σε λιμάνια και προβλήτες και σταθμούς. Στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Παντού. Για πάντα. Μέχρι να κοιτάξουν δίπλα και να δουν πως πάνε μαζί. Εκεί γεννιούνται και βαφτίζονται απ’ την αρχή. Εκεί, αγκαλιά, πεθαίνουν. Εκεί, μες στην μπανιέρα του σπιτιού τους. Περιμένοντας μια γόνδολα να τους πάει κάπου μακριά. Ή ένα φέρι μποτ. Το έργο γράφτηκε στο 3ο στούντιο συγγραφής θεατρικού έργου του Εθνικού Θεάτρου. Κι οποιαδήποτε ομοιότητα με τη ζωή είναι συμπτωματική. Η ηθοποιός, συγγραφέας και ηθοποιός Αντιγόνη Σταυροπούλου μάς ξεναγεί με ποιητική διάθεση στην παράσταση, έγραψε και ερμηνέυει με τον Νικόλα Ανδρουλάκη.

-Ας δούμε τη ζωή ως σώμα ανθρώπου. Ποιο όργανό του θα ήταν οι συμπτώσεις;
Η επαφή δημιουργεί κοινούς ρυθμούς. Συγχρονισμό.
Και ο συγχρονισμός αυξάνει τις πιθανότητες της σύμπτωσης.
συνάντηση * ταύτιση * συμφωνία
Αφετηρία όλων μας, μια μήτρα γυναικεία.
Τερματικός σταθμός μας πάλι μήτρα. Γη.

-Τι το ιδιαίτερο έχει το 3ο στούντιο συγγραφής θεατρικού έργου;
Μέσα του επιτρέπεται το κάπνισμα, ο καφές; Το 3ο Στούντιο συγγραφής θεατρικού έργου του Εθνικού Θεάτρου αποτελείται από ανθρώπους με όρεξη για γράψιμο σε κύκλο. Μέσα στον κύκλο τους ένα τεράστιο τραπέζι με κόλλες και τετράδια, μολύβια και στυλό και μαρκαδόρους, κουτιά γεμάτα με γλυκά και σκόρπια μανταρίνια.
Αυτά μονάχα και νερό. Κι αγάπη.

«…Και βρέθηκαν στην Αθήνα.» Σε ποιο δρόμο; Ποια εποχή; Τι φορούσαν;
Δύο άνθρωποι φτιαγμένοι για μαζί, αναζητούν ο ένας τον άλλον για αιώνες. Εκείνος φορά μαύρα και κρατά ένα σπαθί. Φορά και δαχτυλίδι. Εκείνη φορά λευκά και κρατά μια ανθοδέσμη. Φορά το ίδιο δαχτυλίδι. Συναντιούνται στο Γκάζι παγωμένοι και κοιμούνται αγκαλιά να ζεσταθούν. Ξυπνούν μόνο τα Σάββατα στον πύργο Tempus Verum στην Ιάκχου. Τώρα. Στις 11 και κάτι. Λίγο πριν αλλάξει η μέρα. Βράδυ.

-Το Κάμελοτ είναι η Ακρόπολη της Βρετανίας;
Το Κάμελοτ είναι η πρωτεύουσα του κράτους του βασιλιά Αρθούρου. Κάπου εκεί έζησαν κάποτε ένας Sir Lancelot και μια Lady of Shalott. Πέτρινοι πύργοι και ψηλοί που γύρω τους κυλά νερό και βάρκες.
Μέσα τους ζουν γυναίκες που μοιάζουν με Λαίδες. Έξω τους ζουν άντρες που μοιάζουν με Ιππότες.
Το Κάμελοτ μοιάζει με Βενετία και εκείνη με τον Πειραιά. Όλα αυτά μοιάζουν παράλογα, σαν παραμύθι.
Και το παραμύθι αυτό, μοιάζει με την πραγματικότητα.

ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΛΟΤ

της Αντιγόνης Σταυροπούλου σε σκηνοθεσία Νικόλα Ανδρουλάκη

Συντελεστές

Κείμενο: Αντιγόνη Σταυροπούλου

Δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία: Νικόλας Ανδρουλάκης

Σκηνoγραφία: Δημήτρης Κωνσταντάρας

Μουσική: Το κλαμπ δίπλα | στο πιάνο ο μικρός Γιαννάκης

Κινησιολογία: Έμιλυ Νικόλα

Φωτογραφίες: Manuel Silvestri | Μαριάμ Χοροζιάν

Οργάνωση Παραγωγής: Γιάννης Βερβενιώτης

Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Αξιώτης

Παραγωγή: Ντουέντε

Παίζουν: Νικόλας Ανδρουλάκης, Αντιγόνη Σταυροπούλου

Από 10 Νοέμβρη 2018 | Κάθε Σάββατο 11:11 μ.μ 

Γενική είσοδος, 10 ευρώ

Tempus Verum – Εν Αθήναις

Ιακχού 19, Γκάζι

Τηλ: 210 3425170