Το «Μάθημα» του Ιονέσκο, που γράφτηκε στη γαλλική γλώσσα το 1951, ανεβαίνει με τον τίτλο ‘‘Μα.θυμα’’ σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και σκηνοθεσία Δανάης Ρούσσου με τους Νίκο Παντελίδη και Δανάη Ρούσσου στους κεντρικούς ρόλους, στο Θέατρο OLVIO (Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210-3414.118), από 10 Οκτωβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 7:30 μ.μ.
-Σ’ ένα χώρο αστάθειας, σ’ ένα ασπρόμαυρο, νοσηρό περιβάλλον, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας πάλης για τον ρόλο του εξουσιαστή και του εξουσιαζόμενου.
-Ένας καθηγητής ανίκανος να μεταλαμπαδεύσει την γνώση του, παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε μία μαθήτρια μεγαλοαστικής καταγωγής η οποία μάταια προσπαθεί να την εξαγοράσει. Σταδιακά την οδηγεί στην εξουθένωση πετυχαίνοντας την πλήρη υποταγή της.
-Απούσα μα πάντοτε παρούσα, η υπηρέτρια, στην υπηρεσία της οποίας βρίσκονται καθηγητής και μαθήτρια.
-H σκηνοθέτης και ηθοποιός Δανάη Ρούσσου “μιλά” για το “Μα.θυμα”
Βράδυ. Αθήνα. Ομήρου.
Εν μέσω συζητήσεων κι εξομολογήσεων.
Θέλεις; Θέλω. Γεννιέται το Μα.θυμα.
Πολύ σκληρή η πόλη μας για καλλιτέχνες. Αφιλόξενη, θα έλεγε κανείς.
Όμορφο πράγμα η σκηνοθεσία. Φτιάχνεις όνειρα, ξυπνητός.
Εγώ, ο Νίκος. Τα χέρια μας πιασμένα. Και ξεκινάμε.
Ακόμα καλπάζουμε, δεν είναι ώρα για απολογισμούς.
Στην πραγματικότητα το Μάθημα αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας και περισυλλογής ενάμισι χρόνο, περίπου, πριν την πραγμάτωσή του. Ο τρίτος ρόλος ο οποίος με ταλάνισε στο μεγαλύτερο μέρος του και τον οποίο, αφού εξάλειψα, τον ανάδειξα σε κεντρικό.
Ο κόσμος του παράλογου σου δίνει την δυνατότητα να βγεις από τα στενά όρια και συνάμα ενέχει αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο, τον εκτός ορίων. Κι εκεί, επιστρέφει στο κείμενο, τον ‘‘οδηγό’’ σου, το οποίο έχει πολύ συγκεκριμένη δομή και σε καθοδηγεί.
Η Αλίκη στο σταυροδρόμι.
Πρέπει να πάρεις κάποιες γενναίες αποφάσεις με το ένστικτο του ηθοποιού, την συγκρότηση του σκηνοθέτη και την παρόρμηση του καλλιτέχνη. Με λίγα λόγια πρέπει να ενδύσεις την φαντασίωσή σου με γνώση χωρίς αυτή να παρεμποδίσει την φαντασία.
Δύο περιπλανώμενοι, δύο περιπατητές. Πεζολατήσαμε την Αθήνα, τα Προάστια, Βόρεια, Νότια και Δυτικά προς αναζήτησιν… Περπατήσαμε πάνω στις λέξεις. Συνοδοιπόροι μας μια ομάδα εκλεκτών φίλων, οι οποίοι πλαισίωσαν αυτή την κίνηση με τον πιο φανταστικό, ανιδιοτελή τρόπο.
Όλα αυτά μέσα σ’ ένα θέατρο πολύ του γούστου μου.
Το όλο εγχείρημα αποτέλεσε ένα προσωπικό ‘‘μάθημα’’ καθώς εισχώρησα σε πεδία όχι τόσο γνώριμα κι αναμετρήθηκα με τις δυνάμεις μου.
Είναι αστείο αν σκεφθεί κανείς τι καταφέραμε, με τι μέσα και σε τι χρονικό διάστημα.
Αλλά ακόμα καλπάζουμε, δεν είναι ώρα για απολογισμούς.
Ο ηθοποιός Νίκος Παντελίδης για το Μα.θυμα
Η εμπειρία μου από τις πρόβες για την παράσταση… Δηλαδή η δυσκολία μου…. Γιατί όλοι θυμόμαστε εντονότερα αυτά που μας δυσκόλεψαν, παρά αυτά που προσπεράσαμε χωρίς να καταλάβουμε το πώς ή το πότε!
Λοιπόν, διάβαζα το κείμενο του Ιονέσκο και διαπίστωνα συνεχώς ότι όλα όσα γράφονται εντός του, είναι τρομερά. Στην κυριολεξία: ΤΡΟΜΕΡΑ. Συνήθως λέμε σύγχρονα ώστε να αγγίξουμε τον θεατή… Όχι! Ήταν τρομερά. Μία νεαρή στην ηλικία μαθήτρια, πηγαίνει να αγοράσει την παιδεία και μαζί με αυτή «Πολλά πτυχία! Μερικά θετικά και μερικά θεωρητικά». Στη διάρκεια του μαθήματος η Μαθήτρια οδηγείται στην εξουθένωση όχι από τον βομβαρδισμό των χρήσιμων γνώσεων, αλλά από τον βομβαρδισμό λέξεων και φράσεων που αρχικά φαίνονται ότι δεν σημαίνουν κάτι, ότι δεν βγάζουν νόημα, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν όλη τη γνώση του Καθηγητή που έχει αποκτήσει από την Υπηρέτρια-Δασκάλα του.
Στην πραγματικότητα ο Καθηγητής μονολογεί έχοντας ως φαινομενικό ακροατή τη Μαθήτρια αλλά ως πραγματικό την Υπηρέτρια, στην οποία προσπαθεί να αποδείξει την ενηλικίωσή του και την ωριμότητά του, με τα λόγια του αλλά και με τις πράξεις του. Εγώ λοιπόν, όφειλα όλα όσα λέει… να τα «λογικοποιήσω». Να βρω τη λογική που κρύβεται κάτω από τις φαινομενικές ασυναρτησίες του. Αυτό ήταν δύσκολο και παραμένει μία εξουθενωτική διαδικασία κατά τη διάρκεια της παράστασης. Δεν γίνεται ούτε στιγμή να αφαιρεθώ, να κάνω μια δεύτερη σκέψη ή να απορρυθμιστώ από ένα γέλιο ή από ένα σχόλιο κάποιου θεατή.
Έχοντας καταλάβει από πριν τι με περίμενε και εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες (απεργίες, αποστάσεις, χώρος προβών με αντίλαλο κλπ.) δουλεύαμε στον δρόμο περπατώντας. Περπατούσαμε και κάναμε πρόβα στο Μοναστηράκι, στην Ακρόπολη, στο Ζάππειο, στο Κτήμα Συγγρού, ακολουθώντας τις γραμμές του τρένου από το Μαρούσι στη Νέα Ιωνία… Σκοπός ήταν ο εξής: αν καταφέρναμε να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι διατηρώντας τη ροή του κειμένου παρά τις διαφορετικές εικόνες που ξεπηδούσαν γύρω μας, καθώς και από τη φασαρία, τότε θα ήταν πραγματικά δύσκολο να χάσουμε τη συγκέντρωσή μας επάνω στη σκηνή. «Το περπάτημα είναι υγεία!», αυτό ήταν το σύνθημα των προβών…. και αρχίζαμε!
Ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Δανάη Ρούσσου
Σκηνικά: Ηλίας Λόης
Κοστούμια: Ιόλη Μιχαλοπούλου
Μουσική: Παναγιώτης Καλημέρης
Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Μακιγιάζ: Μαίρη Κασιούμη
Κατασκευή κύβων: Manuel. R
Σχεδιασμός αφίσας: Γιώργος Νικόπουλος
Ηθοποιοί: Νίκος Παντελίδης, Δανάη Ρούσσου
Φωτογραφίες: Αρτέμης Τίμασουκ
ΕΚΤΑΚΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
-Σάββατο 17/12 μεταμεσονύκτια στις 11:30μμ και οι 4 τελευταίες παραστάσεις θα παίξουν σε άλλη ώρα:
Δευτ. 26 και Τρίτη 27 Δεκεμβρίου στις 9:30 μμ (αντί 7:30μμ)
Δευτ. 2 και Τρίτη 3 Ιανουαρίου στις 9:30 μμ (αντί 7:30μμ)
-Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
-Τιμές εισιτηρίου: 10 ευρώ κανονικό, 8 ευρώ φοιτητικό, ομαδικό, 5 ευρώ ατέλειες, άνεργοι
-Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr
Θέατρο OLVIO
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ: 210-3414.118. Ώρες κράτησης θέσεων: 17:00 – 21:00
web: www.olviotheater.gr | e-mail:olvio.info@gmail.com | FB: OLVIO.theater
