Του Μάρκου Ψυχάρη //

Χτες στην εξεταστική επιτροπή της βουλής, που ερευνά τα δάνεια που μοίραζαν σαν οικογενειακή παρτίδα κουμ–καν οι τράπεζες στους εκδότες, χαμογελούσε. Είχε στριμώξει το πάνω μέρος των μαλλιών του έτσι ώστε να θυμίζει κοκοράκι. Ρωτούσε για τα πλάνα που του κάνουν, σε ποια κάμερα έπρεπε να κοιτά (για να φαίνεται ωραίος;). Την ίδια στιγμή τα χέρια του έτρεμαν. Α, επικαλέστηκε και τη δημοσιογραφική του ιδιότητα. Πλάκα είχε το τελευταίο. Το χόμπι που έγινε επάγγελμα;

thumbnail_thmos-2Ο Θέμος Αναστασιάδης που ακούσαμε χτες δεν είπε τίποτα για το έγκλημα. Δεν έχω ιδέα, για το δανεισμό της εφημερίδας, είμαι ένας μικροποσοστάρχης στην εταιρεία που εκδίδει το «Πρώτο Θέμα» έλεγε. Και όταν το θέμα έφτανε σε νούμερα ή λογιστικά κεφάλαια πετούσε την μπάλα εκτός γηπέδου. «Αυτά τα γνωρίζουν οι λογιστές, οι ειδικοί επί του θέματος, είμαι ένας στριμωγμένος δημοσιογράφος που  «εκβιάζεται» από την κυβέρνηση και τα συμφέροντα», υποστήριζε. Ο Θέμος που αγαπήσαμε. Σας θυμίζει κάτι η τακτική, δεν είδα τίποτα – δεν άκουσα τίποτα – τυχαία περνούσα από εκεί. Την ακολουθεί αδιάλειπτα και πιστά η Χρυσή Αυγή. Το κόμμα που είχε μόνιμη θέση στα επίσημα της εφημερίδας και της εκπομπής του όταν φλέρταρε τα ποσοστά που θα την έβαζαν στη βουλή. 

Ένας Θέμος μόνο για Έλληνες.