Του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ο Γιάνης θέλει να είναι εδώ. Να ζει ανάμεσα μας. Η αρχική παραχώρηση, για χάρη του Αλέξη να κατέβει στο ξερό γήπεδο της πολιτικής και τελικά το άθλημα τον κέρδισε, μετασχηματίστηκε σε πάθος για επιστροφής της Δημοκρατίας στην Ευρώπη. Έτσι λέει. Ο Βαρουφάκης θέλει να γίνει τα Κ.Ε.Π. της πολιτικής. Ο άνθρωπος παράλληλο σύστημα, παράλληλη λύση στη φιλελεύθερη, ακραιφνώς γραφειοκρατική, νομενκλατούρα που διοικεί την Ευρώπη.
Η παρουσίαση του κινήματος για την Δημοκρατία στην Ευρώπη (DiEM25) στο Βερολίνο είχε την αύρα από το φρέσκο αεράκι που χορηγεί πάντα στις δημόσιες εμφανίσεις του. Και επικοινωνιακά ήταν εκείνος. Ζίζεκ και Μπράιαν Ίνο. Κάτια Κίπινγκ (συμπρόερδος του Die Linke) και Χανς-Γιούργκεν Ούρμπαν (Μέλος στο Δ.Σ. του ισχυρού συνδικάτου IG Metall). Διανόηση και λαός στο ίδιο τραπέζι. Ο Γιάνης κέρασε λόγο. Κέρασε ιδέες. Κέρασε και τον κρυφό του άσο. Επιλεγμένη πραγματικότητα που λίγοι μπορούν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν. Μπορεί βέβαια να το κάνει και ο ίδιος παραθέτοντας το προϊόν των ηχητικών εγγραφών που έκανε στη διάρκεια των εξαντλητικών Γιούρογκρουπ, γύρω από το ζήτημα της Ελλάδας. Στο Βερολίνο είπε πως θέλει την επιστροφή του Δήμου στη σημερινή βερσιόν της Δημοκρατίας. Ας το κάνει πληροφορώντας μας.
Από το Βερολίνο, πριν λίγες μέρες, ο Γιάνης ήταν ο Γιάνης που ξέραμε. Ο ιδεαλιστής. Ο άνδρας που θα τεντώσει τη διαλεκτική στα όρια της. Και θα δεχτεί τους κανόνες της ακόμα και αν δεν είναι προς το συμφέρον της περηφάνιας του. Άραγε ο Γιάνης είναι τόσο δυνατός; Ή του αρέσει να δείχνει έτσι; Η Μπάκ του δε Μπέισικς λογική που αναπνέει μέσα από τον λόγο του δεν έχει αντίπαλο. Περισσότερο κοινωνικό κράτος. Περισσότερη διαφάνεια στους ευρωπαϊκούς θεσμούς υποστηρίζει. Τέλεια. Πάμε λίγο παρακάτω; Στην ουσία του πράγματος. Υποστηρίζει: «Το 1967 ανέτρεψαν την ελληνική δημοκρατία με τα τανκς, τον Ιούλιο του 2015 το έκαναν με τις τράπεζες» και «Η κυβέρνηση συνθηκολόγησε σε ένα πρόγραμμα σχεδιασμένο να αποτύχει». Ο Γιάνης πάντοτε δίνει την εντύπωση πως αν απασφαλίσει, πει όσα τελικά θέλει να πει, ο κόσμος θα αλλάξει σχήμα. Ο κοινωνικός διάλογος θα είναι διαφορετικός. Στην καταχνιά του συνδυασμού χούντα των τραπεζών και, ατελέσφορης, πολιτικής επιχειρεί με τους συν-συζητητές και τα ακροατήριά του να εισαγάγει μια ακτίνα ελπίδας. Υπάρχουν πολλά τραπέζια που θα τον υποδεχτούν μόνο για το παραπάνω. Και πάντα μοιάζει να σερφάρει όμορφα γύρω – γύρω από ένα αντιδραστικό περιβάλλον που θεωρεί πως πρέπει να τελειώσει αλλά στην ουσία τον ανάθρεψε, του έδωσε δημόσιο λόγο, τον ανέδειξε. Το πολιτικό προϊόν Γιάνης είναι ανάμεσα μας. Και θέλει να μείνει έτσι. Θα τα καταφέρει; Bono της πολιτικής δεν είχαμε δει ακόμα. Καιρός ήταν και γι’ αυτό μάλλον…
