κείμενο: worldvespa.net
Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος θέλουν να γυρίσουν τον κόσμο με την Βέσπα τους. Θα τα καταφέρουν. Ως σήμερα έχουν διασχίσει την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Δεν έχει σημασία αν η απόσταση που θα κάνετε είναι μεγάλη ή μικρή. Σημασία έχει να ευχαριστηθείς όσα θα ζήσεις, όσα θα δεις, όσους θα γνωρίσεις. Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος γράφουν φωτογραφίζουν, βιντεοσκοπούν τις εμπειρίες τους στο https://www.worldvespa.net. Ψάξτο. Η όρεξη σου για ταξίδια θα τονωθεί κατακόρυφα.
Βεσπάκια βραζιλιάνικα. Δεν είναι επειδή οδηγώ βέσπα. Δεν είναι καν επειδή από τη σέλα μιας βέσπας άρχισα να βλέπω τον κόσμο εδώ και λίγα χρόνια. Μάλλον. Ποιος μπορεί άλλωστε με βεβαιότητα να πει πως είναι αντικειμενικός; Κι αν το πει, μάλλον λάθος θα κάνει. Κάτι έχουν τα βεσπάκια – “κλασικά σκούτερ” τα λένε αυτοί που θέλουν να είναι ακριβείς στους ορισμούς τους – κι όταν τα βλέπω, χαμογελάω. Συνήθως κάνουν ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στις ουρές των αυτοκινήτων που είναι κολλημένα στην κίνηση του Σάο Πάολο ή της Αθήνας και χάνονται μέσα στον γαλαζωπό καπνό που βγαίνει απ’ την εξάτμισή τους. Συνήθως προκαλούν γέλιο στους “σοβαρούς” μηχανόβιους, που δεν πιστεύουν πως μπορούν να πάνε και πολύ μακριά. Κι αν δεν είναι κάποιου παππού, διακοσμημένο με τεράστιο παρμπρίζ κι ένα πλαστικό καφάσι δεμένο στην πίσω σχάρα, τότε είναι κάποιου τύπου που το πήρε και το έτριψε, το γυάλισε, το χρωμάτισε και το αγάπησε σαν να μην είναι μόνο ένα μάτσο σίδερα. Κι όταν ακούγεται ο ήχος του δίχρονου κινητήρα και τσούζει λίγο στη μύτη ο καπνός απ’ το διχρονόλαδο που καίγεται μαζί με τη βενζίνη, τότε πάλι χαμογελάω. Γιατί μάλλον στη ζωή δεν πρέπει να είναι όλα και πολύ σοβαρά.
δείτε περισσότερα για το ταξίδι της Αλεξάνδρας και του Στέργιου εδώ
