Κεραίες – Ο γύρος του κόσμου με μια Vespa. H Αλεξάνδρα και ο Στέργιος μας στέλνουν γράμμα από την Βραζιλία #5

κείμενο: worldvespa.net

Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος θέλουν να γυρίσουν τον κόσμο με την Βέσπα τους. Θα τα καταφέρουν. Ως σήμερα έχουν διασχίσει την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Δεν έχει σημασία αν η απόσταση που θα κάνετε είναι μεγάλη ή μικρή. Σημασία έχει να ευχαριστηθείς όσα θα ζήσεις, όσα θα δεις, όσους θα γνωρίσεις. Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος γράφουν φωτογραφίζουν, βιντεοσκοπούν τις εμπειρίες τους στο https://www.worldvespa.net. Ψάξτο. Η όρεξη σου για ταξίδια θα τονωθεί κατακόρυφα.

Συνήθως τα μέρη που συναντάς πάνω στον αυτοκινητόδρομο, αν δεν στρίψεις μακριά του, είναι άχαρα. Γκρίζα, με το αδιάκοπο βουητό απ’ τα φορτηγά και τ’ αυτοκίνητα, που ίσως μόνο για λίγες ώρες τη νύχτα κοπάζει. Έπρεπε να σταματήσουμε όμως. Σε λίγο θ’ άρχιζε να νυχτώνει και τα αδύναμα φώτα της βέσπας δεν επιτρέπουν και πολλά. Δε σημειώσαμε τ’ όνομα της μικρής πόλης. Για τ’ όνομα του ξενοδοχείου, ούτε λόγος. Μπορεί να μην είχε κιόλας, ποιος ξέρει; Η πόρτα του δωματίου στραβωμένη, με μια χαραμάδα που επέτρεπε στις μεγάλες κατσαρίδες να μπαίνουν μέσα, ο νιπτήρας μισοξεκολλημένος απ’ τη θέση του, κουνιόταν επικίνδυνα κάθε φορά που ανοίγαμε τη βρύση. Άλλη επιλογή δεν είχαμε, εκεί θα μέναμε. Γύρισα και κοίταξα απ’ το παράθυρο. Το ηλιοβασίλεμα είχε γλυκάνει τα πάντα. Οι γκρίζες κεραίες, οι άσχημες κολόνες, τα σκουριασμένα δορυφορικά πιάτα είχαν αγκαλιαστεί με την τροπική βλάστηση και τις κόκκινες κεραμοσκεπές. Άνθρωποι έβγαιναν με τις μεταλλικές τους πολυθρόνες στα χέρια, τις ακουμπούσαν στο πεζοδρόμιο και κάθονταν νωχελικά, απολαμβάνοντας τη δροσιά που ερχόταν μαζί με το σκοτάδι. Τίποτα δεν ήταν γκρίζο πια.

δείτε περισσότερα για το ταξίδι της Αλεξάνδρας και του Στέργιου εδώ