Aπό την Αναστασία Κούκα //
«Το ”Χειρόγραφο” είναι πλέον η ιστορία πολλών γυναικών όχι μόνον η δική μου» σημειώνει με νόημα η Χάρις Αλεξίου αναφερόμενη στη μουσική παράσταση, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, που αποτέλεσε τη μεγάλη έκπληξη της περσινής σεζόν και επαναλαμβάνεται φέτος στη σκηνή του Νέου Θεάτρου Κατερίνα Βασιλάκου, από τις 12 Οκτωβρίου, για 12 μόνον παραστάσεις για να ταξιδέψει, αμέσως μετά, σε πόλεις της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού μεταξύ των οποίων και η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα και το Τελ Αβίβ.
 |
Η συγκλονιστική αυτή δημόσια εξομολόγηση της ερμηνεύτριας μέσα από τον λόγο και τη μουσική αποτέλεσε ένα ταξίδι πρωτόγνωρο τόσο για την ίδια όσο και για το κοινό της, μεγάλο μέρος του οποίου, κυρίως γυναίκες, ταυτίστηκε μαζί της ανακαλύπτοντας σε αυτήν στοιχεία από τη δική τους ζωή. «Η δική μου ιστορία μοιάζει με την ιστορία πολλών γυναικών. Κι είναι φυσικό γιατί μεγαλώσαμε και ζήσαμε στην ίδια χώρα, με τα ίδια ήθη και έθιμα, τις ίδιες συνθήκες, ζήσαμε με παρόμοιο τρόπο τις σχέσεις μας με τους γονείς μας, τα παιδιά μας, τους συντρόφους μας» εξηγεί η Χάρις Αλεξίου αποδίδοντας σε αυτό το στοιχείο της ταύτισης τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης.
Το εγχείρημα
Προφανώς για την ίδια όλο αυτό ήταν ένα ιδιαίτερα τολμηρό εγχείρημα. Ηταν η πρώτη φορά που κλήθηκε να ανέβει στη σκηνή, όχι μόνον για να τραγουδήσει αλλά και για να διηγηθεί, να ενσαρκώσει στην ουσία τον ίδιο τον εαυτό της. Η ψυχή που κατέθεσε γράφοντας στο χαρτί τις σημαντικότερες αναμνήσεις της ζωής της μετουσιώθηκε σε μια μουσικοθεατρική παράσταση ολοζώντανη, γεμάτη συναίσθημα, συγκίνηση αλλά και χιούμορ.
«Οταν πήρα στα χέρια μου τα κείμενα της Χαρούλας πραγματικά δεν ξέραμε τι ακριβώς θέλαμε να κάνουμε. Μετά αρχίσαμε να κόβουμε και να ράβουμε και κάπως έτσι μας προέκυψε η ιστορία μιας γυναίκας, η ιστορία της σημαντικότερης Ελληνίδας ερμηνεύτριας» παραδέχεται ο Γιώργος Νανούρης ο οποίος σχηματοποίησε όλο αυτό το εγχείρημα καταφέρνοντας να βγάλει στην επιφάνεια μια άλλη, διαφορετική και εξαιρετικά γοητευτική πλευρά της Χαρούλας την οποία δεν είχαμε δει μέχρι σήμερα.
Ακόμη και για την ίδια ήταν έκπληξη όλο αυτό: «Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να κάνω ποτέ κάτι τέτοιο. Ημουν σίγουρη πως δεν θα θυμόμουν όλα αυτά τα λόγια. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα επειδή ήταν οι δικές μου μνήμες συνοδευόμενες από τα τραγούδια μου. Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο» παραδέχεται.
Ωστόσο, όταν καλείσαι να βιώσεις ξανά γεγονότα από το παρελθόν σου και μάλιστα δημοσίως τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν είναι πολλά και διαφορετικά: «Τον μεγάλο πόνο τον νιώθεις όταν καταγράφεις αυτά που έχεις ζήσει. Στην παράσταση είμαι πιο αποστασιοποιημένη. Υπάρχουν όμως βραδιές που νιώθω το τσίμπημα στην ψυχή μου όταν αναφέρομαι σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Οταν για παράδειγμα μιλώ για τον πατέρα μου, τον οποίο στερήθηκα από πολύ μικρή ηλικία, δεν μπορώ να μη νιώσω πώς επηρέασε η έλλειψη αυτή τη ζωή μου, τις επιλογές μου. Οπότε, υπό μία έννοια, όλο αυτό είναι για μένα μια μορφή ψυχοθεραπείας».
Η έκθεση
Οσο για τον φόβο της δημόσιας έκθεσης; Αυτό είναι προφανώς ένα συναίσθημα που η Χαρούλα έχει ξεπεράσει προ πολλού: «Εχω γράψει πολύ σκληρά τραγούδια, μέσα από τα οποία έχω ξεγυμνώσει την ψυχή μου, οπότε δεν σκέφτηκα καν ότι μπορεί να εκτεθώ μέσα από αυτή την παράσταση. Αλλωστε εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε μάθει να τη μοιραζόμαστε τη ζωή μας με τον κόσμο».
Το «Χειρόγραφο» θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από τις 4 Νοεμβρίου και για λίγες παραστάσεις και στην Πάτρα, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου, στις 7 και 8 Δεκεμβρίου. Στο μεταξύ θα δοθούν και τρεις; ακόμη παραστάσεις στο Ισραήλ στις 28,29 και 30 Νοεμβρίου.
Πηγή: www.ethnos.gr
