Του Νικηφόρου Γκολέμη //

Εβδομάδα Χριστουγέννων αυτή που μας αφήνει, με το τρομοκρατικό χτύπημα στο Βερολίνο, τις αναταράξεις στον ΔΟΛ και τα νέα από την αέναη αυτή διαπραγμάτευση να… φρενάρουν – ελαφρώς – τη γιορτινή διάθεση των ημερών

-«Ποδαρικό» στην εβδομάδα έκανε η επίθεση με φορτηγό σε χριστουγεννιάτικη υπαίθρια αγορά του Βερολίνου, με τον φερόμενο ως δράστη να πέφτει νεκρός λίγες μέρες αργότερα στο… Μιλάνο (!) κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών με την αστυνομία. Η αναταραχή μεγάλη και ως έναν βαθμό δικαιολογημένη, αφού για πρώτη φορά η Γερμανία πέφτει θύμα μιας τόσο σοβαρής τρομοκρατικής επίθεσης από μέλη του ISIS. Το πιστοποιεί άλλωστε και ο αριθμός των θυμάτων, αφού δώδεκα νεκροί αποτελούν για τα δικά μας δεδομένα έναν μεγάλο αριθμό, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την τεράστια βαρύτητα που προσδίδεται στον Δυτικό κόσμο – δυστυχώς μόνο – στη «δυτική» ζωή.

carte

-Σε κάθε περίπτωση, η άμμος στην κλεψύδρα της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ δείχνει να αδειάζει, με την «Εναλλακτική για τη Γερμανία» να καταγράφει σε τελευταία δημοσκόπηση ποσοστό-ρεκόρ της τάξης του 15% και το ακροδεξιό φάντασμα να πλανάται για τα καλά πάνω από τις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Οι ευθύνες βαρύτατες για όλους όσοι διαχειρίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες με τον καταστροφικό αυτό τρόπο τις τύχες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και παραδίδουν πλέον αμαχητί τα «κλειδιά» στην άκρα δεξιά, κάνοντας όλα αυτά τα χρόνια τις διακηρύξεις για «Ευρώπη των Λαών»… κουρελόχαρτο.

2-23

-Κι ενώ το πλοίο βυθίζεται για τα καλά, κάπου σε κάποια… καμπίνα, άλλη μια ελληνική κυβέρνηση στήνει τ’ άρματα και «διαπραγματεύεται σκληρά». Για την ακρίβεια, πλέον δεν διαπραγματεύεται καν, «προσπαθεί να αποφύγει το τέταρτο μνημόνιο», όπως ακούσαμε από τα πλέον επίσημα χείλη δια στόματος Νίκου Παππά. Δεν θέλω να σας μαυρίσω τα Χριστούγεννα, αλλά αν κρίνουμε από το ποσοστό επιτυχίας που είχε η κυβέρνηση σε όλες τις «προσπάθειές» της μέχρι ώρας, δεν τα βλέπω πολύ καλά τα πράγματα.

-Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα τις ημέρες αυτές στον ΔΟΛ, με την οικογένεια Ψυχάρη να προαναγγέλλει την αποχώρησή της από το συγκρότημα και τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας. Ένας κλάδος που έχει δεχθεί αλλεπάλληλα χτυπήματα τα τελευταία χρόνια και έχει βιώσει την απόλυτη απαξίωση. Και σε αυτό – θα τολμήσω να το πω – έχουν μερίδιο ευθύνης και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Διότι σε πολλές συγκυρίες, όταν έμπαινε «λουκέτο» σε ιστορικές εφημερίδες και «μαύρο» σε μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς, όταν έμεναν στον δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενοι, όταν η ανάγκη για μια συλλογική αντίδραση παρουσιαζόταν πιο επιτακτική από ποτέ, ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων του χώρου δεν ήταν εκεί για να στηρίξει. Προσκολλημένοι στο δόγμα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» πολλοί δεν βρέθηκαν εκεί, όταν έπρεπε να ενώσουν τη φωνή τους με αυτή των εν ανάγκη ευρισκομένων συναδέλφων τους, πιστεύοντας ίσως αφελώς ότι δεν θα φτάσει κάποτε και η δική τους σειρά. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το παρόν θέαμα ενός κλάδου κατακερματισμένου, άνευ επαρκούς δυναμικής για να διεκδικήσει με αξιώσεις το οτιδήποτε.

Με αυτήν τη διαπίστωση και δηλώνοντας αμέριστη συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους, η στήλη αποχαιρετά «εκ των έξω» το 2016, ευχόμενη σε όλους τους αναγνώστες «Χρόνια πολλά» και ένα ευτυχισμένο και δημιουργικό νέο έτος. Θα είμαστε και πάλι μαζί την Κυριακή, 8 Ιανουαρίου.

5-4