Από τον Γιώργο Κουλούρη //
Φωτογραφίες: Νατάσα Πασχάλη //
Τώρα,
Είμαστε στο stage του Death Disco.
Είναι λίγο πριν τα μεσάνυχτα.
Ο χρόνος για εμάς έχει μηδενίσει.
Σε μερικά δευτερόλεπτα θα αρχίσουμε να παίζουμε. Όπως ακριβώς κάναμε τους τελευταίους 3 μήνες. Τότε που γνωρίσαμε τον Dim και με τον Leo και τον Φοίβο φυσικά, σχηματίσαμε τους Overalt?
Τώρα ζωντανά, μετά από 30 σχεδόν χρόνια, ακούγονται πάλι τα κομμάτια μας παιγμένα μόνο από τρεις μουσικούς και έναν τραγουδιστή.
Αρχίζουμε… «Silver Memories», «Lacrimae Christi», «10.000 Eyes». Η μπάντα μέχρι εδώ, εκτελεστικά, τα πηγαίνει περίφημα. Ο κόσμος στην αρχή λίγο διστακτικός αλλά ζεστός, περιμένει και κάτι άλλο ίσως από ένστικτο.
Το play–list συνεχίζεται. Δυνατά φώτα μάς «λούζουν» κυριολεκτικά. Κάποια πολύ δυνατά μάς δυσκολεύουν λίγο δημιουργώντας μας στιγμιαίες οφθαλμαπάτες. Δεν πειράζει, όλα καλά.
Και ξαφνικά το αισθάνομαι πως το Death Disco έχει «μεταμορφωθεί» σε χωροχρονική κάψουλα πηγαίνοντάς μας όλους μαζί πολύ πίσω ενώ συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο. Απόλυτος ενεργειακός συντονισμός.
Τελειώνουμε. Ξαναβγαίνουμε. Παίζουμε ένα πολύ ιδιαίτερο «encore». Θέλουν κι άλλο. Ξαναπαίζουμε το «Sha–La–La». Τέλος.
Οι Overalt? από την αρχή της δημιουργίας τους και λόγω ονόματος είναι αναγκασμένοι να φέρουν συνεχώς ένα ερώτημα.
Για όσους βρεθήκαμε στο Death Disco απόψε νομίζω ότι το ερώτημα έχει κατανοηθεί και απαντηθεί.
Καταφέραμε, εκτός απ’ τη μουσική των South, να δημιουργήσουμε και όλη εκείνη την ιδιαίτερη ενέργεια που συνόδευε την μπάντα εκείνα τα χρόνια.
Γιατί απλά η μουσική των South Of No North, όταν αποδοθεί γνήσια σε όλο της το εύρος (αισθητικό, μουσικό, εκτελεστικό, ενεργειακό) δεν περιγράφεται, ούτε καταγράφεται.
Απλώς βιώνεται.
Σωστά;
•Σκέψεις γύρω από το live Που έδωσαν οι Overalt? λίγα χρόνια πίσω στο Death Disco. Overalt? Η μπάντα που σχημάτισαν μέλη των South Of No North θα ξαναβρεθεί στη σκηνή του ίδιου κλαμπ το Σάββατο 14 Μαΐου.
