του Μάρκου Ψυχάρη //
Από τον ψύχραιμο Σωτήρη Τσιόδρα, στον σταθερό τηλεμαϊντανό Άδωνι και τα ψώνια του αντιπροέδρου του κοινοβουλίου Δημήτρη Παπαδημούλη, οι πρωταγωνιστές της πρώτης, της δεύτερης μη σου πω και της τρίτης γραμμής μιας πανδημικής κρίσης όπως τους βλέπουμε να παρελαύνουν καθημερινά στα μίντια, έχουν ως εξής:
Άλλο Τσιόδρας και άλλο Τσιόδρας (μα πώς γίνεται αυτό;)
Και όταν η πανδημία έκανε πρεμιέρα και όταν ακούσαμε το επώνυμο Τσιόδρας ο νους μας έτρεξε κατευθείαν στο δημοσιογράφο Δημήτρη Τσιόδρα που σε υπόληψη δεν τον έχουμε αλλά, εντάξει, παραδεχόμαστε την παρουσία του ως ανθρώπου πρωταγωνιστή κάθε πολιτικού διαδρόμου της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ο άλλος Τσιόδρας, ο Σωτήρης, μπαίνει πια κάθε μέρα σπίτι μας. Αρχικά, όταν τον ακούγαμε με το volume της τηλεόρασης μας σε στάση mute, μας θύμιζε την ηλικιακή μετεξέλιξη “σπασίκλα” απουσιολόγου τάξης γυμνασίου. Σήμερα κάθε φορά που ο Σωτήρης Τσιόδρας περνά μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασής μας απλά δυναμώνουμε τη φωνή της T.V. Δεν ξέρω ποια θα είναι η επόμενη μέρα από την επέλαση του κορονοϊού. Πια ο Καθηγητής Παθολογίας – Λοιμώξεων της Ιατρικής Σχολής Αθηνών είναι ο πιο ντίσεντ σταρ της τηλεόρασης που είδαμε, ακούσαμε ποτέ. Και αυτό δεν είναι λίγο.
Κυριάκος Μητσοτάκης (ο απογευματινός επισκέπτης)
Εσχάτως η ανάγκη του πρωθυπουργού να κάνει διαγγέλματα κάθε τρεις και λίγο μάς θυμίζει κάτι από Μαδούρο. Τι; Μη ρωτάς “τι”. Τα “τι” με ερωτηματικό στο συγκεκριμένο θέμα είναι σαν το Dettol, τελειώσαν. Εντάξει, είναι λίγο σκληρό να το πεις αυτό ανερυθρίαστα αλλά η νέα συνήθεια που γίνεται μανία του Έλληνα Πρωθυπουργού μάς θυμίζει πολλά από την πρακτική του ιδεολογικού του εχθρού. Όταν και αν, μέσα από διάγγελμα εννοείται, ο Κυριακός Μητσοτάκης απαγορεύσει την κυκλοφορία των πολιτών πια στα έγκατα της ιδεολογικής μας σύγχυσης θα του φωνάξουμε «Hasta la victoria siempre Κυριάκο».
Σπυρίδων – Άδωνις Γεωργιάδης (Γούντι ο τηλετρυποκάρυδος)
Την ημέρα που θα αποσυρθεί από την τηλεοπτική, όχι την πολιτική, δράση (πολιτικό δεν τον θεωρούμε έστω και αν η πολιτική έχει τα χάλια της) και οι ίδιες οι κάμερες δακρύσουν γιατί θα χάσουν εκείνον που τις τίμησε πολύ, ο Σπυρίδων – Άδωνις Γεωργιάδης -στη μετά Κορονοβάιρους εποχή- θα μείνει να μας θυμίζει πως ήταν ο άνθρωπος που τίμησε το θεό περισσότερο και από τους Δεσποτάδες – αλήστου μνήμης η πρόσφατη απάντησή του σε δημοσιογράφο (του τύπου): “Αν δεν πιστεύεις στο θεό τι σε νοιάζει τι κάνει η εκκλησία;” Αυτό, το παραπάνω, ήρθε μετά την ατάκα του πως με 200 ευρώ μπορείς να βγάλεις ένα μήνα (κάνοντας τι άραγε;) και μετά την πιο πρόσφατη δήλωση του πως τα 400 ευρώ πάνω κάτω είναι αρκετά να ζήσεις τώρα που αναγκαστικά δεν βγαίνεις από το σπίτι σου. Σπυρίδων – Άδωνι Γεωργιάδη τη δόξα στην παίρνει ο Σωτήρης Τσιόδρας και σε νιώθουμε. Εσύ, ένα παιδί της τηλεπιάτσας, εσύ, ο λίντερ της τηλεϋστερίας, να χάνεις το ματσάκι της “Πανδημίας” από άνθρωπο που μετρά τις λέξεις του με το σταγονόμετρο;
Δημήτρης Παπαδημούλης (Ο Αλληλέγγυος)
Και ένα δάκρυ κύλησε και ένα άνθος αμυγδαλιάς μαράθηκε όταν ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είπε πως πήγε ο ίδιος για σόπινγκ σε σουπερμάρκετ γιατί σκέφτεται το φόρτο των εργαζομένων σε αυτά (μέρες που είναι).
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης
“Αυτό που κινδυνεύει δεν είναι η πίστη αλλά οι πιστοί, δεν είναι ο Χριστός αλλά οι Χριστιανοί μας, δεν είναι ο Θεάνθρωπος αλλά εμείς οι άνθρωποι. Η πίστη μας είναι βαθιά θεμελιωμένη στις ρίζες του πολιτισμού μας. Η πίστη μας είναι ζωντανή και καμία έκτακτη κατάσταση δεν μπορεί να την περιορίσει”. Μετά από αυτό το παπαδαριό στην Ελλάδα, που κάνει σκοταδιστικά σουλάτσα σε ναούς και σόσιαλ μίντια γύρω από το δικαίωμα της εκκλησίας να έχει άποψη για την ιατρική, ας σκάσει!
