Μικροαπατεώνες (2000) – Γενικά μιλώντας ο Γούντι Άλεν έχει τον τρόπο του να προβάλλει με κωμικό τρόπο την ανθρώπινη ματαιοδοξία, τον ρόλο της τυχαιότητας στις ζωές μας. Στην εξαιρετική κωμωδία που προβάλλει απόψε -Παρασκευή 19 Ιουλίου- το Κανάλι της Βουλής στις 22:00, τον παρακολουθούμε να επινοεί εξαιρετικά φιλόδοξους, εντελώς ρηξικέλευθους τρόπους, ώστε να ληστέψει τράπεζα. Η σκηνή που πιάνει τρυπάνι δοκιμάζοντας ν’ ανοίξει τρύπα στους αδιαπέραστους τοίχους της τράπεζας ακουμπά τα όρια της αξέχαστης χορογραφίας.
Ο Ρέι Γουίνκλερ (Γούντι Άλεν) είναι ένας αφελής μικροαπατεώνας με μεγάλα όνειρα. Πρώην κατάδικος και νυν λαντζέρης, αποφασίζει με τη σύντροφό του να ληστέψει μια τράπεζα.
Επιστρατεύει τρεις παλιούς συγκρατούμενους για να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να νοικιάσει ένα ισόγειο κατάστημα ως βιτρίνα, ώστε να σκάψει ένα υπόγειο τούνελ που να οδηγεί στην κεντρική θυρίδα της διπλανής τράπεζας. Το μαγαζί τους πουλά κουλουράκια που, τελικά, γίνονται μανία στη Νέα Υόρκη. Η είσοδος του ζευγαριού στην “πλαστική” γεμάτη υποκρισία κοινωνία των κοσμικών της πόλης θα ορίσει τους νέους τους εαυτούς.
Η Φρέντσι (Τρέισι Ούλμαν), η σύντροφος του Ρέι, που φτιάχνει τα κουλουράκια θαμπώνεται από τη λάμψη της ζωής που μπορεί να της αγοράσει το γρήγορο χρήμα -με νόμιμο τρόπο- που απόκτησε. Τελικά το χρήμα φέρνει την ευτυχία; Και πέρα από αυτό, ο κόσμος της νομιμοφανούς συναλλαγής πόσο ηθικός είναι;