Τα βιβλία του Τσαρλς Μπουκόφσκι ταλαιπώρησαν το συνειδητό και ασυνείδητο μας – 16 φράσεις του περιγράφουν το σκοτεινό σύμπαν του συγγραφέα
Ο συγγραφέας πέθανε από λευχαιμία στις 9 Μαρτίου 1994 στο αγαπημένο του Λος Άντζελες, περιβεβλημένος τον μανδύα ενός μεγάλου συγγραφέα που τα βιβλία του αγαπήθηκαν στην Ευρώπη, αλλά κι από μια σημαντική μερίδα του αμερικανικού κοινού.
Το έργο του, σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό, περιλαμβάνει περισσότερα από σαράντα πέντε βιβλία ποίησης και πρόζας καθώς και μυθιστορήματα. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Πέρα από τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα, στα έργα του Μπουκόφσκι αντικατοπτρίζεται η περιθωριακή, αναρχική πλευρά της αμερικανικής πραγματικότητας, την οποία, μέχρι πρόσφατα, η αμερικανική λογοτεχνία είτε καταδίκαζε είτε, ηθελημένα, αγνοούσε. Αντίθετα, η υποδοχή που του επιφύλαξε, από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισε, το ευρωπαϊκό κοινό ήταν εντυπωσιακά θερμή. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από δώδεκα γλώσσες. Παρ` όλα αυτά μεγάλο μέρος παρέμενε ανέκδοτο μέχρι πρόσφατα.
16 φράσεις του Τσαρλς Μπουκόφσκι για τη ζωή
Αν έχεις χάσει την ψυχή σου και το ξέρεις, τότε έχει μείνει λίγη ακόμα ψυχή για να χάσεις.
Η διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας είναι ότι στη δημοκρατία ψηφίζεις πρώτα και παίρνεις διαταγές μετά. Στη δικτατορία, δεν χρειάζεται να χάσεις τον καιρό σου ψηφίζοντας.
Η πραγματική μοναξιά δεν περιορίζεται απαραίτητα στο όταν είσαι μόνος.
Μερικοί άνθρωποι δεν κάνουν ποτέ τρέλες. Τι τρομακτική πρέπει να είναι η ζωή που ζουν!
Ο διανοούμενος λέει κάτι απλό με δύσκολο τρόπο. Ο καλλιτέχνης λέει κάτι δύσκολο με απλό τρόπο.
Αν καταφέρεις να ξεγελάσεις κάποιον δε σημαίνει ότι είναι χαζός. Απλά σημαίνει ότι δεν είσαι άξιος της εμπιστοσύνης του.
Αν θες να μάθεις ποιοι είναι οι φίλοι σου, δες τι θα γίνει αν καταδικαστείς σε φυλάκιση.
Το να κάνεις ένα βαρετό πράγμα με στυλ. Να τι αποκαλώ εγώ τέχνη.
Όταν πίνεις ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά, για λίγο, δεν σε κρατάει από τον λαιμό.
Το κακό γούστο δημιουργεί πολύ περισσότερους εκατομμυριούχους από το καλό.
Η ομορφιά δεν είναι τίποτα, δε μένει. Δεν ξέρεις πόσο τυχερός είσαι όταν είσαι άσχημος, γιατί τότε, αν αρέσεις στους ανθρώπους, ξέρεις ότι είναι για κάτι άλλο.
Το χρήμα είναι σαν το σεξ. Φαίνεται πολύ πιο σημαντικό όταν δεν έχεις καθόλου.
Οι συγγραφείς είναι απελπισμένοι άνθρωποι, και όταν πάψουν να είναι απελπισμένοι, παύουν να είναι συγγραφείς.
Ποτέ δε συνάντησα κάποιον που θα ήθελα να του έμοιαζα. Ακόμα κι αν αυτό είναι αυταπάτη, είναι μια βολική αυταπάτη.
Βρες αυτό που αγαπάς και άσε το να σε σκοτώσει
Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι γεμάτοι αυτοπεποίθηση
Η ζωή είναι γεμάτη μοναξιά, μιζέρια, θλίψη και όμως τελειώνει πολύ γρήγορα
Στο πέρασμα του από τη ζωή αλλά και τον λογοτεχνικό κόσμο ο Τσαρλς Μπουκόφσκι κατάφερε να ξεχωρίσει για την αυθεντικότητα των κειμένων του. Το έργο του έχει δεθεί σφιχτά με την απελπισία, την παρακμή, τη σκληρότητα των ανθρωπίνων σχέσεων αλλά και την ωμή αλήθεια του περιθωρίου στα αστικά κέντρα.
Το ποτό, η μοναξιά, ο πάτος της κοινωνίας, το πέρασμα από τη ζωή που σφιχταγκαλιάζει τη ματαίωση, το σεξ είναι θέματα που το συγγραφικό του έργο αποθέωσαν. Οι ήρες του δεν έχουν τίποτα ηρωικό. Ζουν αναμένοντας τον θάνατο. Οι “επικές” τους στιγμές τρικλίζουν από τη ζαλάδα του αλκοόλ. Η γλώσσα του Μπουκόφκι είναι απλή, έντονη, άμεσα κατανοητή, λάμπει μέσα από την ωμότητα της ειλικρίνειας της.
Ο συγγραφέας το 1955 έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο λόγω αλκοολισμού. Νοσηλεύτηκε σε κρίσιμη κατάσταση, κατάφερε να ζήσει, συνέχισε να γράφει
Ο Μπουκόφσκι θεωρήθηκε από πολλούς αμφιλεγόμενος. Και αυτό ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στην εμπορική ανάδειξη του έργου του. Όπως και αν έχει τα βιβλία του ακόμα πουλούν. Και το ύφος γραφής του συνεχίζει να επηρεάζει νέους συγγραφείς.
