Γιάννης Παναγόπουλος

Και ακούγοντας το life story του σκέφτηκα πως ο Χρήστος μπορεί να επιβιώσει παντού. Μόνο αυτό;

Ας πούμε και το άλλο, το εύκολα αναγνωρίσιμο, ο Χρήστος δεν αποχωρίζεται ποτέ την αισθητική του. Φορά άνετα ρούχα σε αποχρώσεις του πορτοκαλί, του μοβ, του κόκκινου. To Ultraviolet, το μαγαζί του, το βρίσκεις στην καρδιά της Απολλωνίας στη Σίφνο. Μπαίνοντας μέσα του είναι σαν να ταξιδεύεις στον χρόνο. Ο ένας τοίχος είναι πορτοκαλί, ο άλλος μπλε. Η μουσική που ακούγεται, έστω και σαν μουσικό χαλί, σε επιστρέφει στην εποχή που η Rave κουλτούρα σάρωνε τα πάντα και και οι Neo Hippies διασκέδαζαν σε αυτοσχέδια πάρτι. Πόσο τυπικά σού ακούγονται τα παραπάνω; Καθόλου υποθέτω, κάνω λάθος;

Στο Ultraviolet ο κόσμος που μπαινοβγαίνει διαρκώς μπορεί να αγοράσει alternative street ρούχα, ιδιαίτερα κοσμήματα, αξεσουάρ για το νησί και την πόλη. Ο Χρήστος επιστρέφει στο παρελθόν του: “Από μικρός μπήκα στα Rave. Θεωρώ πως ήταν φυσική συνέχεια όλης αυτής της τότε αναπτυσσόμενης κουλτούρας κάποια στιγμή να βρεθώ στην Ινδία. Το ένα έφερε το άλλο, ταξίδεψα στο Νεπάλ, στην Ταϊλάνδη. Αυτό έγινε για πρώτη φορά το 1996. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πήρα μια απόφαση. Να παραιτηθώ από τη δουλειά μου. Πια το σπίτι μου είναι στην Goa, κάθε χειμώνα επιστρέφω στην Ινδία.”

Αιγαίο Πέλαγος και Ινδικός Ωκεανός, ο Χρήστος ταξιδεύει ασταμάτητα, λέει: “Στη Σίφνο ήρθα πρώτη φορά πριν 30 χρόνια. Οι εντυπώσεις μου δεν αλλοιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Το νησί ήταν και είναι υπέροχο, είχε και έχει αρχοντική ενέργεια, εδώ οι κάτοικοι δεν αγαπούν απλώς τον τόπο τους στα λόγια, νοιάζονται πραγματικά γι’ αυτόν. Το Ultraviolet το άνοιξα το 2006. Ήθελα να φτιάξω έναν χώρο επηρεασμένο από τη ζωή και τα ταξίδια μου. Μάλλον τα κατάφερα. Μοιράζω τη ζωή μου ανάμεσα στη Σίφνο και την Ινδία. Η κίνηση και η μουσική είναι το οξυγόνο μου”.