του Μάρκου Ψυχάρη //
Η Κατερίνα Νοτοπούλου ανέβασε για προεκλογική πάρτη της κάτι με τον MVP του NBA Γιάννη Αντετοκούνμπο. Και μετά το κατέβασε. Μάλιστα. Tο φαιδρό δεν ήταν πως το κατέβασε. Ήταν πως σκέφτηκε να επισυνάψει την αισθητική του προεκλογικού της εγώ σε μια έννοια που την ξεπερνά. Που δεν της “ανήκει”. Που δεν “ανήκει” σε κόμμα.
Πια γνωρίζουμε πως ο Σύριζα θα χάσει τις εκλογές, που κάποτε έμοιαζε να τις ελέγχει, για έναν ακόμα λόγο πέρα από τους γνωστούς. Την αισθητική του αλαζονεία. Την αισθητική του κακομοιριά. Ήταν οι μουσαμάδες στο μετρό της Θεσσαλονίκης. Ήταν η Τασία Χριστοδουλοπούλου που βόλεψε κόρη στη Βουλή. Είναι η Κατερίνα Νοτοπούλου σήμερα. Δεν υπάρχει “αν”.
•Η οικειοποίηση συμβόλων, η αυθαίρετη τροποποίησή τους, η αναβάπτισή τους στο πλαίσιο πολιτικάντικων σκοπιμοτήτων χαϊδεύει το χυδαίο, το φτηνό, ολοκληρώνει μια κουβέντα πριν καν ξεκινήσει. Η πρώην υπουργός Μακεδονίας-Θράκης με μια εικόνα έδειξε πως δεν γνωρίζει το μέγεθός της, το μέγεθος της αριστεράς, το μέγεθος των ψηφοφόρων. Και μας δίνει μια ιδέα, καλή ιδέα ομολογουμένως, να κατανοήσουμε πώς αντιλαμβάνεται τη λογική της νίκης, των πολιτικών επιχειρημάτων.
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης διηγήθηκε το αλήστου μνήμης περιστατικό με το αγόρι που πήγε στον Υμηττό, συναντήθηκε με το ούφο και μετά αποφάσισε να αλλάξει φύλο γελάσαμε πικρά για την έλλειψη επαφής του με την πραγματικότητα. Τώρα που η Κατερίνα Νοτοπούλου αρπάζει τον Γιάννη Αντετοκούμπο, τον μοστράρει ως λάφυρο της άγνοιάς της γιατί τελικά νυν υπέρ πάντων ο αγών, θυμώνουμε. Το πλεονέκτημα της αριστεράς στην τελική μια βουτιά στην πλεονεξία.
Καλό restart σύντροφοι.
