του Γιάννη Παναγόπουλου //
Πες το κλισέ απορία. Αν μεγάλωσες στην Αθήνα. Αν μεγαλώνοντας στην Αθήνα το 1980, το 1990, το 2000 ψάχνοντας το νέο, ναι υπάρχει νέο και εδώ ρε παιδί μου, στη μουσική, θα σκόνταφτες πάντα στη Θεσσαλονίκη. Γιατί η Αθήνα πρέπει να περιμένει εκείνη να κάνει πάντα το πρώτο βήμα στη μουσική; Δεν είναι κόντρα. Είναι μόνο μια ερώτηση.
Ακούγοντας το νέο τραγούδι του τρομπετίστα Γιώργου Αβραμίδη “Doorways” σκέφτομαι τα παραπάνω, την ίδια στιγμή που μια τζαζ – ποπ μελωδία, με αναφορές στην κέλτικη μουσική παράδοση, σαν άλλη υπερταχεία αναβαθμίζει τη διάθεσή μου. Ναι, η μουσική έχει τη δύναμη να σου αλλάξει μια μέρα. Tο Doorways είναι το πρώτο κομμάτι που έγινε και βίντεο κλιπ και βγαίνει στο φως της έκθεσης από το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του Αβραμίδη “Invented Memories”. Το 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο του cd με τίτλο Protocol και το 2015 το δεύτερό του με τίτλο Voyager.
Ο Γιώργος Αβραμίδης εκτός των άλλων παίζει με τον Γιάννη Αγγελάκα, τους Polkar και τους Εκμέκ. Κάποτε κάναμε μια συνέντευξη. Από εκείνη υπάρχουν ερωτήσεις – απαντήσεις που μάλλον δεν αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου. Δημοσιεύουμε αποσπάσμά της.
-Διάβασα πως πιτσιρικάς έπαιζες ντραμς με τις κατσαρόλες της μαμάς. Πολλά πιτσιρίκια βρίσκουν ισόποσα απολαυστικούς, με τις κατσαρόλες, και τους καναπέδες. Έχεις δοκιμάσει να παίξεις ντραμς εκεί;
-Nαι βέβαια, αλλά από όσο θυμάμαι προτιμούσα τον σκληρότερο ήχο της κατσαρόλας.
-Ποιο είναι το «Kind of Blue» (σ.σ. άλμπουμ αναφοράς για την τζαζ του Miles Davis) της Ελλάδας;
-Οι «Δρόμοι Της Ψυχής» του Πετρολούκα Χαλκιά.
– Τι είναι η Θεσσαλονίκη για σένα;
-Το λιμάνι μου.
-Ποιο είναι το κομμάτι που όσες φορές και αν το άκουσες πάντα έχει κάτι νέο να σου δώσει;
-Το «Con Alma» του Dizzy Gillespie.
– Τι είναι η Αθήνα για σένα;
– Το ψάχνω ακόμη.
– Θυμάσαι τη στιγμή που συμφώνησες με την πάρτη σου πως η τρομπέτα είναι το όργανο που σου πάει περισσότερο;
– Δεν είμαι σίγουρος ακόμη πως η τρομπέτα είναι το όργανο που μου πάει
περισσότερο..
– Θυμάσαι τι έκανες με τα πρώτα χρήματα που κέρδισες από τη μουσική;
-Αγόρασα την ποδοσφαιρική στολή του Π.Α.Ο.Κ. Ήμουν 9 χρονών τότε. Ο πρώτος μου μισθός από τη φιλαρμονική του δήμου.
-Για την τζαζ η τρομπέτα είναι ό,τι το μπουζούκι στο ρεμπέτικο ή η κιθάρα για το μπλουζ;
-Πιστεύω πως ναι, μαζί με το σαξόφωνο.
Οι συντελεστές του “Doorways” είναι οι:
Μουσική – Γιώργος Αβραμίδης
Στίχοι – Ελίνα Τασιούλα
Μουσική παραγωγή – Τάσος Κορκόβελος
Σκηνοθεσία – Χρήστος Παπαδημητρίου
Διεύθυνση φωτογραφίας, μοντάζ – Γιώργος Κόγιας
Σκηνογραφία, ενδυματολογία – Μαρία Καβαλιώτη
Χορογραφία – Φένια Χατζάκου, Εύη Συμεωνίδου
Μουσικοί:
Αλεξάνδρα Σιετή – φωνή
Τάσος Κορκόβελος – πλήκτρα
Γιάννης Βακαλούδης – ηλεκτρική κιθάρα
Χρήστος Παππάς – ηλεκτρικό μπάσο
Αλέξης Αρχοντής – τύμπανα
Ανδριάνα Πεταλά – νέι
Παναγιώτης Ανδρέογλου – ακορντεόν
Περικλής Βραχνός – βιολί
Γιώργος Αβραμίδης – τρομπέτα
