Από την bitchάρα (τη γυναίκα που λάτρεψε το δεύτερο) //
Το πρωί της 24ης Αυγούστου του έτους 79 μ.Χ. η Πομπηία ξύπνησε αρκετά ήρεμα. Την προηγούμενη νύχτα, είχε ελαφρές σεισμικές δονήσεις, τις οποίες οι κάτοικοι είχαν συνηθίσει τις τελευταίες ημέρες.
Μέχρι το μεσημέρι διατηρήθηκε η ηρεμία. Ξαφνικά, σύμφωνα με τον Πλίνιο τον νεώτερο, Ρωμαίο συγγραφέα και αυτόπτη μάρτυρα από κοντινή απόσταση, ένα σύννεφο με ασυνήθιστο μέγεθος και εμφάνιση εκτοξεύθηκε από τον Βεζούβιο. Στάχτη, ελαφρόπετρα, πέτρα, άρχισαν να φτάνουν παντού, τεράστιες φλόγες κατάπιναν τα πάντα και τα κτήρια άρχισαν να σωριάζονται. Αν και ήταν ακόμα μέρα, έπεσε «σκοτάδι πιο μαύρο και πυκνότερο από της νύχτας».
Μέσα σε δύο μέρες, εκατομμύρια τόνοι υλικών από την ηφαιστειακή έκρηξη τινάχτηκε πάνω στην πόλη, θάβοντάς την δύο εκατοστά ανά ώρα. Χιλιάδες άνθρωποι εγκλωβίστηκαν.
«Θα μπορούσατε να ακούσετε τις κραυγές των γυναικών, τα κλάματα των μωρών και τους άνδρες να φωνάζουν» γράφει ο Πλίνιος. Τη δεύτερη μέρα, οι πυροκλαστικές ροές ισοπέδωσαν ό,τι είχε μείνει όρθιο και σκότωσαν από εγκαύματα ή ασφυξία όσους είχαν επιζήσει. Μέχρι το βράδυ της 25ης Αυγούστου, περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι είχαν πεθάνει στην Πομπηία, που ταυτοχρόνως σβήστηκε από προσώπου γης και τουλάχιστον 15.000 στη γύρω περιοχή.
Δεν έχει τίποτα το επετειακό η αναφορά. Ούτε Αύγουστος είναι, ούτε έκρηξη ηφαιστείου συνέβη πρόσφατα. Μονάχα ένα νέο εύρημα, έρχεται να «κεντρίσει» τον σκεπτικισμό: οι αρχαιολόγοι ανασκάπτοντας ένα κατάστημα στα περίχωρα της Πομπηίας, έχουν βρει τέσσερις σκελετούς νέων ανθρώπων, πολλά χρυσά νομίσματα, χρυσά φύλλα και ένα κόσμημα σε σχήμα άνθους. Οι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο πίσω μέρος του καταστήματος, στο οποίο, συμπεραίνουν οι αρχαιολόγοι, είχαν μπει για πλιάτσικο.
Ο κόσμος χανόταν. Κι αυτοί, αντί να προσπαθήσουν να σωθούν, προσπάθησαν να πλουτίσουν άνομα.
Διδάγματα για όλους μας, ανθρώπους και λαούς. Ιδίως μετά το Brexit.
