Στο σινεμά, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ μπορεί να αφηγηθεί μια ανθρώπινη ιστορία χωρίς αντίπαλο. Ο Ισπανός σκηνοθέτης, που γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1949, γίνεται σήμερα 76 ετών
Ο Αλμοδόβαρ έχει φανερά πάθη. Πρώτο ανάμεσά τους είναι το κόκκινο χρώμα. Είτε ως σταγόνα αίματος είτε ως φουλάρι, σε κάθε του πλάνο υπάρχει πάντοτε κάτι κόκκινο. Η θεματολογία των ταινιών του συχνά αντλεί στοιχεία από τις πληγές που άφησε στην Ισπανία η αιματηρή περίοδος της δικτατορίας του Φράνκο.
Στην πιο πρόσφατη ταινία του, The Room Next Door (2024), σκηνοθέτησε τις Τίλντα Σουίντον και Τζούλιαν Μουρ σε μια ιστορία υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Το έργο απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ο Ισπανός σκηνοθέτης έχει γράψει, σκηνοθετήσει και παραγάγει περισσότερες από 30 ταινίες. Έχει στην κατοχή του 2 Όσκαρ.
Πέρα από την εξιδανίκευση των πιο ακραίων ανθρώπινων τρόπων ο Πέδρο Αλμοδόβαρ μιλά άπταιστα τη γλώσσα της επικοινωνίας. Τον λες και αιμοδότη της μαζικής κουλτούρας.
Εμμονικός με λεπτομέρειες, ανθρώπινες συμπεριφορές – αντικείμενα που μιλούν στο οπτικό πεδίο του θεατή, διαμορφώνει “γωνίες” σκέψης, έρχεται σε διάλογο με το κοινό με ένα μοναδικό τρόπο.
Aπό τα αρχικά βήματα της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας 0 Αλμοδόβαρ γνώριζε πως όσο πιο αληθινό και εκ βαθέων είναι ένα έργο, τόσο πιο πολύ θα βρει τις διόδους επαφής του με το κοινό, όλο και πιο εξομολογητικός γινόταν…
Ως σκηνοθέτης στην 21η τ0υ ταινία “Πόνος και Δόξα” (2019) o Πέδρο Αλμοδόβαρ έκανε μια κατάθεση ψυχής.
Και η επιλογή του ωραίου Αντόνιο Μπαντέρας στον πρωταγωνιστικό ρόλο δεν ήταν από ναρκισσισμό, αλλά επειδή ο Ισπανός ηθοποιός έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές ταινίες του κι εύκολα ο θεατής τον ταυτίζει μαζί του.
•Ο Αλμοδόβαρ γκρεμίζει τα στερεότυπα και την μικροαστική ηθική, αγκαλιάζοντας με συμπάθεια τους ήρωές του και ειδικότερα τις ηρωίδες του, με τις οποίες ταυτίζεται περισσότερο.
Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ Καμπαγιέρο γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1949 στο Calzada de Calatrava στην περιοχή του Αλμάγρο στην Ισπανία.
Σε ηλικία 8 ετών παρακολούθησε καθολικό σχολείο. Οι εμπειρίες του από το σχολείο αυτό και από τους εκκλησιαστικούς θεσμούς σε συνδυασμό με τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη, αποτέλεσαν την έμπνευση για την ταινία του Κακή Eκπαίδευση (2004).
Στα 16 του μετακόμισε στη Μαδρίτη και ασχολήθηκε με διάφορες δουλειές του ποδαριού, αφού λόγω της δικτατορίας του Φράνκο ο ισπανικός κινηματογράφος δεν ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένος.
Στη συνέχεια δούλεψε για 12 χρόνια στον ισπανικό οργανισμό τηλεπικοινωνιών και έτσι κατάφερε να αγοράσει την πρώτη του κάμερα, μια Super 8.
Τα χρόνια εκείνα δούλεψε σε θεατρικές ομάδες, ίδρυσε το σατιρικό πανκ-ροκ συγκρότημα Almodovar y McNamara και γύρισε πολλές χιουμοριστικές ταινίες σε super 8, τις οποίες παρουσίαζε σε ιδιωτικές προβολές.
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία είναι το Η Πέπι, η Λούσι, η Μπομ και τα άλλα κορίτσια που ολοκληρώθηκε με πολλές δυσκολίες το 1980. Ακολούθησαν πολλές ταινίες, στις οποίες υπογράφει ο ίδιος και το σενάριο, που έφεραν και τη διεθνή αναγνώριση του.
Πέδρο Αλμοδόβαρ – Ο ψυχισμός των ταινιών του:
· Αγαπημένο του κινηματογραφικό είδος είναι το μελόδραμα, η επιρροή και η εξέλιξη του οποίου είναι εμφανής στο έργο του.
· Η γυναίκα σε όλες της τις εκδοχές είναι ένα από τα βασικά θέματα στις ταινίες του.
· Μέσα από τις ταινίες του βλέπουμε την εξέλιξη της χώρας του, τη σκοτεινιά της καθολικής δικτατορίας του Φράνκο που κράτησε 40 χρόνια, την πτώση της (1975) και την εξέλιξη της Ισπανίας σε ένα δημοκρατικό κράτος.
· Χαρακτηριστική είναι επίσης η αισθητική των έντονων χρωμάτων, που χρησιμοποιεί σε πολλές ταινίες του.
· Συνηθίζει να δουλεύει με τους ίδιους ηθοποιούς, τους οποίους βλέπουμε να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αρκετές ταινίες του. Κάποιες από τις μούσες του είναι η Κάρμεν Μάουρα, η Σεσίλια Ροτ, η Μαρίσα Παρέδες, η Πενέλοπε Κρουθ, η Τσους Λαμπρεάβε και η Ρόσι ντε Πάλμα.
· Η σχέση του με τη μητέρα του επηρέασε σημαντικά τόσο τη ζωή του όσο και τη δημιουργία του. Η μητρική φιγούρα είναι καθοριστική στις περισσότερες ταινίες του.
