Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Πιερ Πάολο Παζολίνι, Μάμα Ρόμα (1962), είναι ένα από τα πιο σπαρακτικά και ειλικρινή έργα του ιταλικού νεορεαλισμού — μια κινηματογραφική προσευχή για τη φτώχεια, την αξιοπρέπεια και την αγωνία της μητρικής αγάπης. Το έργο προβάλλει απόψε -Παρασκευή 24 Οκτωβρίου- το Κανάλι της Βουλής στις 22:00

Στο επίκεντρο βρίσκεται η Μάμα Ρόμα, μια πρώην πόρνη που προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν της και να προσφέρει στον έφηβο γιο της μια «κανονική» ζωή. Την υποδύεται η Άννα Μανιάνι, σε μια από τις πιο βαθιά ανθρώπινες ερμηνείες της καριέρας της — τραχιά, πληθωρική, αλλά και τρυφερή, σαν μια μητέρα που παλεύει ενάντια σε έναν κόσμο φτιαγμένο για να την απορρίπτει.

Ο Παζολίνι κινηματογραφεί τις λαϊκές συνοικίες της Ρώμης όχι ως σκηνικό αλλά ως ζωντανό οργανισμό, γεμάτο φωνές, σκόνη και επιθυμίες. Ο φακός του παραμένει σταθερός στους ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο — στους «μικρούς» και τους «αδικημένους» που κουβαλούν μέσα τους την ποίηση και τη βία της ίδιας της ζωής.

Η Άννα Μανιάνι στην ταινία του Παζολίνι Μάμα Ρόμα

Η Μάμα Ρόμα είναι κάτι περισσότερο από κοινωνικό δράμα· είναι μια παραβολή για τη ματαιότητα της ελπίδας. Η μητέρα πιστεύει πως, αν εργαστεί τίμια, αν ενταχθεί στο σύστημα, θα κερδίσει τη σωτηρία της. Ο κόσμος όμως του Παζολίνι είναι αδυσώπητος: δεν συγχωρεί, δεν επιτρέπει λύτρωση. Ο τραγικός επίλογος της ταινίας —με τον νεαρό Έτορε φυλακισμένο, καρφωμένο σχεδόν σαν χριστιανικό σύμβολο σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου— αποτελεί μία από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες στην ιστορία του ευρωπαϊκού σινεμά.

Η μουσική, οι σιωπές, και η φωτογραφία του Τόνινο Ντέλι Κόλι συμβάλλουν σε ένα αποτέλεσμα ωμό και ποιητικό μαζί, χαρακτηριστικό της διπλής φύσης του Παζολίνι: διανοούμενος και προφήτης, ρεαλιστής και μυστικιστής.

Περισσότερο από εξήντα χρόνια μετά, η Μαμά Ρόμα παραμένει μια από τις πιο δυνατές απεικονίσεις της μητρικής αξιοπρέπειας και της κοινωνικής απόγνωσης. Είναι μια ταινία που μας υπενθυμίζει πως, όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές, ο αγώνας για αξιοπρέπεια —ειδικά για τους ανθρώπους του περιθωρίου— παραμένει διαρκής.

Σκηνοθεσία, Σενάριο: Πιερ Πάολο Παζολίνι
Πρωταγωνιστούν: Άννα Μανιάνι, Έτορε Γκαρφόλο, Φράνκο Τσίκιο,Σίλβια Μοντέζι, Λουίζα Λοζάνο