Αλίκη Βουγιουκλάκη…(ημερομηνία γέννησης 20 Ιουλίου 1934 – ημερομηνία θανάτου 23 Ιουλίου 1996)
…Οι καλύτεροι άντρες φίλοι μου έχουν πάνω τους κάτι θηλυκό. Στο εξωτερικό όταν ταξιδεύω μαζί τους κάνω πράγματα που δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω στην Αθήνα.
Σήμερα είδα μετά από πολύ καιρό την βιντεοκασέτα με την ταινία «Αποτυχία». Παρατηρώ μια εμφανή μονοτονία στο ρυθμό της ομιλίας μου. Μικρή ονειρευόμουν την Μέριλιν Μ. κι έπαιζα όλους τους ρόλους της στα όνειρά μου. Είχα πάντα φαντασιακές ταυτίσεις. Γνώριζα ακριβώς το τελετουργικό του προσωπείου μπροστά στον καθρέφτη. Χωρίς καμία ναρκισσιστική αναδίπλωση στον εαυτό μου. Ονειρικές ταυτίσεις με τον Τ. Ουίλιαμς. Η πρώτη μου εικόνα στον κινηματογράφο. Κι εκατό χρόνια να ζούσα δε θα έφτανα να κάνω όσα θέλω να κάνω. Μετά το 1990 περνούσα μια πραγματική κρίση. Μακριά από οποιαδήποτε φιλαυτία. Κάποτε ο κινηματογράφος μου μονοπωλούσε βέβαια αυτή την κατάσταση. Η «θεά» και η αστρική της δόξα. Γύρω μου δημιούργησα όντως μια θρησκεία; Ακούω πάλι τις φράσεις του Ροντήρη: Ο καλύτερος τρόπος να γίνεις καλός ηθοποιός είναι σκληρή δουλειά με καλούς δασκάλους. Αύριο έχω προγραμματίσει να επισκεφθώ μόνη μου τον τάφο του Μάνου στην Παιανία…
Αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη
Ιούλιος 1934 – Ιούλιος 1996
*Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Μάνου Λαμπράκη «Το χαμένο ημερολόγιο της άλλης», εκδόσεις Αστάρτη
