Άρης Σερβετάλης – Θεοφανία Παπαθωμά |  Καρδούλες, μωράκια και ροζ μαξιλαράκια

Ο Άρης Σερβετάλης είπε κάτι που το πιστεύει. 

Μιλώντας στην εκπομπή «Super Κατερίνα», ανέφερε: «Η έκτρωση είναι δολοφονία. Είναι απροστάτευτα πλάσματα που προτιμάμε να τα σκοτώσουμε. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι τη θέση της γυναίκας δεν την τιμά να ταυτίζεται με μία δολοφονία, ειδικά για ένα πλάσμα που είναι τελείως απροστάτευτο.»

Ο Άρης Σερβετάλης δεν είπε κάτι απλό. Είπε μια ατάκα έτοιμη να δοξαστεί στα social.

Σ’ έναν κόσμο που οι θεϊκές άυλες εντολές τρακάρουν μετωπικά τις επίγειες, διαβολικά μετρήσιμες, διαστάσεις μιας κοινωνίας που ενοχοποιεί τη γυναίκα, το σώμα, την ερωτική πράξη, την επιλογή, έχεις την αίσθηση ότι ένα ποστ, πολλά ποστ, θα μετακινήσουν το σκοτάδι;  

Δεν είναι θεϊκό δώρο η αγάπη. Ούτε δανεική δυνατότητα. Ανθρώπινη ανάγκη είναι.

Γιατί μένουμε στο παράδειγμά του; Γιατί αυτοπροσδιοριστήκαμε μέσα από αυτό. 

Ένας ταλαντούχος ηθοποιός και ένας άνθρωπος. 

Ο ηθοποιός Σερβετάλης έχει παρουσιάσει ρόλους σε θέατρο, τηλεόραση, σινεμά που τεκμηριώνουν την καλλιτεχνική του επάρκεια. 

Ο πιστός Σερβετάλης και οι απόψεις του μοιάζουν με εκείνο το κομμάτι κρέας που ο χασάπης ξέχασε στο τσιγκέλι και το μισόφαγαν οι μύγες που κατοικούν πάνω του. 

Αμβλώσεις | Η άποψη του Άρη Σερβετάλη κυκλοφόρησε παντού. Γιατί άραγε; Επειδή έχει παίξει καλούς ρόλους στο σανίδι ή το πλατό; Επειδή πια ορίζουμε ως δημόσιο λόγο τα ποστ στα social media; Αν ισχύει το δεύτερο πόσο χωρίς ζωή είμαστε; 

Ο Άρης Σερβετάλης έχει επιλέξει να μας προσφέρει σε δημόσια θέα τη ζωή του ως ολότητα, όχι ως σκέτος καλλιτέχνης. Το πρόβλημά του πρόβλημά μας; Ο φόβος του φόβος μας; Γιατί; 

Διαβάζω πως και η Θεοφανία Παπαθωμά δηλώνει αλληλέγγυα με τα λόγια Άρη Σερβετάλη. Εκείνη είπε στην κάμερα του «Happy Day» το εξής ζουζουνίστικο: «Όταν η μαμά έχει στην κοιλίτσα της ένα μωράκι, έναν ζωντανό δηλαδή οργανισμό και πας και κάνεις το υπερηχογράφημα στους δύο μήνες, το πρώτο πράγμα που ακούς είναι η καρδούλα του».

Καρδούλες, μωράκια και ροζ μαξιλαράκια. 

Φως στο τούνελ ή συνηθίσαμε στο σκοτάδι;