Του Μάρκου Ψυχάρη //
Τι ονομάζεις καινούριο στη μουσική; Ας πούμε ένα κομμάτι που βγήκε χτες και αύριο δεν θα έχει καμία σημασία; Μην αδικείς τον εαυτό σου. Ακούς τώρα αυτό που θ’ αγαπάς και αύριο. Έτσι σε θέλω. Έτσι σε φαντάζομαι. «Σήμερα» θέλω να επιστρέψω έναν χρόνο πίσω. Το αυτί μου με στέλνει εκεί. Το μυστικό τραγούδι της εβδομάδας είναι ενός έτους. Δεν χάνει τίποτε από τη γοητεία του όσες φορές και αν το ακούσεις.
Το «Μ’ έναν φίλο απ’ τα παλιά», από το άλμπουμ «Μέσα Στον Πόνο Είν’ Η Χαρά Μέσ’ Στη Χαρά Είναι ο Πόνος» του Μπάμπη Παπαδόπουλου… ναι, του κιθαρίστα που έμαθες από τις Τρύπες, είναι αυτό που θα λέγαμε Ελληνική Μουσική Δωματίου.
Το ελληνική το βάζω όχι μόνο γιατί ο συνθέτης του είναι Έλληνας. Το κάνω γιατί είναι από τις λίγες φορές που σε ινστρουμένταλ σύνθεση το μπουζούκι έχει συνοδευτικό ρόλο, όχι πρωταγωνιστικό. Πόσες φορές συμβαίνει αυτό;
Ακουστικές κιθάρες και βιολιά και μπουζούκι που δεν καταλαβαίνεις πως είναι μπουζούκι. Το «Μ’ έναν φίλο από τα παλιά» είναι ένα πόκετ ακουστικό θαύμα.
Μη βαριέσαι το ψάξιμο. Δεν είναι χάσιμο χρόνου. Νέο, στη μουσική, είναι εκείνο που δεν άκουσες ακόμα, ακόμα και αν κυκλοφόρησε 100 χρόνια πριν.
Φιλιά,
Μάρκος.
