Οι Bohren & der Club of Gore εμφανίστηκαν στο Gazarte την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου. Ιδρυμένοι το 1992 στη Γερμανία ο ήχος τους συνδυάζει τον αργόσυρτο ρυθμό του ambient με  jazz στοιχεία, δημιουργώντας έναν κόσμο μουσικής γεμάτο ένταση, μελαγχολία και σκοτεινές νότες.  Ο συντάκτης μας Βαλάντης Τερζόπουλος ήταν στο live (με δικά του έξοδα). Οι εντυπώσεις του «βγήκαν» σε ποιητική μορφή. 

Bohren & der Club of Gore – Σκέψεις πριν και μετά το live που έδωσαν στο Gazarte

Όσο εμείς μιλάμε, η ζωή τρέχει και δεν μας αφήνει να τη ζήσουμε.

Καλύτερα να μη μιλάμε.

Ή μάλλον, καλύτερα που δεν μιλάμε.

Αργά να βυθιζόμαστε στο σκοτάδι.

Πιο αργά να βυθιζόμαστε μέσα μας.

Και να ακούμε μουσική στο μικρό μας βασίλειο, με χαμηλό φωτισμό γύρω, ίσα-ίσα για να βλέπουμε τις σκιές μας. Κι οι νότες να κυλάνε κι αυτές αργά.

Σαν τις πρώτες ψιχάλες της βροχής στο τζάμι. Βαθιά να μπαίνουν στην ψυχή. Εκεί που κάθε λέξη χάνει τη σπουδαιότητά της κι η μουσική αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα.

Να κλείνουμε τα μάτια και να περπατάμε σε δρόμους άγνωστους, αφήνοντας πίσω τα γαλακτερά φώτα του πολιτισμένου τσίρκου που ζούμε.

Να τ’ ανοίγουμε και να βλέπουμε τις σκιές μας να χορεύουν, ζωγραφίζοντας στον τοίχο τοπία μαγικά. N’ αφηνόμαστε στο παράξενο σκοτεινό μας ταξίδι.

Θα ξημερώσει.

Θα σταθούμε σαν σκιάχτρα στη μέση του δρόμου κι όσο οι περαστικοί θα στοχεύουν με το δάχτυλο τ’ αχυρένια μας πρόσωπα, θα τρομάζουμε τους εφιάλτες τους κι ακίνητοι, μα χαμογελαστοί, θα καλωσορίζουμε τις εμμονές τους.

Κάτι τέτοια μουσικά θέματα, μου αρέσει να τα ακούω μόνος στο σπίτι μου, ιδανικά μέσα σε κάποια εγκαταλελειμμένη καθολική εκκλησία ή ταξιδεύοντας. Έτσι μεταμορφώνονται σε μικρές σκοτεινές τελετουργίες.

Ευχαριστώ πάντως τους Bohren & der Club of Gore