του Παύλου Θ. Κάγιου //
Ένα καταιγιστικό μείγμα μαύρης κωμωδίας, κοινωνικού σχολιασμού, σάτιρας κι αγωνίας, μια οικογενειακή ιλαροτραγωδία με ταξικά κριτήρια που ανατινάζει την σημερινή κοινωνία -σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου!
Αν οι προηγούμενες ταινίες του Μπονγκ Τζουν Χο «The Host» «Snowpiercer», ήταν προκλητικές και αινιγματικές, τα «Παράσιτα» είναι γροθιά στο στομάχι κι ας φλυαρεί από ένα σημείο και μετά και θα έπρεπε να την είχε μαζέψει. Αυτό, πάντως, δεν της στέρησε τον Χρυσό Φοίνικα στο μεγαλύτερο φεστιβάλ του κόσμου, αυτό των Καννών! Στα «Παράσιτα», μια μαύρη (κατάμαυρη) και συχνά πολύ αστεία κωμωδία που εναλλάσει το ηχηρό γέλιο με την απόλυτη έκπληξη, την πίκρα, ακόμη και το σοκ, η κοινωνικά φορτισμένη πλευρά του σινεμά του έρχεται σε πρώτο πλάνο, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας μικροαπατεώνων που προσπαθούν να επιβιώσουν στην σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης και … μεταλλαγμένης Σεούλ.
•Το σχόλιο που κάνουν τα «Παράσιτα» για τη σύγχρονη κοινωνία είναι ιδιαίτερα καυστικό. Σε μια εποχή που η οικονομική πόλωση και η ανισότητα δε δείχνουν να υποχωρούν, πολλοί άνθρωποι νοιώθουν όλο και περισσότερο πιο απελπισμένοι, υπάρχει ο πειρασμός της καταφυγής σε απλές μονοδιάστατες λύσεις. Τα «Παράσιτα» είναι μια ειλικρινής αλληγορία για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σ’ έναν κόσμο όπου η συνύπαρξη γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη να επιτευχθεί
Μια οικογενειακή ιλαροτραγωδία που απεικονίζει την αναπόφευκτη σύγκρουση που επακολουθεί της γνωριμίας του μεγαλύτερου γιου μιας οικογένειας τεσσάρων ανέργων με την ευκατάστατη οικογένεια των Παρκ.
Σύνοψη
Η οικογένεια των Κιμ είναι αγαπημένη, αλλά είναι όλοι τους άνεργοι και το μέλλον τους διαγράφεται ζοφερό. Ο γιος της οικογενείας βρίσκει δουλειά ως καθηγητής ιδιαιτέρων κι ελπίζει επιτέλους σε σταθερό εισόδημα. Κουβαλώντας τις προσδοκίες όλης του της οικογένειας, πηγαίνει για συνέντευξη στο σπίτι των Παρκ- ιδιοκτητών μια διεθνούς εταιρίας πληροφορικής, για να συναντήσει την κυρία του σπιτιού. Μετά την πρώτη αυτή συνάντηση, ξεκινάει ένας χείμαρρος ατυχών συμβάντων.
Η Δήλωση του σκηνοθέτη Μπονγκ Τζουν Χο
Δεν είναι εύκολο για ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές αστικές τάξεις να συμβιώνουν κάτω από μία στέγη. Σε αυτό το λυπηρό κόσμο που ζούμε, οι ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται στη συνύπαρξη ή τη συμβίωση δεν κρατάνε πολύ, το ένα γκρουπ αναγκάζεται να παρασιτεί εις βάρος του άλλου.
Σε ένα τέτοιο κόσμο, ποιος μπορεί να κατηγορήσει μια οικογένεια που πασχίζει να επιβιώσει, να τους αποκαλέσει παράσιτα;
Δεν ήταν παράσιτα εξαρχής. Είναι οι γείτονες μας, οι φίλοι και οι συνεργάτες, που έχουν βρεθεί στο χείλος του γκρεμού.
Ως απεικόνιση συνηθισμένων ανθρώπων που καταλήγουν σε αναπόφευκτες καταστάσεις, αυτή η ταινία είναι:
Μια κωμωδία χωρίς κλόουν,
Μια τραγωδία χωρίς κακούς,
Όλα οδηγούν σε μια βίαιη εμπλοκή και μια απότομη πτώση από τις σκάλες.
Είστε όλοι καλεσμένοι σε αυτή την ασταμάτητη οικογενειακή ιλαροτραγωδία.
Τα Παράσιτα είναι η έβδομη μεγάλου μήκους ταινία του καταξιωμένου σκηνοθέτη Μπονγκ Τζουν-Χο, μετά τα Barking Dogs Never Bite (2000), Μνήμες εγκλήματος (Memories of Murder) (2003), The Host (2006), Mother (2009), Snowpiercer (2013), και Okja (2017).
