Δέκα επιδραστικά κτήρια του 20ου αιώνα από όλο τον κόσμο
•Casa Luis Barragán, Πόλη του Μεξικού
Χτισμένο το 1948, το Casa Luis Barragán φημίζεται για τη χρήση του χρώματος, του φωτός και της φόρμας. Είναι γεμάτο με τολμηρά κίτρινα, ροζ και πορτοκαλί – τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του. Οι φεγγίτες και τα παράθυρα πλημμυρίζουν τον χώρο με φυσικό φως. Αυτό το κτήριο συνεχίζει να τροφοδοτεί με έμπνευση καλλιτέχνες και φωτογράφους.
•Κτήριο Bauhaus, Ντέσαου
Σχεδιασμένο από τον ιδρυτή του Bauhaus Walter Gropius (1883-1969), το κτήριο αντικατοπτρίζει τις αξίες της σχολής. Με ομαλή, λευκή πρόσοψη, οπλισμένο σκυρόδεμα και γυάλινες όψεις, σύμφωνα με τον Gropius ενσαρκώνει: «μια αέρινη ασυμμετρία, και έναν τρόπο που φαίνεται σαν να αιωρείται…».
•Fallingwater, Πενσυλβάνια
Ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Frank Lloyd Wright (1867-1959) σχεδίασε το Fallingwater το 1935 ως ιδιωτική κατοικία. Αποτελεί παράδειγμα οργανικής αρχιτεκτονικής – συνένωσης τέχνης και φύσης. Η κατασκευή βρίσκεται στα βουνά της Νοτιοδυτικής Πενσυλβανίας και υψώνεται πάνω από έναν καταρράκτη.
•Πυροσβεστικός Σταθμός Vitra, Βάιλ αμ Ράιν
Ο πυροσβεστικός σταθμός Vitra ήταν ένα από τα πρώτα κτίρια της Zaha Hadid (1950-2016). Επίπεδα από σκυρόδεμα και γεωμετρικά σχήματα τέμνονται για να δημιουργήσουν μια αιχμηρή σιλουέτα. Η δυναμική δομή δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης, με εναλλαγές σχήματος, όταν το βλέπεις από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
•Glass House, Σάο Πάολο
Το 1951 η Lina Bo Bardi (1914-1992) σχεδίασε το Casa de Vidro μέσα σε αυτό που ήταν τότε το Mata Atlantica – το τροπικό δάσος γύρω από το Σάο Πάολο. Ως η πρώτη κατοικία εκεί, επέτρεψε στο τοπίο να ρέει γύρω και κάτω από αυτό.
•Villa Savoye, Παρίσι
Σχεδιασμένη από τον Le Corbusier (1887-1965) η Villa Savoye αποτελεί παράδειγμα του Διεθνούς Στυλ. Βρίσκεται στα προάστια του Παρισιού και καταδεικνύει την ιδέα του αρχιτέκτονα ότι «ένα σπίτι είναι μια μηχανή για να ζεις». Το σπίτι έχει έναν ελεύθερο σχεδιασμό που δεν περιορίζεται από τη δομή – μια ανοιχτή κάτοψη, παράθυρα με πάνελ και άπλετο φυσικό φως.
•La Muralla Roja (The Red Wall), Αλικάντε
Η La Muralla Roja του Ricardo Bofill’s (1939) στο Calpe του Αλικάντε αποτίει φόρο τιμής στους πλίνθινους πύργους της Βόρειας Αφρικής. Έντονοι τοίχοι από ροζ, κόκκινο και μπλε βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση με το φως του ήλιου. Είναι μια γοητευτική γεωμετρική παιδική χαρά και ένα εντυπωσιακό παράδειγμα μεταμοντερνισμού.
•Eames House
Το θρυλικό δίδυμο των σχεδιαστών Charles και Ray Eames κατασκεύασε αυτό το σπίτι το 1949. Διέθεταν μια ιδιαίτερη κουλτούρα: “Ακριβώς όπως ένας καλός οικοδεσπότης προσπαθεί να προβλέψει τις ανάγκες του επισκέπτη του, έτσι ένας καλός αρχιτέκτονας ή ένας σχεδιαστής πόλεων προσπαθεί να προβλέψει τις ανάγκες εκείνων που θα ζήσουν ή θα χρησιμοποιήσουν αυτό που σχεδιάστηκε.”
•Pacific Design Center, Λος Άντζελες
Η Norma Merrick Sklarek (1926-2012) ήταν μια από τις πρώτες Αφροαμερικανίδες αρχιτεκτόνισσες στις ΗΠΑ. Είχε ένα όραμα για την αρχιτεκτονική: «τη βελτίωση του περιβάλλοντος των ανθρώπων στα σπίτια τους, στους χώρους εργασίας τους και στους χώρους αναψυχής τους». Το Pacific Design Center είναι ένα πολύχρωμο μοντέρνο ορόσημο.
•Μουσείο Guggenheim Μπιλμπάο
«Θέλω ναό του πνεύματος, ένα μνημείο!» είπε ο Καναδο-αμερικανός αρχιτέκτονας Frank Gehry (1929) μετά την ανάθεση από το Ίδρυμα Solomon R. Guggenheim το 1943. Το αποτέλεσμα είναι ένα μουσείο-γλυπτό. Είναι εξαιρετικά εκφραστικό παρουσιάζοντας μια σειρά σχημάτων, επενδυμένων με τιτάνιο που αλλάζει χρώματα.
