Είναι τύποι ανθρώπων που δεν πάνε απλά διακοπές…
Διακοπούχοι. Θα πάνε διακοπές, θέλουν να στο δείξουν θες δεν θες. Στην καλύτερη θα φύγουν δεκαπέντε μέρες. Θα μιλούν γι’ αυτές εντεκάμιση μήνες. Κάνουν λες και συμβαίνει το αντίθετο. Πως πάνε διακοπές εντεκάμιση μήνες και στην πόλη θα κάτσουν δύο εβδομάδες. Όπου σταθούν, όπου βρεθούν θέλουν να σε πείσουν ότι, καθόλου τυχαία, πάντα πηγαίνουν διακοπές στο ιδανικό σημείο με την ιδανική παρέα. Πως θα διασκεδάσουν όπως μόνο εκείνοι γνωρίζουν.
Οι οχτώ τύποι ανθρώπων που είναι, πάντα, έτοιμοι να υπερασπιστούν την τελειότητα των διακοπών τους είναι οι παρακάτω.
1. Ο Βετεράνος. Πήγε για δεύτερο καλοκαίρι, λέμε τώρα, στην Αμοργό. Θα πάει και τρίτο, στον ίδιο τόπο. Το περασμένο καλοκαίρι, στο μπαρ, όταν παρήγγειλε ποτό, ο ιδιοκτήτης τον θυμόταν με το μικρό του όνομα από το πρώτο του καλοκαίρι εκεί. Σήμερα στην Αθήνα θεωρεί πως επειδή έγινε αυτό, οι κάτοικοι του νησιού είναι φιλόξενοι και ξεχωρίζουν τα εντάξει άτομα από τους φέικ τουρίστες που απλά πάνε κάπου καταδικασμένοι να ζουν στην ανωνυμία, γιατί δεν δένονται με τον τόπο των διακοπών τους τόσο μοναδικά όσο εκείνος.
2. Οι Ινσταγκράμερς. Ποιες διακοπές; Ποιο νησί; Για μια σέλφι ζουν. Είτε ποζάρουν δίπλα σε μια πίτσα, είτε, με φόντο, το μοναστήρι της Φολεγάνδρου το θέμα είναι να σου υποδείξουν πως εκείνοι είναι καταδικασμένοι όμορφοι και πως η ομορφιά ενός τόπου είναι μια τυχαιότητα στο δεύτερο πλάνο της φωτογραφίας τους.
3. Οι Εξερευνητές. Διακοπές είναι θα τις περάσεις όπως θέλεις. Έτσι νόμιζες; Υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να σε πείσουν πως περνούν καλύτερα από σένα γιατί θα πατήσουν το απάτητο του τόπου που διάλεξαν να περάσουν το καλοκαίρι τους. Αν πας στο ίδιο νησί μ’ εκείνους την έβαψες. Θα σε ζαλίζουν με τις ανακαλύψεις τους, με τις μυστικές παραλίες που ανακαλύπτουν, για τις τηγανητές πατάτες που δοκίμασαν στο μαγειρείο της Κυρά Μαριώς και για να πας ως εκεί πρέπει να κάνεις πεζοπορία σε κατσικόδρομο μια ώρα. Οι Εξερευνητές, στο μυαλό τους, θεωρούν πως κάνουν τις καλύτερες διακοπές του (μικρο)κόσμου. Θα σε καλέσουν να περάσεις το καλοκαίρι σου μαζί τους, με την ελπίδα να αρνηθείς. Ζουν για εκείνο το ραντεβού του Σεπτέμβρη που θα σου πουν πόσο “δύσκολα” πέρασαν, πως παρά τις κακουχίες κατάφεραν να περπατήσουν σε δύσβατα μονοπάτια, ραχούλες, πλαγιές και άλλα τέτοια.
4. Ο Λόβερ (αρσενικός ρόλος). Δεν θα πάει διακοπές έτσι για πλάκα. Πάει για να γνωρίσει γυναίκες. Όχι μία ή δύο. Πάει για να γνωρίσει όσες περισσότερες μπορεί. Θεωρεί πως ο νεξτ χειμώνας θα περάσει ευκολότερα αν φτιάξει καλό πάγκο για σεξ στη διάρκεια του καλοκαιριού.
5. Ο Επενδυτής. Κάνει λες και το νησί που θα πάει θα του ανήκει σύντομα. Ο Επενδυτής φαντασιώνεται εκείνη τη χαρισματική πλαγιά που θα δει με θέα στη θάλασσα και το ξενοδοχείο που θα χτίσει πάνω της για να κονομήσει. Διαλέγει αουτσάιντερ τόπους για διακοπές με ποτένσιαλ στο μέλλον να γίνουν μπλοκμπάστερ προορισμοί.
6. Ο -“εικονικός”- Μπεκρής. Δεν είναι πως έχει πρόβλημα με το αλκοόλ, είναι πως λίγο στις διακοπές θέλει να εντυπωσιάσει τους ακροατές του ποζάροντας ως ο Μπουκόφσκι των Μικρών Κυκλάδων. Λέει πως δεν βλέπει πολλά από το νησί που πάει γιατί ήταν μονίμως λιώμα και πως τελικά το μεθύσι στις διακοπές είναι αλλιώτικο απλά και μόνο γιατί η διάθεση στις διακοπές είναι άλλη. Ο Μπεκρής είναι τύπος παραθεριστή που επιδεικνύει την κραιπάλη ως φωτοβολίδα εντυπωσιασμού.
7. Ο Βιβλιοφάγος (της παραλίας) Σταθερή αξία. Δεν διαβάζει τον χειμώνα αλλά το καλοκαίρι στην παραλία εμφανίζεται πάντα με βιβλίο. Δεν έχει σημασία αν σκάει ο τζίτζικας εκείνος προσποιείται πως διαβάζει. Το αστείο με την περίπτωσή του είναι πως ποζάρει δυσαρεστημένος στους τυχαίους θορύβους που διακόπτουν την προσοχή του από τον συναρπαστικό κόσμο που ξανοίγεται μπροστά του διαβάζοντας. Αν υπάρχει και πρόσωπο που τον ελκύει ερωτικά ξαπλωμένο δίπλα του στην παραλία τότε ο βαθμός της υποτιθέμενης ενόχλησης κατά της συγκέντρωσης του εκτοξεύεται.
8. Η Καταναλώτρια. Το λαγωνικό των προσφορών. Περνάει μπροστά από μπουτίκ νησιού και ξαφνικά η όρεξη της για σόπινγκ τονώνεται τόσο φυσικά που θεωρεί πως κάθε τσάντα, κάθε φόρεμα, κάθε παρεό που δεν μπόρεσε να βρει στην πόλη τα βρήκε, λέμε τώρα, στο Στενό στην Απολλωνία της Σίφνου. Η καταναλώτρια φορά σήμερα ό,τι αγόρασε από το νησί. Το θεωρεί ως πράξη αντίστασης στο εμπορικό κατεστημένο των Αθηνών.
