“Η επιδερμίδα έχει πλέον καταστεί ανεπαρκής για τη διασύνδεση του ανθρώπου με την πραγματικότητα. Η τεχνολογία έχει γίνει η νέα μεμβράνη ύπαρξης του σώματος” Nam June Paik (Αμερικανοκορεάτης καλλιτέχνης. Δούλεψε με διάφορα μέσα και θεωρείται ο ιδρυτής του video art.)
•Τίποτα μέχρι την έλευση της κάμερας δεν είχε συμβεί στον κόσμο της τέχνης, που να αλλάξει σε τόσο μεγάλη κλίμακα τις δυνατότητες του υλικού που συνθέτει το καλλιτεχνικό έργο, όπως συνέβη με την ψηφιακή τέχνη.
Στη βαθύτερη ουσία της, η ψηφιακή τέχνη χρησιμοποιεί οποιαδήποτε μορφή ψηφιακής τεχνολογίας ως μέσο της διαδικασίας δημιουργίας και παρουσίασης ενός έργου. Καθώς η ψηφιακή εποχή (γνωστή και ως εποχή της πληροφορίας) ξεκίνησε μεταξύ του 1950 και του 1970, ήταν θέμα χρόνου για τους καλλιτέχνες να κατανοήσουν τις νέες τεχνολογίες και να τις ενσωματώσουν στη δική τους δημιουργική διαδικασία. Όπως και με όλα τα νέα μέσα, οι καλλιτέχνες άρχισαν να δουλεύουν με αυτές τις καινοτομίες συμπεριλαμβανομένης της τηλεόρασης, του ηλεκτρονικού υπολογιστή, του οπτικοακουστικού λογισμικού και, τελικά, του διαδικτύου, σε δικά τους έργα. Πρόθυμα αξιοποίησαν τις ευκαιρίες να χρησιμοποιήσουν τα σύγχρονα μέσα και να εξελίξουν εκ νέου τις φωνές τους. Μολονότι η ψηφιακή τέχνη δεν αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό κίνημα από μόνη της, καθώς η τεχνολογία συνεχίζει τη ραγδαία ανάπτυξή της στη σύγχρονη πραγματικότητα, αναμφίβολα θα συνεχίσουμε να τη βλέπουμε να ξεδιπλώνεται σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο ως μια σταθερή και αξιόπιστη εναλλακτική ως προς τα παραδοσιακά μέσα δημιουργίας τέχνης για την κοινωνία της νέας χιλιετίας.
•Από το ξεκίνημά της, η ψηφιακή τέχνη σηματοδότησε μια σχέση μεταξύ καλλιτεχνών και μηχανικών/επιστημόνων, η οποία διερεύνησε τη διασύνδεση τέχνης και τεχνολογίας. Καθώς οι καλλιτέχνες εξερευνούν αυτές τις τεχνολογίες, δεν χρησιμοποιούν απλώς το νέο μέσο, αλλά συχνά ζητούν από τους θεατές να προβληματιστούν σχετικά με τον αντίκτυπο της εποχής της πληροφορίας στην κοινωνία.
Η ψηφιακή τέχνη επέκτεινε σημαντικά την εργαλειοθήκη του καλλιτέχνη από τις παραδοσιακές πρώτες ύλες στον προοδευτικό νέο χώρο των ηλεκτρονικών τεχνολογιών. Έφερε επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο η τέχνη μπορεί να γίνει και να προβληθεί. Παρόλο που φιλοξενείται συχνά στην παραδοσιακή γκαλερί ή στον χώρο του μουσείου, ειδικά στην περίπτωση εγκαταστάσεων που απαιτούν μηχανήματα και σύνθετα εξαρτήματα, μεγάλο μέρος της μπορεί εύκολα να προβληθεί μέσω της τηλεόρασης, της οθόνης του υπολογιστή, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του διαδικτύου. Αυτό ενθάρρυνε τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν τη δική τους καριέρα χωρίς την ανάγκη εκπροσώπησης, χρησιμοποιώντας σύγχρονα εργαλεία όπως το crowdsourcing για να χρηματοδοτήσουν το έργο τους, και τη δυνατότητα να γίνουν viral για να διαδώσουν την τέχνη τους στη συνείδηση του κοινού.
5 σύγχρονοι ψηφιακοί καλλιτέχνες που αξίζει να δεις
1. Alberto Seveso
Έχετε δει αναμφίβολα το έργο του Alberto Seveso με τις διάσημες σειρές φωτογραφιών υψηλής ταχύτητας: A Due Colori, Medicina Rossa και Disastro Ecologico. Πρόκειται για υποβρύχιες φωτογραφίες που καταγράφουν χρωματιστά σύννεφα μελανιού σε ένα φαντασμαγορικό αποτέλεσμα.
Δείτε περισσότερα εδώ : burdu976.com/phs
2. Aiste Stancikaite
Η καλλιτέχνις με έδρα το Βερολίνο, Aiste Stancikaite, συνδυάζει την αγάπη της για το σχέδιο με μολύβι με τα ψηφιακά μέσα. Χρησιμοποιώντας προγράμματα, όπως το Photoshop, μετατρέπει τα σχέδιά της σε κινούμενα σχέδια ή προσθέτει οπτικό ενδιαφέρον σε ακίνητες εικόνες με διαφορετικούς τρόπους.
Website: stancikaite.com
3. Stephen Mcmennamy
Ο Stephen Mcmennamy ενώνει φωτογραφίες εντελώς ασύνδετων μεταξύ τους αντικειμένων για να σχηματίσει νέες, συναρπαστικές εικόνες. Οι εικόνες αυτές υπερβαίνουν απλώς τη χρήση του Photoshop. Φωτογραφίζει σχολαστικά τα μέρη της κάθε εικόνας πριν τις συνενώσει. Για να δώσει μια εικόνα του τρόπου που εργάζεται, δημοσιεύει στην επίσημη ιστοσελίδα του ακόμη και τις αποτυχίες του.
Website: s-mcmennamy.com
4. Nik Ainley
Ο καλλιτέχνης ψηφιακών εικόνων από το Ηνωμένο Βασίλειο, Nik Ainley, συνεργάζεται με μεγάλους πελάτες όπως η Nike, η Starbucks και η National Geographic. Ο Ainley ενδιαφέρθηκε για την ψηφιακή τέχνη ενόσω σπούδαζε φυσική. Πολλές από τις εικόνες και τα γραφικά του έλκουν την έμπνευσή τους από τον κόσμο της επιστήμης.
Website: shinybinary.com
5. David McLeod
Ο David McLeod, Αυστραλός, είναι ψηφιακός καλλιτέχνης που ειδικεύεται στο CGI (δημιουργία εικόνων μέσω υπολογιστή). Το CGI (computer-generated imagery) χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ειδικών εφέ σε ταινίες, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ακίνητες εικόνες. Το έργο του Mcleod εξερευνά με περιέργεια τον κόσμο του CGI. Τα κινούμενα σχέδιά του είναι μαγευτικά. Ρίξτε μια ματιά στη σελίδα του στο Instagram.
Website: davidmcleod.com
