του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ένα άλμπουμ που μιλά γι’ αγάπη θα μπορούσε να έχει θέση στα καλύτερα του 2020; Η απάντηση είναι, ορθά – κοφτά, “ναι”. Κάθε στροφή από το “Easteria” του Monsieur Minimal είναι ένα μήνυμα μελετημένης θετικότητας, ισορροπημένης ευτυχίας. Το ξέρω, το ξέρω, το 2020 είναι μια χρονιά που θέλουμε να φύγει “χτες”. Περιμένουμε το 2021 για να πάρουμε πίσω τις χαμένες μας ζωές. Το “Easteria” δεν είναι το σάουντρακ μιας τοξικής χρονιάς. Δεν έχει ίχνος θυμού μέσα του. Στέκεται αυτόφωτα ως μικρός ύμνος αγάπης στα απλά πράγματα της ζωής.
“Easteria είναι ένα λογοπαίγνιο. Ανάμεσα στις λέξεις East και Hysteria.” λέει ο Monsieur Minimal, “Είναι με λίγα λογία η υστερία, με την καλή έννοια, που με είχε πιάσει μια περίοδο με τους ήχους της ανατολής, με τις πλούσιες-ζεστές και αναλογικές ενορχηστρώσεις της δεκαετίας του ’70 και ιδιαίτερα με την underground ψυχεδελική σκηνή της συγκεκριμένης δεκαετίας. Πράγμα το οποίο θέλησα να το αποτυπώσω και να το συνδυάσω με τις δυτικές μου επιρροές τόσο μουσικά όσο και στο επίπεδο της παραγωγής.”
•Το, έκτο, άλμπουμ του Monsieur Minimal είναι τρυφερό, κινηματογραφικό, ευαίσθητο, έχει όλες εκείνες τις γωνίες που αν η “διαφορετική” ποπ σε ψήνει, θα λατρέψεις. Ναι, η εποχή είναι άγρια και οι μονόλογοι πολλοί. Ένα άλμπουμ που μιλά για αγάπη με σωστές μελωδίες δεν έχει θέση στην καρδιά σου πια;
