Πέρα από τα τραγούδια η πίστη της Ελένης Καραΐνδρου στην καλλιτεχνική της ανεξαρτησία είναι μοναδική. Μας έχει πει: “Το 1975 αφού έφτιαξα τον πρώτο μου δίσκο για τη Μαρία Φαραντούρη “Η Μεγάλη Αγρύπνια” στιχουργοί και στιχουργοί χτύπησαν την πόρτα μου. Ήταν τόσοι πολλοί που αυτή η ιστορία άρχισε να γίνεται εφιάλτης. Τότε κατάλαβα πως δεν μπορώ να λειτουργώ μέσα στο σύστημα. Δεν κάνω συμβόλαια με εταιρείες. Δεν είχα, δεν έχω ατζέντη. Το 1982 θέλησα να κυκλοφορήσω τη “Ρόζα / Περιπλάνηση”. Ένα άλμπουμ που θα περιείχε δύο κινηματογραφικά θέματα, τη “Ρόζα” και την “Περιπλάνηση” που έγραψα για τον Χριστόφορο Χριστοφή. Χτύπησα τις πόρτες των δισκογραφικών εταιρειών. Καμιά δεν απάντησε. Δεν ήθελαν αυτόν τον δίσκο. Δεν είχε μπουζούκια. Δεν είχε αυτό που ήθελαν. Οπότε σήκωσα μπαϊράκι. Έφτιαξα τη δική μου εταιριούλα, την Ηχογραφική Ελένη Καραΐνδρου για να κυκλοφορήσω τον δίσκο μου.”
•Αυτή η σπάνια γυναίκα που μιλά, όταν έχει κάτι να πει και εμφανίζεται δημόσια, όταν έχει μουσική να παρουσιάσει, θα εμφανιστεί τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου στις 20.30, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ). Η σπουδαία συνθέτις Ελένη Καραΐνδρου παρουσιάζει σε μία μοναδική συναυλία μια επιλογή από τις κορυφαίες συνθέσεις της για τον κινηματογράφο με τίτλο Τα Κινηματογραφικά.
Στη συναυλία της στο ΚΠΙΣΝ, που πραγματοποιείται χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), η Ελένη Καραΐνδρου θα προσφέρει ένα μελωδικό ταξίδι υψηλής συγκινησιακής φόρτισης συνενώνοντας κλασικά και παραδοσιακά στοιχεία με ευαισθησία και πάθος.
Πιο συγκεκριμένα, η συνθέτις θα παρουσιάσει τα μουσικά θέματα από όλες τις συνεργασίες της με τον διεθνούς φήμης Έλληνα δημιουργό Θόδωρο Αγγελόπουλο. Μαζί του άλλωστε έχει γράψει μέρος της παγκόσμιας κινηματογραφικής ιστορίας, σχηματίζοντας ένα από τα κορυφαία δίδυμα της Έβδομης Τέχνης που έχει υμνηθεί όσο λίγα από τους κριτικούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέσα από τις οκτώ ταινίες της συνεργασίας τους από το 1984 ως το 2008 [(Ταξίδι στα Κύθηρα (1984), Ο μελισσοκόμος (1986), Τοπίο στην ομίχλη (1988), Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991), Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995), Μια αιωνιότητα και μια μέρα (1998), Το λιβάδι που δακρύζει (2004), Η σκόνη του χρόνου (2008)] το υποβλητικό έργο των δύο δημιουργών σημάδεψε την τέχνη του κινηματογράφου με την καθολικότητα και την εσωτερική του δύναμη καθιστώντας το αιώνιο.
Στην πολυαναμενόμενη συναυλία θα ακουστούν ακόμη επιλογές από τις συνεργασίες της Καραΐνδρου με σκηνοθέτες όπως οι Χριστόφορος Χριστοφής (Ρόζα, 1982), Τώνια Μαρκετάκη, (Η τιμή της αγάπης, 1983), Λευτέρης Ξανθόπουλος (Καλή πατρίδα, σύντροφε, 1985), Margarethe von Trotta (L’ Africana, 1990), Πηγή Δημητρακοπούλου (Το 10 του Μ. Καραγάτση, 2008) και η συνεργασία της με τον Ιρανό ηθοποιό και σκηνοθέτη Payman Maadi, Bomb, a love story (2018).
•Η Ελένη Καραΐνδρου θα παίξει στο πιάνο πλαισιωμένη από καταξιωμένους σολίστ, ανάμεσά τους οι: Βαγγέλης Χριστόπουλος (όμποε), David Lynch (σαξόφωνο τενόρο), Σωκράτης Σινόπουλος (πολίτικη λύρα, λαούτο), Ναταλία Μιχαηλίδου (πιάνο), Αλέξανδρος Μποτίνης (βιολοντσέλο), Στέλλα Γαδέδη (φλάουτο), Παναγιώτης Σιωράς (κλαρινέτο), Γιάννης Ευαγγελάτος (φαγκότο), Σοφία Σιωρά (τρομπέτα), Άγγελος Σιωράς (κόρνο), Ντίνος Χατζηιορδάνου (ακορντεόν), Άρης Δημητριάδης (μαντολίνο) και Λίλυα Εσίποβα (άρπα).
Το σύνολο εγχόρδων με κονσερτίνο την Ηρώ Σειρά που συμμετέχει στη συναυλία συνεργάζεται με επιτυχία τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην ηχογράφηση των έργων της Ελένης Καραΐνδρου αλλά και στις εμφανίσεις της στο Εθνικό Θέατρο La Colline στο Παρίσι, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού (Φεστιβάλ Αθηνών) και στο Εθνικό Θέατρο του Μάνχαϊμ στη Γερμανία (Φεστιβάλ Enjoy Jazz) αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Τη μουσική διεύθυνση της συναυλίας έχει ο Μίλτος Λογιάδης, τη σκηνοθετική επιμέλεια ο Αντώνης Αντύπας, ενώ στο σχεδιασμό ήχου θα είναι ο μόνιμος συνεργάτης της Ελένης Καραΐνδρου Γιώργος Καρυώτης που έχει υπογράψει όλα τα έργα και τους δίσκους της εδώ και τριάντα χρόνια.
Βιογραφικό
Η Ελένη Καραΐνδρου γεννήθηκε στo Τείχιο Φωκίδας. Σπούδασε πιάνο και θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο, αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1967) συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, μελετώντας εθνομουσικολογία στη Σορβόννη, όπως επίσης ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας στη Scuola Cantorum. Το 1975, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο με τίτλο Μεγάλη αγρυπνία σε ποίηση Κ. Χ. Μύρη και ερμηνεύτρια τη Μαρία Φαραντούρη. Παράλληλα, συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι για τη δημιουργία του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Από το 1975 μέχρι το 1990 εκδίδονται δίσκοι με μουσική της στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Από το 1990 συνεργάζεται με τη διεθνούς φήμης δισκογραφική εταιρία ECM και το δημιουργό της Manfred Eicher και κυκλοφορεί 12 άλμπουμ: Music for Films, The Suspended Step of the Stork, Ulysses’ Gaze, Eternity And a Day, Trojan Women, Τhe Weeping Meadow, Elegy of the Uprooting, Dust of Time, Eleni Karaindrou-Concert in Athens, Εuripides: Medea, David, Tous des Oiseaux. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις και βραβεία μεταξύ των οποίων πέντε βραβεία Μουσικής Κινηματογράφου στην Ελλάδα, το βραβείο Μουσικής Θεάτρου «Δημήτρης Μητρόπουλος», καθώς επίσης το διεθνές Βραβείο Φελίνι για τον «Καλύτερο συνθέτη της Ευρώπης» από το Europa Cinema στην Ιταλία (1992). Τo 2002 της απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το 2004 κέρδισε υποψηφιότητα για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου (Felix) με τη μουσική της για Το λιβάδι που δακρύζει.
Ο διεθνής και ελληνικός Τύπος για τη μουσική της Ελένης Καραΐνδρου
Ήδη από το ξεκίνημα της συνεργασίας της Καραΐνδρου με τη δισκογραφική εταιρία ECM (Edition of Contemporary Music) και τον ιδρυτή της Manfred Eicher πριν από τρεις δεκαετίες, η κριτική υπήρξε διθυραμβική. Την έχουν ονομάσει «10η μούσα της Ελλάδας» (Michael Walsh, περιοδικό TIME, 25/3/1996) ενώ, κατατάσσοντάς την ανάμεσα στους μεγαλύτερους συνθέτες της Ευρώπης, πιστεύουν ότι η συνεργασία της με τον Αγγελόπουλο θα καταχωρηθεί στην Ιστορία όπως ακριβώς η συνεργασία του Nino Rota με τον Federico Fellini (Riccardo Bertoncelli, εφημερίδα La Repubblica, 25/2/1999). Πολλοί συγκρίνουν τη μουσική της με εκείνη μεγάλων νεορομαντικών συνθετών όπως ο Arvo Pärt. Γενικά, το ελεγειακό της ύφος αποτελεί πολύτιμο φάρο για όλη τη σημερινή modern classical γενιά δημιουργών.
