Γράφει η Αγγελική Κώττη //
Με σχετικά λίγο κοινό, αλλά με θερμό χειροκρότημα, ξεκίνησε την Παρασκευή το Φεστιβάλ Επιδαύρου με την παράσταση «Βίος και πολιτεία του Οιδίποδα» που παίχτηκε και το Σάββατο, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Γουίλσον. Εκτός από τη σύλληψη και τη σκηνοθεσία του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη, που ήταν παρών στην παράσταση, τη συν-σκηνοθεσία είχε η Ann Christin Rommen, ενώ τα κουστούμια ήταν του Carlos Soto. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους κρατούσαν οι Λυδία Κονιόρδου, Angela Winkler, Dickie Landry, Μιχάλης Θεοφάνους και Αλέξης Φουσέκης, Meg Harper, Kayije Kagame, Casilda Madrazo. Συμμετείχαν οι: Laila Gozzi, Alessandro Anglani, Marcello di Giacomo, Francesca Gabucci, Annabella Marotta, Gaetano Migliaccio και Francesco Roccasecca.
Όσοι γνωρίζουν τη δουλειά του, ήξεραν ότι δεν θα έβλεπαν τον Οιδίποδα του Σοφοκλή. Το κείμενο ήταν στιβαρό, η Λυδία Κονιόρδου στον ρόλο του αφηγητή ήταν πολύ καλή και ανάλογη του παρελθόντος και του μύθου της, ενώ η Γερμανίδα Αngela Winkler στην πρώτη της εμφάνιση στην Επίδαυρο μας κράτησε με την πολύγλωσση αφήγησή της (ιταλικά, γερμανικά, λατινικά) και τη σκηνική της επιδεξιότητα.
© Lucie Jansch
•Σαφώς επρόκειτο για μια προσέγγιση του 21ου αιώνα στον μύθο, ωστόσο τα σκηνικά, και ιδίως η διπλή γιγαντοοθόνη πίσω από τη σκηνή, περισσότερο «κρύωναν» παρά «μιλούσαν» στον θεατή. Επιπροσθέτως, οι θεατές από τις πλαϊνές κερκίδες δεν έβλεπαν σωστά τις οθόνες αυτές.
Μετά την πρεμιέρα του «Οιδίποδα» ο Γουίλσον, εμφανώς συγκινημένος, μίλησε για το θέατρο, τη μορφή τέχνης στην οποία όλοι μπορούν να συμμετάσχουν και να παρακολουθήσουν. Εξήρε το διεθνές μέγεθος της Λυδίας Κονιόρδου, τη φωνή της Angela Winkler, το κλασικό επίπεδο του σαξοφωνίστα Dickie Landry και το διεθνές ταλέντο του Μιχάλη Θεοφάνους, ως χορευτή και ηθοποιού. Σύμφωνα με τον παραγωγό του, είναι η πρώτη φορά που ο Μπομπ Γουίλσον εκφράζεται με τέτοιο τρόπο, στα 50+ χρόνια της καριέρας του.
•Στην παράσταση που ήταν παραγγελία του Φεστιβάλ, ο Γουίλσον παίρνει ως βάση τον μύθο του Οιδίποδα, για να αφηγηθεί την ιστορία του ήρωα. «Θέλω να δημιουργήσω έναν Οιδίποδα διαπολιτισμικό και διαχρονικό», είχε δηλώσει ο 78χρονος καλλιτέχνης, που σκηνοθετεί για πρώτη φορά στην Επίδαυρο.
Η παράσταση έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Ιούλιο στην Πομπηία, ενώ παρουσιάστηκε και στη Βιτσέντσα. Ο Αμερικανός δημιουργός την ξαναδούλεψε με αλλαγές στη διανομή, στην οποία όμως παραμένει στον ομώνυμο ρόλο ο -γεννημένος στη Θεσσαλονίκη- Κύπριος χορευτής Μιχάλης Θεοφάνους, που έχει συνεργαστεί και με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Ο Θεοφάνους παραμένει σιωπηλός και μόνο μέσω των εκφράσεών του δείχνει τον θυμό ή την ηρεμία του. Η αρχετυπική ιστορία του Οιδίποδα ξεδιπλώνεται μέσα από τις εκπληκτικές, χαρακτηριστικές «ζωντανές εικόνες» του Ρόμπερτ Γουίλσον. Ο κορυφαίος δημιουργός ακολουθεί την ιστορία του Οιδίποδα χρονολογικά, χωρίς να συμπίπτει απολύτως με τον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, από τη στιγμή της γέννησής του και της εγκατάλειψής του ως βρέφους, μέχρι τη στιγμή της τύφλωσής του, αφού έχουν προηγηθεί οι φρικτές αποκαλύψεις. Από το πρώτο φως της ζωής στο τελευταίο φως που αντικρίζει. Δύο «μάρτυρες», ένας άνδρας και μία γυναίκα, μεταφέρουν στο κοινό αυτά που βλέπουν, τον βίο και την πολιτεία του Οιδίποδα, σαν να μιλάνε διαμέσου των αιώνων.
© Lucie Jansch
Η αφήγηση της Κονιόρδου λειτουργεί σαν οδηγός για το κοινό μέσα στην παράσταση, που εκτυλίσσεται σε ένα μοναδικό εικαστικό περιβάλλον, όπως και κάθε παράσταση του Γουίλσον. Τα σκηνικά και ο φωτισμός ξεχωρίζουν και η συγκλονιστικής απλότητας κίνηση των ηθοποιών μαγνητίζει το βλέμμα του θεατή. Οι δυνατές ποιητικές εικόνες που δημιουργεί καθιέρωσαν τον σκηνοθέτη στην κορυφή και δημιούργησαν φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο.
