Νέα Υόρκη, 1977. O Godlis ήταν ένας “αυτοσχέδιος” flaneur που βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή. Ο φωτογράφος ξόδευε τις νύχτες του φωτογραφίζοντας τα new wave, punk rock συγκροτήματα που έπαιζαν στο θρυλικό κλαμπ CBGB και περνούσε τις μέρες του βγάζοντας μεροκάματα δουλεύοντας στο υποκατάστημα του Burger King της Times Square. Όταν συνέβαιναν όλα αυτά ο Godlis ήταν μόνο ένας εικοσάρης και επίδοξος καλλιτεχνικός κληρονόμος του Robert Frank. Αφού πρώτα είδε εικόνες που δημοσιεύονταν στην εφημερίδα Village Voice ο Godlis κατευθύνθηκε στις οδούς Bowery και Bleecker. Όσα συνέβαιναν στο μικρό μπαρ CBGB μαγνήτιζαν το φωτογραφικό του ενδιαφέρον. Από την πρώτη φορά που πήγε εκεί κατάλαβε πως βρίσκονταν σε ένα ξεχωριστό μέρος της πόλης. Ήταν θέμα χρόνου να γνωριστεί με καλλιτέχνες που ανέβαιναν στη σκηνή.
Στο CBGB ο Godlis ήταν σαν να βρέθηκε στο κέντρο μιας καλλιτεχνικής παιδικής χαράς. Θα μπορούσε να πειραματιστεί ελεύθερα. Να τραβά φωτογραφίες στο σκοτάδι χωρίς φλας. Και στη συνέχεια να τις τυπώνει στο σκοτεινό θάλαμο του σπιτιού του. Τα συγκροτήματα που έπαιζαν την ίδια εποχή στο κλαμπ τού έμοιαζαν τόσο πολύ. Σχεδόν δεν μπορούσαν να κουρδίσουν τις κιθάρες τους. Τα κομμάτια τους δεν ξεπερνούσαν τα τρία λεπτά.
Ο Godlis θυμάται: “Όλοι. Μα κυριολεκτικά όλοι, συγκροτήματα, ανεξάρτητοι καλλιτέχνες και κοινό προσπαθούσαμε να βάλουμε σε ρυθμό όσα μας συνέβαιναν. DIY το λέμε αυτό. To CBGB δεν ήταν μόνο η μουσική που ακούστηκε μέσα του. Για τον κόσμο που σύχναζε εκεί η ανάγκη έκφρασης ήταν το ζητούμενο. Μιλάμε για μια περίοδο που ο Τζιμ Τζάρμους έλεγε πως θέλει να κάνει ταινίες. H Ντέμπι Χάρι και ο Κρις Στάιν έλεγαν πως κάποια στιγμή θα ήθελαν να κυκλοφορήσουν άλμπουμ. Και οι Ramones ψάχνονταν να κλείσουν λάιβ. Και εγώ; A, εγώ αυτό που ήθελα ήταν να βγάλω όσες φωτογραφίες μπορούσα. Ήταν μια περίοδος που η λέξη σπίτι μού προκαλούσε αλλεργία”.
•Στο βιβλίο του History Is Made At Night ο Godlis παρουσιάζει μια περίοδο που όλη η καλλιτεχνική κουβέντα της Νέας Υόρκης ήθελε να “χωθεί” σε ένα μικρό και θορυβώδες κλαμπ στο 315 της οδού Bowery. Το CBGB ήταν ένα σημείο που ωμη τέχνη και φτηνά ποτά έρρεαν άφθονα
Από εκείνη την περίοδο ο Godlis συγκέντρωσε ένα αρχείο φωτογραφιών που τεκμηριώνει την πανκ – ροκ σκηνή της Νέας Υόρκης όταν εκείνη ήταν απαράμιλλα φρέσκια, καλλιτεχνικά αιχμηρή και κυριολεκτικά αυθόρμητη. Χωρίς να το γνωρίζει φωτογράφος ντοκουμένταρε ένα κομμάτι μουσικής ιστορίας. Η σκηνή του CBGB φιλοξένησε απίστευτους τύπους που λογικά δεν πήγαιναν για καριέρα στην τέχνη. Περσόνες και καλλητέχνες όπως ο Richard Hell, ο Stiv Bators, ο Rat Scabies, οι Ramones είναι κάποιοι από τους αντιήρωες που πόζαραν για εκείνον.
Ο Godlis περίμενε κάπου σαράντα χρόνια για να δημοσιεύσει επίσημα και σε βιβλίο της εικόνες του. Όσα έκανε και ό,τι κάνει είναι μια υπενθύμιση πως ακολουθώντας τα όνειρά σου χωρίς φόβο μπορείς να φτάσεις, μπορείς να προφτάσεις τα πάντα. Το τάιμινγκ της τέχνης είναι συχνά ατίθασο.
για περισσότερα στείλτε μήνυμα εδώ: godlis@mac.com
