Τα «καλτ» μακροβούτια του Σταύρου Τσιώλη στη Νεοελληνική συνείδηση είχαν ως αποτέλεσμα την παραγωγή ταινιών που διακωμωδούσαν την άγρια φάρα μας.
Ο Χαμένος Θησαυρός του Χουρσίτ Πασά(1995) είναι μια κωμωδία που περιγράφει τους μικροτυχοδιωκτισμούς του εθνικού εαυτού μας. Η ταινία που έπαιξε -Κυριακή 9 Ιουλίου – η ΕΡΤ2 είναι μια τίμια, όσο δεν πάει άλλο, αναπαράσταση της ανάγκης μας να πιστέψουμε σε παραμύθια με χάπι – εντ.
Η ταινία προβάλλεται πια στο Ertflix – ΕΔΩ
Ο Χαμένος Θησαυρός του Χουρσίτ Πασά – Η πλοκή
Στις 29 Ιανουαρίου του 1993 δραπέτευσαν από τις φυλακές Κορυδαλλού ογδόντα κατάδικοι.
Όλα άρχισαν όταν ο Βασίλης, δραπετεύοντας για να συναντήσει την αγαπημένη του στην Αμαλιάδα, ξέχασε την πόρτα της φυλακής ανοιχτή. Σιγά σιγά το δρόμο προς την ελευθερία βρήκαν άλλοι εβδομήντα εννέα.
Η ταινία παρακολουθεί τους έντεκα από αυτούς, οι οποίοι καταφεύγουν στην Πελοπόννησο, για να αναζητήσουν το χαμένο θησαυρό του στρατηγού Χουρσίτ Πασά.
Η αναζήτηση του θησαυρού γίνεται αιτία διχασμού, συγκρούσεων και χωρισμών.
Βραβεία – Διακρίσεις: Βραβείο Καλύτερης Ταινίας (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου 1995), Κρατικά Βραβεία Ποιότητας Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1995: Διάκριση Ποιότητας Ταινίας.
Σκηνοθεσία: Σταύρος Τσιώλης Πρωταγωνιστούν «οι δραπέτες»: Μάκης Κοντιζάς, Μήτσος Καραμήτζος, Αργύρης Μπακιρτζής, Χάρης Μιχαλογιαννάκης, Πέτρος Καλογερόπουλος, Δήμος Καμποτιάτης, Γιώργης Παναγιωταράκος, Αλέκος Βαρανάκης, Παναγιώτης Μαρματζάκος, Τάκης Μόσχος, Τάκης Πανταβός
Μαζί τους οι γυναίκες: Λίνα Κοσσυφίδου, Βαλεντίνα Παπαδημητρακάκη, Άννα Τσουκαλά, Μαρία Παμπούκη, Βάσα Σταγοπούλου, Κατερίνα Τσιώλη, Λούλα Μαυροειδή
Συνεργάστηκε ο Γιώργος Τζιώτζιος
Οργάνωση Παραγωγής: Χρήστος Στρίκος, Γιώργης Παναγιωταράκος, Χάρης Μιχαλογιαννάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Δώρα Μασκλαβάνου
Ήχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος
Σύνθεση Ήχου: Κώστας Βαρυμπομπιώτης
Μοντάζ: Κώστας Ιορδανίδης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Καψούρος
Η ιστορία του Σταύρου Τσιώλη
Γεννημένος στην Τρίπολη στις 6 Οκτωβρίου 1937, ο Σταύρος Τσιώλης, σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και από το 1958 δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Η πρώτη δική του ταινία «Ο Μικρός Δραπέτης» σε παραγωγή Φίνος Φιλμ, εμφανίστηκε το 1968, και το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία «Κατάχρησις Εξουσίας». Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το 1985 με ταινίες με εντελώς διαφορετικό ύφος που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία.
Οι ταινίες του έχουν έναν ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθώς βασίζονται στο λεπτό χιούμορ, τους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και τη χρήση, πολλές φορές, ερασιτεχνών ηθοποιών. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση στον τόπο καταγωγής του, την Αρκαδία. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε σαν πρωταγωνιστές ερασιτέχνες ηθοποιούς όπως το ποιητή Τάσο Δενέγρη ή τον Αργύρη Μπακιρτζή και τους καθιέρωσε σαν εμβληματικές φιγούρες λαϊκών ηρώων της καθημερινότητας.
Φιλμογραφία:
Ο μικρός δραπέτης (1968)
Πανικός (1969)
Η Ζούγκλα των πόλεων (1969)
Κατάχρηση εξουσίας (1970)
Μια τόσο μακρινή απουσία (1985)
Σχετικά με το Βασίλη (1986)
Ακατανίκητοι εραστές (1988)
Έρωτας στη Χουρμαδιά (1990)
Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε (1992)
Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995)
Ας περιμένουν οι γυναίκες (1998)
Φτάσαμεε! (2004)
