Στο Σπόρτιγκ με τους Bauhaus

Ήμουν στο Σπόρτιγκ όταν οι Bauhaus έπαιξαν πρώτη φορά στην Ελλάδα

εικόνες – T.Papadopoulos-mic.gr

Υπήρξαν οι εμπνευσμένοι ηγέτες και πιονιέροι του Post Punk, Goth ήχου όπως μας συστήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Οι Bauhaus, την Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022, θα εμφανιστούν στην Πλατεία Νερού. Τα τέσσερα αυθεντικά μέλη – Peter Murphy, Daniel Ash, Kevin Haskins και David J – περιοδεύουν ξανά. Το άκουσμα του ερχομού τους στην Αθήνα πυροδότησε σειρά, σαν ντόμινο χωρίς τέλος, αναμνήσεων. Η πρώτη και πιο δημιουργική περίοδος, 1978 – 1983, της μπάντας θεωρείται μοναδική. Τα live που έδινε έλαμπαν για τη θεατρικότητά τους. Ο ακατέργαστος ήχος της κιθάρας του Daniel Ash σε συνδυασμό με τις σχιζοφρενικές πιρουέτες του Peter Murphy έφεραν μια νέα λογική στο πώς ένα συγκρότημα μουσικής μπορεί να σταθεί στη σκηνή. Οι Bauhaus, η μπάντα που πήρε το όνομά της από την ομώνυμη σχολή αρχιτεκτονικής στη Γερμανία, επιστρέφει για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Τι έγινε την πρώτη; Ζητήσαμε από δύο ανθρώπους που βρέθηκαν στο πρώτο live (14 Μαΐου 1983) να επιστρέψουν νοητά σ’ εκείνη τη βραδιά και να μας εξιστορήσουν την εμπειρία τους. Ο Γιώργος Κουλούρης, μπασίστας στους South Of No North (μιας μπάντας που πολλοί δεν λένε να ξεχάσουν) και ο Νίκος Λιάσκας από την ομάδα New Wave in Athens in the 80’s – The Scene, the People, the Places στο facebook, ήταν στο Σπόρτιγκ όταν οι Bauhaus ήρθαν στην Αθήνα πρώτη φορά (ως μπάντα).

**Οι Bauhaus δοκιμάζοντας να κάνουν Soundcheck στο Σπόρτιγκ – πηγή facebook**

•Γιώργος Κουλούρης – South Of No North

“Σχετικά με τους Bauhaus και το επερχόμενο μεγάλο (απ΄ό,τι φαίνεται) live στην Αθήνα.

Το πρώτο στιγμιότυπο

Αρχές 1980. Ακούω με ευλαβική προσήλωση το ραδιοφωνικό Ροκ Κλαμπ του Γιάννη Πετρίδη. Κάποια στιγμή λέει: “Και τώρα ένα ακόμα νέο βρετανικό γκρουπ. Από το πρώτο του άλμπουμ με ένα εξώφυλλο που μάλλον δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ στην Ελλάδα Bauhaus και “Stigmata Martyr”.

Το τραγούδι τελείωσε και λίγες στιγμές μετά αισθάνθηκα ότι πολλά άλλαζαν στην αντίληψη, τη σχέση και την αίσθηση που είχα γι’ αυτά που μέχρι τότε άκουγα.

Όταν μετά από λίγες μέρες ο ίδιος ραδιοφωνικός παραγωγός διάλεξε να παίξει το “Double Dare” αισθανόμουν πως οι Bauhaus θα έφερναν τα πάνω-κάτω στην ήδη ανατρεπτική δεκαετία των 80’s που κυλούσε αργά-αργά όντας, ακόμα, στην αρχή της.

Το πρώτο τους άλμπουμ In the Flat Field κυκλοφόρησε λίγο καιρό (περιέργως) με το αυθεντικό εξώφυλλο όπως τα τα υπόλοιπα τρία. Το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο.

14 Μαΐου 1983 – Οι Bauhaus ζωντανά στην Αθήνα, στο Σπόρτιγκ

Αυτό δεν θα πάει καλά.

Την προηγούμενη, του live, νύχτα συνέβη κάτι που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι θέλουν να θυμούνται. Κάποιος από τους διοργανωτές της συναυλίας είχε τη φαεινή ιδέα να κουβαλήσει τους Bauhaus στη disco Station One της πλατείας Κολιάτσου ως εκλεκτά και τιμώμενα μέλη μιας επιτροπής κάποιων καλλιστείων. Εκείνοι (λογικά) καθόλου δεν εκτίμησαν το πανηγυράκι με αποτέλεσμα να τους χαρακτηρίσουν ως ψώνια.

Την άλλη μέρα το live στο Σπορτιγκ θα ήταν εκπληκτικό αν δεν ήταν χρονικά περίπου το μισό! Εδώ που τα λέμε, να είσαι ο Peter Murphy στα ντουζένια σου και να παίζεις σ’ ένα γήπεδο μπάσκετ, έναν χώρο ακατάλληλο για συναυλίες και να έχεις από κάτω καμιά εικοσαριά skinheads να σε βρίζουν και να σε φτύνουν… αυτό είναι κάπως βαρύ.

Οι Bauhaus σηκώθηκαν και έφυγαν χωρίς να έχουν συμπληρώσει ούτε μια ώρα στη σκηνή. Άσε που μετά από λίγους μήνες η μπάντα διέλυσε για καμία 20ετία. Το live που περίμενα να δω στην Αθήνα το είδα απρόσμενα λίγο καιρό αργότερα σε βιντεοκασέτα που έφερε ένας φίλος από το Λονδίνο. Ήταν γυρισμένο σαν μικρού μήκους ταινιάκι.

Στο live τον Ιούνιο δεν θα πάω. Η ορθοστασία μακρά, ο καιρός πολύς, το εισιτήριο αλμυρό. Θα μάθω γι’ αυτό από τον Δημοσθένη, τον τραγουδιστή μας, που θα πάει περιμένοντάς το πώς και πώς, όπως και πολλοί άλλοι που θα τους δουν για πρώτη φορά….Αυτά.”

•Νίκος Λιάσκας – New Wave in Athens in the 80’s – The Scene, the People, the Places

“Σάββατο 14 Μαΐου του ’83 αργά το απόγευμα κι ο κόσμος είναι συγκεντρωμένος έξω από το Σπόρτιγκ περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες για τη συναυλία που είναι προγραμματισμένη να αρχίσει στις 8:30.

Στα μάτια του 15χρονου πιτσιρικά (τόσο ήμουν τότε), που κατέβηκε από μια επαρχιακή πόλη για την πρώτη του συναυλία, όλα φαίνονται πρωτόγνωρα κι εντυπωσιακά.

Κόσμος μαυροφορεμένος, πάνκηδες με χρωματιστά μαλλιά, η αγριόφατσα Κοστέλο με την παρέα του στην προ-σκιν περίοδο, όταν ήταν ακόμη πάνκης, λίγα φρικιά αλλά και αρκετοί «καθώς πρέπει» ενώ μέσα από το γήπεδο ακούγονται οι Bauhaus που κάνουν soundcheck και τα εισαγωγικά καθαριστικά ριφς του Ziggy Stardust να μας ντοπάρουν κυριολεκτικά .

Έναρξη με το Burning from the inside, κομμάτι άγνωστο εκείνη τη στιγμή, γιατί το ομώνυμο άλμπουμ κυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα, και η σκυτάλη δίνεται στο επόμενο The Passion Of Lovers, γνωστό στους περισσότερους μια και οι δίσκοι των Bauhaus είχαν κυκλοφορήσει σε ελληνική εκτύπωση.

Η σκηνή θεοσκότεινη, με τέσσερις λευκούς προβολείς στις γωνίες και έναν στο κέντρο να στοχεύει κατευθείαν στο πρόσωπο του Peter Murphy .

Αν θυμάμαι σωστά, στο Hollow Hills με μια λάμπα black light ο Murphy μεταμορφώνεται σε ένα απόκοσμο πλάσμα ενώ ο κιθαρίστας Daniel Ash με ένα δοξάρι «ξύνει» την κιθάρα του.

Η θεατρικότητα των Bauhaus ήταν ανέκαθεν αλληλένδετη με τη μουσική τους στις συναυλίες τους.

Δυστυχώς, από μια συναυλία δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι κάφροι οι οποίοι στόλισαν με κάποιες ροχάλες τον τραγουδιστή πιστεύοντας ότι έτσι εκφράζουν την πανκ αισθητική τους.

Encore με Bella Lugosi’s dead και τέλος…..

39 χρόνια αργότερα, στις 8 του Ιούνη, μεσήλικας πια και τα αυθεντικά μέλη του γκρουπ ακόμη πιο «σιτεμένοι» θα βρεθούμε στην πλατεία Νερού στο πλαίσιο του Release Festival, ο καθένας στο πόστο του. Βλέποντας βίντεο από τα πρόσφατα λάιβ των Bauhaus η εμφάνισή τους προβλέπεται συναρπαστική. Σίγουρα λείπει η φρεσκάδα στην κίνηση – άλλο να είσαι 27 κι άλλο να είσαι 67 -εκτελεστικά όμως είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Αυτό είναι που ξεχωρίζει τις μεγάλες μπάντες από τον σωρό. C.U there…………..”