«Κατηγορώ…!» (“J’ Accuse”) Δραματική ιστορική ταινία, γαλλικής και ιταλικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ρομάν Πολάνσκι, με τους Ζαν Ντιζαρντέν, Λουί Γκαρέλ, Εμανουέλ Σενιέ, Ματιέ Αμαρλίκ.

Η πλοκή: Στις 5 Ιανουαρίου, 1895, ο λοχαγός Άλφρεντ Ντρέιφους, ένας νέος αξιωματικός του γαλλικού στρατού κατηγορείται άδικα πως κατασκόπευε για λογαριασμό της Γερμανίας και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στο Νησί του Διαβόλου. Ανάμεσα στους μάρτυρες αυτού του εξευτελισμού είναι ο Ζορζ Πικάρ, ο οποίος παίρνει προαγωγή για να διοικήσει τη μονάδα στρατιωτικής αντικατασκοπείας που τον εντόπισε. Όταν, όμως, ο Πικάρ ανακαλύπτει πως τα μυστικά εξακολουθούν να διαδίδονται στους Γερμανούς, παρασύρεται σε ένα επικίνδυνο λαβύρινθο εξαπάτησης και διαφθοράς που απειλεί όχι μόνο την τιμή του αλλά και τη ζωή του.

Έχοντας ένα δυνατό φημισμένο στόρι στη διάθεσή του, την υπόθεση Ντρέιφους, ένα σκάνδαλο που συντάραξε τη Γαλλία στα τέλη του 19ου αιώνα, το οποίο έχει μεταφερθεί αρκετές φορές στη μεγάλη οθόνη, αλλά και τη θέληση να μιλήσει έμμεσα για την προσωπική του περιπέτεια, ο Ρομάν Πολάνσκι, ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς, δείχνει ότι κρατά μεγάλο μέρος από το σκηνοθετικό του σφρίγος αν και έχει πιάσει τα 86.

Φτιάχνει ένα στιβαρό, καλοδουλεμένο ιστορικό δράμα, χρησιμοποιώντας τη καθιερωμένη κλασικίζουσα κινηματογραφική γλώσσα, δουλεύοντας εξαιρετικά σε τεχνικό επίπεδο και συνάμα στην ανάδειξη της συναισθηματικής δύναμης των γεγονότων. Επιπλέον, το φιλμ, που είναι χορταστικό και απολαυστικό στη θέαση, λόγω και της θαυμάσιας ερμηνείας του πρωταγωνιστή του, τού χαρισματικού Ζαν Ντιζαρντέν, έρχεται ως αναγκαία υπενθύμιση για το καθήκον των ανθρώπων που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, να σταθούν απέναντι στη διαφθορά, το κυρίαρχο ρεύμα της εξουσίας, ματώνοντας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

•Ο Πολάνσκι ευφυώς επιλέγει να αφηγηθεί στην ιστορία του από την πλευρά του αντισυνταγματάρχη Πικάρ, του αξιωματικού που βοήθησε στη σύλληψη του Γάλλου Λοχαγού και όταν κατάλαβε τον ύποπτο ρόλο των μυστικών υπηρεσιών και τη σκευωρία που αναπτύχθηκε εις βάρος του Ντρέιφους, κάνει ότι μπορεί για την αθώωσή του, φωτίζοντας τους θλιβερούς μηχανισμούς εξουσίας που τροφοδοτούν τη μισαλλοδοξία και τα ταπεινά ένστικτα του πλήθους, ακόμη και τη μετάλλαξη απλών συνηθισμένων αθώων ανθρώπων σε επικίνδυνο όχλο

Φυσικά από τους γνώστες της δουλειάς του Πολάνσκι, ίσως τους λείψουν η διακριτική ειρωνεία, οι ανατρεπτικές και αντισυμβατικές αναφορές του, αλλά εν τέλει θα ικανοποιηθούν απόλυτα από το συνολικό αποτέλεσμα. Κάτι στο οποίο συμβάλει τα μέγιστα ο Ζαν Ντιζαρντέν, ενώ και το υπόλοιπο καστ στέκεται στο ύψος των απαιτήσεων του Πολάνσκι.