του Γιάννη Παναγόπουλου //
φωτογραφία ανοίγματος: Lina Bebi
Με τους δικούς τους όρους και για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια η τραγουδίστρια Κρίστη Στασινοπούλου και ο πολυοργανίστας Στάθης Καλυβιώτης απολαμβάνουν μια πετυχημένη καριέρα στη μουσική. Δεν έχουμε δει ποτέ το όνομά τους ψηλά στη μαρκίζα καταστήματος «μεγάλη πίστα». Φαντάζομαι πως αν μπουν στο μετρό ή το τρόλεϊ οι συνεπιβάτες θα τους περάσουν για τουρίστες, τα ρούχα που φορούν έχουν κάτι από την (λέμε τώρα) «έθνικ» φινέτσα. Η τηλεόραση δεν μιλά για εκείνους και όμως η «πορεία» τους στη μουσική είναι μεγάλη. Πάρτε για παράδειγμα το τελευταίο τους άλμπουμ NYN. Το κυκλοφόρησαν το 2016. Ήταν ένα διαμάντι παραδοσιακού ήχου με έντονα στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής και ελληνικό στίχο. Ανέβηκε στις πρώτες θέσεις τσαρτ World μουσικής σε Αγγλία και Αμερική. Και δεν λες τυχαίο το γεγονός πως προτάθηκε ως άλμπουμ της χρονιάς σε πολλά μουσικά έντυπα του εξωτερικού που ασχολούνται με τις «μουσικές του Κόσμου». Η Κρίστη Στασινοπούλου και ο Στάθης Καλυβιώτης απόψε εμφανίζονται στο six dogs Αβραμιώτου 6-8. Μοναστηράκι. 

Ο Στάθης επιστρέφει στην εποχή που με την Κρίστη ολοκλήρωναν τις ηχογραφήσεις του τελευταίου τους άλμπουμ. Μας λέει:

-Το NYN ήταν ένα άλμπουμ που φτιάξαμε για την ελληνική αγορά. Αυτό είχαμε στο μυαλό μας όταν το ηχογραφούσαμε. Ζητήσαμε από μια σειρά εταιρείες στην Ελλάδα να το κυκλοφορήσουν. Καμία δεν δέχτηκε. Πρόβαλαν επιχειρήματα που δεν τα καταλαβαίναμε…

-Απευθυνθήκατε σε μεγάλες δισκογραφικές ούγιες;

-Οχι. Το κάναμε σε ανεξάρτητες. Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε να το στείλουμε στο εξωτερικό. Μέσα σε μια μέρα είχαμε συμβόλαιο για το άλμπουμ από δισκογραφική εταιρεία της Βρετανίας. Ισως καλύτερα που έγινε έτσι, δεν μας χάλασε καθόλου το γεγονός, εννοείται.

-Πρωτοπόροι στην Ελλάδα της μίξης της παραδοσιακής μουσικής με την ψυχεδέλεια, το πανκ και την electronica, η Κρίστη και ο Στάθης γυρνούν εδώ και χρόνια τον κόσμο με τη μουσική τους, παίζοντας σε μουσικά φεστιβάλ σε όλες τις άκρες του πλανήτη, σε θρυλικά κλαμπ και συναυλιακούς χώρους της Ευρώπης και της Β. Αμερικής. Οι 6 δίσκοι τους, σε μουσική του Στάθη και στίχους της Κρίστης έχουν πάρει τις καλύτερες κριτικές και διακρίσεις από τον διεθνή μουσικό Τύπο και τους πιο έγκυρους ραδιοφωνικούς παραγωγούς των μουσικών ραδιοφώνων του κόσμου. Κομμάτια τους συμπεριλαμβάνονται σε πάρα πολλές άλμπουμ συλλογές, ανάμεσα σε κομμάτια των πιο σημαντικών ονομάτων της world σκηνής.

Tο καλοκαίρι του 2017 ήταν μια ενδιαφέρουσα περίοδος για την Κρίστη και τον Στάθη. Εμφανίστηκαν στο Βερολίνο (στο Berlin Art Academy για το Berlin Poetry Festival), στη Δρέσδη (Societae Theather), στη Λειψία (στο ιστορικό ροκ κλαμπ nAto), σε μεγάλα open air μουσικά φεστιβάλ της κεντρικής Ευρώπης, στο Palau De Musica της Βαλένθια στην Ισπανία και, λίγες μέρες πριν, στο ιστορικό The Sugar Club του Δουβλίνου στην Ιρλανδία.

Το μουσικό ταξίδι του ηλεκτρονικο-ακουστικού ντουέτου, που μπλέκει δημιουργικά τη μουσική τεχνολογία του 21ου αιώνα με τις πιο αρχαίες, «σαμανικές» μουσικές παραδόσεις και με την ποιητική παράδοση του ελληνικού στίχου συνεχίζεται.

Ο Στάθης σε λίγο έχει πρόβα, αλλά προλαβαίνουμε δυο – τρεις ερωτήσεις.

-O Ντέιβιντ Μπερν έχει πει πως η world μουσική είναι ένας ανεξερεύνητος θησαυρός. Συμφωνείς με αυτό; 
-Αν και πλέον ο όρος «world music» είναι προβληματικός, συμφωνώ απολύτως. Υπάρχουν περίπου 200 χώρες στον κόσμο, μιλιούνται περίπου 6.800 διαφορετικές γλώσσες και υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες είδη μουσικής. Γι’ αυτό και στην αρχή είπα ότι ο όρος «world music» είναι προβληματικός, είναι τεράστιο και το μέγεθος και η ποικιλία που καλείται να περιγράψει.

-Γιατί βάζεις τη λέξη «προβληματικός» πριν από το «world music»; 
-Γιατί έτυχε να γνωρίσω τους ανθρώπους που τον σκέφτηκαν. Ο μουσικολόγος και ραδιοφωνικός παραγωγός του BBC Τσάρλι Γκίλετ μαζί με μια ομάδα ανθρώπων με ιδιαίτερες γνώσεις στη μουσική σκέφτηκαν τον όρο. Ηθελαν να εντάξουν ένα ακόμα «ράφι» στα δισκάδικα. Η σκηνή της μουσικής με στοιχεία παραδοσιακής μουσικής μεγάλωνε. Και κάποια στιγμή «ζήτησε» την αυτονομία της στους χώρους που θα πωλούνταν. Υπήρχαν μια σειρά σχήματα και καλλιτέχνες που δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν στο ράφι της «φολκ» μουσικής, του «ροκ» ήχου. Ηταν μια εποχή που ένας νέος ορίζοντας στη μουσική άνοιγε. Και έπρεπε κάπως να ονομαστεί για να ατμοποιηθεί από το κοινό που θα το έψαχνε για να αγοράσει άλμπουμ του.

-Πότε γνώρισες τον Τσάρλι Γκίλετ; 

-Στις αρχές του 2000. Πρέπει να ήταν 2001 μετά τη συναυλία μας με την Κρίστη στο Λονδίνο στο θέατρο Barbican. Παίξαμε και την επόμενη μέρα μας κάλεσε στο στούντιο του BBC να ηχογραφήσουμε κομμάτια μας για το πρόγραμμά του. Θυμάμαι πως ύστερα από εμάς ηχογραφούσε για την εκπομπή του o Ελβις Κοστέλο.

-Σοβαρά μιλάς; 
-Εντελώς. Γνωριστήκαμε. Μια χαρά άνθρωπος. Ηρεμος. Φιλικός. Ελεύθερος.

six dogs Αβραμιώτου 6-8 Μοναστηράκι
Ωρα: 21:00
Είσοδος 7 ευρώ.πηγή: https://www.fileleftheros.gr/