Γιάννης Παναγόπουλος
Το ότι ο Κώντσταντίνος Μπογδάνος ήθελε να παίξει ιδεολογική μπάλα εκεί που δεν θα τολμούσε να παίξει κανένα, έστω και προσχηματικά, μετριοπαθές στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας μάς ήταν γνωστό. Από την εποχή που έγραψε το ιστορικό απεχθές τουίτ γύρω από την ΕΡΤ και την είσοδο του τανκ που θα ισοπέδωνε το Δημόσιο βοθροκάναλο. Τότε ο σημερινός βουλευτής ήταν ένας υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας πρόθυμος να κουβαλήσει κάθε σακί διχαστικού λόγου στον δημόσιο λόγο. Το ακροδεξιό ακροατήριο δεν έπρεπε να μείνει ορφανό. Κεντρική Νεοδημοκρατική απόφαση ήταν αυτή. Οι θεσμικοί Πλεύρης, Άδωνις, Βορίδης από θώκο υπουργού δεν θα μπορούσαν να μιλήσουν στην καρδιά του ακροδεξιού ψηφοφόρου. Ο Κωνσταντίνος, όμως; Εκείνος ήταν ελεύθερος να μιλά όπως τον πρόσταζε η καρδιά του.
Η χτεσινή, αναμενόμενη, υποτροπή του Κωνσταντίνου στη βουλή με την λεχθείσα ατάκα «Ο Γρίβας έλεγε έχουμε τρεις εχθρούς: τους Άγγλους, τους Τούρκους και τους κομουνιστές. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ήταν οι κομουνιστές» μπορεί να έτυχε κατάλληλης απάντησης από τον υπουργό εξωτερικών Νίκο Δένδια αλλά ήταν το καλύτερο σινιάλο αλληλεγγύης στη μαχόμενη Ακροδεξιά, την επικοινωνιακά ορφανή, για το ότι ο “επαναστατικός” της λόγος ανήκει στον δημόσιο διάλογο. Ο συχνά ανήσυχος για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας γύρω από τα κατορθώματα των δωσιλόγων, των χιτών, των αντικομουνιστών στέκεται εκεί που δεν μπορεί να σταθεί το γκρουπ των τριών που ήρθε από το ΛΑΟΣ και πια κάνει ιδεολογικές διακοπές στην τοποθεσία “κυβερνητικά οφίτσια”.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον ίσως και από το κατσάδιασμα Δένδια στον Μπογδάνο έχουν οι φαινομενικά μετριοπαθείς, οι υπευθυνάκηδες του ακραίου κέντρου που στα social media σοροπιάζουν τα λάικς ομοίων τους με ατάκες: “έστω και με καθυστέρηση ο πρωθυπουργός έδειξε την πόρτα της εξόδου στον Μπογδάνο”. Μα ο Μπογδάνος ήταν Μπογδάνος και πριν συμπεριληφθεί στις λίστες των υποψηφίων βουλευτών του κόμματος. Ο Κωνσταντίνος ήταν εκείνος που ως υπάλληλος του Σκάι προσέφερε επικοινωνιακή στοργική αγκαλιά στον δολοφόνο Ρουπακιά όταν η μητέρα του Παύλου Φύσσα διαμαρτυρόταν για τον χαμό του παιδιού της. Ο Κωνσταντίνος ήταν εκεί παρών για να παρουσιάσει ονόματα παιδιών προσφύγων που καταλαμβάνουν χώρο στο πεδίο της ελληνικής δημόσιας παιδείας. Όλοι αυτοί οι ιδεολογικά επιπλέοντες στη θάλασσα της κοινής λογικής ας αποφασίσουν. Ή ο πρωθυπουργός δεν είναι ο γάτος που προβάλλουν τα μίντια νυχθημερόν ή είναι απλώς ένας αδιάφορος τύπος που απολαμβάνει το κληρονομικό του δικαίωμα στην εξουσία.
