Η Maria Alyokhina πολιτική ακτιβίστρια – στοχευμένη από την κυβέρνηση Πούτιν – και μέλος του συγκροτήματος Pussy Riot βρίσκεται σε περιορισμό στην Γκόα, της λείπει ο γιος της και χαλαρώνει δίπλα στη θάλασσα.
Πού βρίσκεσαι; Στην Γκόα της Ινδίας. Ήρθα εδώ για διακοπές δύο εβδομάδων, αλλά η πτήση μου για την Πολωνία, όπου είχα προγραμματισμένη εμφάνιση, ακυρώθηκε. Είμαι σε περιορισμό από τις αρχές Μαρτίου, αν και υπάρχουν πολύ λίγα άτομα εδώ με τον ιό.
Πώς το βιώνεις αυτό; Είμαι αισιόδοξη, έτσι χαίρομαι που βρίσκομαι σε ένα μέρος, όπου υπάρχει ήλιος και έχω επίσης γνωρίσει μερικούς καταπληκτικούς ανθρώπους. Μου λείπει ο γιος μου, όμως. Είναι με τον πατέρα του σε ένα χωριό περίπου 100 χλμ. από τη Μόσχα. Το να είσαι δημιουργικός τώρα δεν είναι εύκολο, άλλωστε ποτέ δεν είναι.
Πώς ήταν στη φυλακή; Πριν καταδικαστώ για την παράσταση διαμαρτυρίας μας (Punk Prayer) στη Μόσχα το 2012, ήμουν στη μοναδική γυναικεία φυλακή της Μόσχας. Μετά από αυτήν, στην αποικία κατάδικων, μας έδιναν μια μέρα άδεια από το να ράβουμε στολές για τον ρωσικό στρατό, αν με έπιαναν όμως να γράφω, θα με έστελναν να σπάσω πάγο κοντά στους στρατώνες.
Copyright: re:publica/Gregor Fischer
Πώς χαλαρώνεις αυτό το διάστημα; Κάνοντας βόλτες και ακούγοντας τα κύματα, αλλά και διαβάζοντας. Διαβάζω αυτήν την περίοδο δύο βιβλία: το “Eat, Pray, Love” της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ, το οποίο έχω να διαβάσω εδώ και μια δεκαετία, αλλά εκτυλίσσεται εν μέρει στην Ινδία, και το “Εγώ είμαι ο Έντι” του Έντουαρντ Λιμόνοφ (Ρώσος αντιφρονούντας και συγγραφέας). Πέθανε τον περασμένο Μάρτιο. Οι πολιτικές μας απόψεις είναι πολύ διαφορετικές, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.
Αν περνούσαμε μαζί ένα απόγευμα Κυριακής στη Μόσχα τι θα μου έδειχνες; Σίγουρα την πλατεία Λιουμπιάνκα, στην οποία έχουμε πάντα διαδηλώσεις και στην οποία επίσης βρίσκονται τα γραφεία της MediaZona, από όπου ξεκινήσαμε μετά τη φυλακή. Θα κάναμε μια βόλτα στο δάσος κοντά στο οποίο μεγάλωσα στα δυτικά της πόλης. Και μετά θα σε πήγαινα στο διαμέρισμά μου για να σου δείξω τα δώρα που έχω λάβει από υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο. Αυτά είναι τα πράγματα που μου δίνουν ελπίδα.
•Η Maria Alyokhina είναι μέλος του συμβουλίου των “Καλλιτεχνών σε κίνδυνο” (Artists at Risk -AR)
πηγή: theguardian.com
