Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 2 Ιουνίου 1740 και πέθανε στο άσυλο του Σαρεντόν στις 2 Δεκεμβρίου 1814. Υπήρξε από τις πιο αμφιλεγόμενες μορφές της παγκόσμιας γραμματείας. Φιλόσοφος, συγγραφέας και στοχαστής, συνδύασε τη λογοτεχνία με μια ριζοσπαστική, σχεδόν αναρχική προσέγγιση πάνω στην ελευθερία, την εξουσία, το σώμα και τις ηθικές συμβάσεις.

Η ζωή του σημαδεύτηκε από διώξεις, φυλακίσεις και εγκλεισμούς, όχι μόνο λόγω των πράξεών του αλλά κυρίως λόγω των ιδεών του, οι οποίες υπήρξαν αιχμηρές, ανατρεπτικές και ιδιαίτερα προκλητικές για τα ήθη της εποχής.

Το διασημότερο έργο του θεωρείται οι «120 Μέρες στα Σόδομα», ένα μυθιστόρημα-ορόσημο της ακραίας λογοτεχνίας. Το έργο έγινε παγκόσμια γνωστό επειδή αποκαλύπτει, χωρίς φίλτρα, τις σκοτεινότερες πτυχές της εξουσίας, της επιθυμίας και της ανθρώπινης ψυχολογίας, προκαλώντας μέχρι σήμερα debates για το τι είναι τέχνη, πού αρχίζει η ηθική, και πού τελειώνει η λογοτεχνική ελευθερία. Η σημασία του δεν βρίσκεται αποκλειστικά στο περιεχόμενο, αλλά στον τρόπο με τον οποίο ο Σαντ χρησιμοποιεί το ακραίο για να καταδείξει την υποκρισία της κοινωνίας, να αποδομήσει την ηθικολογία και να ασκήσει μια μορφή πολιτικής φιλοσοφίας μέσα από την πρόκληση.

Παρότι επί δεκαετίες θεωρήθηκε απαγορευμένος και επικίνδυνος συγγραφέας, σήμερα ο Σαντ αναγνωρίζεται ως μια καθοριστική φιγούρα για την κατανόηση του ερωτισμού στη λογοτεχνία, της ελευθερίας ως φιλοσοφικού εργαλείου και της σχέσης μεταξύ ατομικότητας και κοινωνικού περιορισμού. Τα κείμενά του είναι ωμά, συχνά σοκαριστικά, αλλά αποτελούν και έναν καθρέφτη των ανθρώπινων αντιφάσεων.

Η σημερινή ανάγνωση του έργου του είναι συχνά περισσότερο κοινωνιολογική και φιλοσοφική, παρά αισθησιακή ή ηδονοβλεπτική. Ο Σαντ, θέλοντας ή μη, εγκαινίασε μια νέα εποχή στη λογοτεχνική σκέψη, όπου τα όρια της ελευθερίας και της πραγματικότητας γίνονται ζητούμενα και όχι δεδομένα.

Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ

Δέκα χαρακτηριστικές φράσεις του Μαρκήσιου ντε Σαντ

«Η ελευθερία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η δυνατότητα να είμαστε ό,τι είμαστε.»
«Δεν υπάρχει ηθική χωρίς ελευθερία· και χωρίς ελευθερία, δεν υπάρχει άνθρωπος.»
«Η φύση μάς έκανε για να απολαύσουμε· η κοινωνία μάς διδάσκει να ντρεπόμαστε γι’ αυτό.»
«Οι άνθρωποι καταδικάζουν αυτό που φοβούνται, όχι αυτό που δεν καταλαβαίνουν.»
«Η επιθυμία είναι το μοναδικό αληθινό κίνητρο κάθε πράξης.»
«Καμιά απόλαυση δεν είναι αμαρτία όταν δεν αρνείται την ανθρώπινη λογική.»
«Ο νους είναι πιο άγριος από το σώμα· εκεί γεννιούνται όλα τα εγκλήματα και όλες οι αλήθειες.»
«Η εξουσία μεθάει περισσότερο από οποιοδήποτε πάθος.»
«Ο πόνος και η ηδονή δεν είναι αντίθετα· είναι δυο δρόμοι που συναντιούνται στο ίδιο σημείο.»
«Όποιος τολμά να γνωρίσει τον εαυτό του, μαθαίνει πρώτα να μην φοβάται το σκοτάδι του.»