Γουντι Αλέν – Οι εμμονές του γίνονται ταινίες που μας κάνουν να γελάμε. Δεν είναι το γέλιο του χαβαλέ. Είναι η πληρότητα του χιούμορ που ανακαλύπτουμε μέσα τους.

Ο Γούντι Άλεν είναι ένας υπερπαραγωγικος άνθρωπος του σινεμά. Ο γεννημένος την 1η Δεκεμβρίου 1935  ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, μουσικός έχει γράψει το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία της κινηματογραφίας.

Σαν θεατές νιώθουμε να χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γούντι Άλεν που πάνω από 50 χρόνια όλες οι ταινίες του μας προσφέρουν στιγμές απόλαυσης και μας βγάζουν από την καθημερινή μιζέρια και γκρίνια χρωματίζοντας ακριβώς αυτή την καθημερινότητα με παστέλ  χρώματα ενός ιμπρεσιονιστή καλλιτέχνη.

•Πέντε αξίες που κάνουν τον Γούντι Άλεν ακαταμάχητο

1. Το χιούμορ του. Το χιούμορ του Γούντι Άλεν είναι συνήθως αυτοσαρκαστικό, τις περισσότερες φορές black, γλυκόπικρο, υψηλής ταυτόχρονα αισθητικής (σχεδόν φλεγματικό), μια καυτερή πιπεριά που ειρωνεύεται – συνήθως τον εαυτό της. Στο σημείο αυτό ακόμη και οι εχθροί του δεν μπορούν να διαφωνήσουν.

2. Η εποχή της Jazz. Ανεξαρτήτως του πότε και πού διαδραματίζεται η ταινία με το που σβήνουν τα φώτα είσαι προετοιμασμένος να κάνεις ένα μεγάλο ταξίδι στη μελωδία: στη χρυσή εποχή της Jazz με τις Big Bands τους γκάγκστερς, την ποτοαπαγόρευση, τις τιάρες και τα τσάρλεστον. Πολλές ταινίες όπως και το Café Society διαδραματίζονται ακριβώς αυτήν την εποχή.

3. Η καλλιτεχνική συνέπεια. Τα τελευταία χρόνια κάθε καλοκαίρι περιμένουμε να δούμε την καινούρια ταινία του Γούντι Άλεν. Δεν τον πτοούν τα 83 χρόνια του, ακόμη γράφει, σκηνοθετεί, σίγουρα επιλέγει και τη μουσική, ταινίες που ακόμη κι αν δεν έχουν πάντα την οξύνοια κάποιων άλλων προηγούμενων ίσως, είναι πάντως συνεπείς στην ποιότητά τους.

4. Το αστικό τοπίο. Η Νέα Υόρκη δεν είναι απλά ένα σκηνικό αλλά κυριολεκτικά πρωταγωνιστεί στις περισσότερες ταινίες του. Τα τελευταία χρόνια επισκέπτεται όλο και πιο συχνά και την Ευρώπη: Παρίσι, Ρώμη, Βαρκελώνη, Κάτω Ιταλία έχουν πρωταγωνιστήσει και αυτές σε ταινίες του πράγμα που μας έκανε να χαρούμε ιδιαίτερα (καλό το Μανχάταν αλλά και μια αλλαγή τη θες) αν και μάθαμε ότι τα ελατήριά του κάθε άλλο παρά καλλιτεχνικά ήταν: ο ίδιος έχει πει ότι η Σουν Γι ήθελε να δει τον κόσμο..

5. Οι φιλοσοφικές του αναζητήσεις. Οι υπαρξιακοί προβληματισμοί είναι παραπάνω από εμφανείς στις περισσότερες ταινίες του, ακόμη κι όταν αστειεύεται, όταν αντιμετωπίζει με χιούμορ σοβαρούς προβληματισμούς δεν τους υποτιμά κι εμείς τον αγαπάμε ακριβώς γι’ αυτό και τον ακολουθούμε στις υπαρξιακές του περιπέτειες γιατί είναι δικές μας.