Στείλε μου κάτι από το Μπουένος Άιρες – «Μate»
Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // *
Ήξερα για το mate πριν έρθω στην Αργεντινή. Εκείνο που δεν ήξερα για το ρόφημα αυτό είναι το πόσο συχνά θα το συναντούσα μπροστά μου.
Τις πρώτες μου μέρες στο Μπουένος Άιρες τις πέρασα περπατώντας στις λεωφόρους της πόλης κοιτάζοντας τον κόσμο που περνούσε ή που καθόταν στα πάρκα και τις πλατείες της. Άραγε εδώ οι άνθρωποι γελούν; Αγκαλιάζονται; Κρατιούνται απ” το χέρι; Ήταν τόσες οι διαφορετικές εικόνες κι εγώ ήθελα να έχω όσες περισσότερες γίνεται… θα ταιριάξω ποτέ σε αυτόν τον κόσμο άραγε;
Όλοι οι άνθρωποι, όλοι οι λαοί βρίσκουν κάτι που τους ενώνει, που ενισχύει τους δεσμούς τους και που τους κάνει να νιώθουν πως ανήκουν κάπου. Μία μικρή τελετουργία, μία μικρή συνήθεια που είναι μόνο δική τους.
Οι Αργεντίνοι πίνουν mate. Το ρόφημα αυτό από μόνο του είναι ένα σύμβολο για την καθημερινότητά τους. Αυτό όμως που το κάνει ακόμη πιο σημαντικό είναι πως το mate δεν το πίνεις μόνος, το μοιράζεσαι. Μία παρέα, μία στρογγυλή κούπα με ένα καλαμάκι που γυρίζει από χέρι σε χέρι, από στόμα σε στόμα.
Την πρώτη φορά που ήπια mate μαζί με μια παρέα Αργεντίνων, το βρήκα πολύ πικρό. Όσο περνούσε όμως η ώρα, η γεύση του άλλαζε, γινόταν πιο γλυκό κι εγώ ένιωθα όλο και πιο οικεία στην καινούρια μου πόλη. Τελικά δεν ήταν το ρόφημα που γλύκαινε σε κάθε ρουφηξιά, ήταν που με πρόσχημα μία κούπα mate, τέσσερεις γείτονες γνωρίστηκαν λίγο καλύτερα σε ένα ταρατσάκι στο κέντρο της πόλης.
* Για πολύ ή για λίγο, η Αλεξάνδρα Φεφοπούλου θα λείπει από την Αθήνα. Με τον φίλο της και μια Vespa κάνουν τον γύρο της Νότιας Αμερικής. Της ζητήσαμε να στέλνει κάθε εβδομάδα μια φωτογραφία που θα καθρεφτίζει μικρά και μεγάλα «κάτι» από τη ζωή της ταξιδεύοντας. Δέχτηκε. Άραγε πόσο μακριά μπορεί να είναι η καθημερινότητα μίας ελληνικής πόλης από τις πόλεις που η Αλεξάνδρα βλέπει σήμερα; Για περισσότερα γύρω από τα ταξίδια της Αλεξάνδρας και του Στέργιου επισκεφτείτε το ιστολόγιο:https://worldvespa.wordpress.com/
