Του Μάρκου Ψυχάρη //

Στις 16 Ιανουαρίου 1942 γεννήθηκε ο, μεγαλύτερος πυγμάχος, γνωστός και ως Μοχάμεντ Άλι.

Υπήρξε πρωταθλητής βαρέων–βαρών και σύμβολο του αγώνα των αφροαμερικανών για κοινωνική και πολιτική ισότητα. Ο αθλητής άφησε την τελευταία του ανάσα σε νοσοκομείο του Φοίνιξ, στην Αριζόνα στις 3 Ιουνίου 2016.

Ο γεννημένος ως Κάσιους Κλέι (που αργότερα άλλαξε το όνομα του σε Μοχάμεντ Άλι) πυγμάχος, κέρδισε Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης. Εγκατέλειψε την πυγμαχία το 1981 έχοντας κερδίσει τους 56 από τους 61 πυγμαχικούς αγώνες που έδωσε.

Για χρόνια ο Άλι ταλαιπωρούνταν από τη νόσο του Πάρκινσον..

Ο Άλι είχε αρνηθεί να πολεμήσει στον πόλεμο του Βιετνάμ. Και υπήρξε σύμβολο του αγώνα για ισότητα ανάμεσα σε έγχρωμους και λευκούς πολίτες των Η.Π.Α..

Πέρα από τις αθλητικές του περγαμηνές. Τον θυμόμαστε για όσα δηκτικά είπε για την πατρίδα του, την εποχή που το θέμα των φυλετικών ανισοτήτων έκαιγε και ως σήμερα μοιάζει να μην έχει «τακτοποιηθεί».

-«Μποξ είναι το άθλημα που λευκοί παρακολουθούν δύο μαύρους άνδρες να χτυπούν ο ένας τον άλλο».

-«To Cassius Clay είναι όνομα για σκλάβο. Δεν το διάλεξα. Δεν το θέλω. Είμαι ο Μοχάμεντ Άλι, ένα ελεύθερο όνομα. Αυτό πρέπει να χρησιμοποιούν οι άλλοι όταν μου μιλούν ή μιλούν για μένα».

-«Είμαι η Αμερική. Είμαι μέρος αυτού που δεν αναγνωρίζεις αλλά πρέπει να με συνηθίσεις. Είμαι μαύρος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και αναιδής. Έχω όνομα που δεν σου ανήκει. Έχω θρησκεία που δεν σου ανήκει. Οι επιτυχείς μου είναι μόνο δικές μου. Καλύτερα να με συνηθίσεις».

-«Θα παλέψω όχι για μένα αλλά για το πρεστίζ των μαύρων αδελφών μου. Γι’ αυτούς που κοιμούνται στους δρόμους. Για τους μαύρους που ζουν από την πρόνοια. Για τους μαύρους που δεν έχουν να φάνε. Για τους μαύρους που δεν έχουν ιδέα για τους εαυτούς τους. Για τους μαύρους που δεν έχουν μέλλον».

-«Γιατί με ρωτούν αν πρέπει να φορέσω στρατιωτική στολή και να φύγω 10.000 μίλια μακριά από το σπίτι μου να ρίξω βόμβες και σφαίρες στους Βιετναμέζους την ίδια στιγμή που στους νέγρους του Λούισβιλ συμπεριφέρονται σαν σκυλιά, τους αρνούνται τα απλά ανθρώπινα δικαιώματα;»

-«Πετάω σαν πεταλούδα, τσιμπάω σαν μέλισσα».

-«Είμαι ο καλύτερος».

-«Δεν είμαι απλά ο καλύτερους. Είμαι διπλά καλύτερος. Δεν τους στέλνω απλά νοκ – άουτ. Διαλέγω τον «γύρο» που θα γίνει αυτό. Είμαι ο πιο χαρισματικός, ο πιο όμορφος, ο αξεπέραστος, ο πιο ικανός πολεμιστής του ρινγκ αυτό το διάστημα».

-«Ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί το μέγεθος κάποιου μέχρι τη στιγμή που εκείνος φεύγει. Σαν τον πρόεδρο Κένεντι, δεν άρεσε σε κανέναν. Σαν τους Beatles, δεν θα υπάρξει ξανά κάτι σαν αυτούς. Σαν τον Έλβις. Ήμουν ο Έλβις Πρίσλει του μποξ».

-«Είναι απλά μια δουλειά. Όπως το γρασίδι μεγαλώνει. Όπως τα πουλιά πετούν. Έτσι και εγώ χτυπάω τους αντιπάλους μου».