Οι The Vaxtones γεννήθηκαν στην Αθήνα. Είναι η μπάντα, η νέα ατραξιόν ενός αστικού πληθυσμού που ταυτοποιεί τον ήχο που του αρέσει χωρίς να νοιάζεται για την καταγωγή των στοίχων που φτάνει στα αφτιά του. Punk, Calypso, Pop, Swing. Οι The Vaxtones έχουν μια αισθητική και δεκάδες μουσικά στυλ που λατρεύουν.
Τα μέλη του γκρουπ έχουν δυνατό βιογραφικό στην αγγλόφωνη σκηνή της Ελλάδας. Την Ελένη Τζαβάρα (aka Etten) που τραγουδάει τη συνάντησες στους Film, τον Θάνο Αμοργινό στους Last Drive και Earthbound, τον Χρήστο Ζώη στους HiRollers, τους Jitterbugs, τους The Rockets, τον Νίκο Φωτίου στους Raindogs, τον Παναγιώτη Λουκουμά στους Sunsteps, τους Xaxakes, τους Scopitone, τον Δημήτρη Βόγλη στους Scopitone. Το πρώτο άλμπουμ των The Vaxτones “Never Ending Story” είναι κατανοητό με την πρώτη. Το επόμενο live τους έχει κλείσει για τις 19 Ιουλίου στο Release Athens. Η Ελένη Τζαβάρα και ο Δημήτρης Βόγλης μας μίλησαν για το συγκρότημα που συμμετέχουν.
-Το ότι όλα τα μέλη των Vaxtones είχαν παρελθόν σε άλλες μπάντες φαντάζομαι πως λειτούργησε σαν fast forward στη δημιουργία των τραγουδιών του συγκροτήματος σας. Η δεύτερη πρόβα που κάνατε ήταν πιο πετυχημένη από την πρώτη;
Αλήθεια είναι. Η διαδικασία ολοκλήρωσης των τραγουδιών έγινε εύκολα και αβίαστα. Η δε ηχογράφηση των πάντων σε λιγότερο από μια εβδομάδα. Σίγουρα όμως πρώτιστο ρόλο έπαιξε ότι ξέραμε από την πρώτη στιγμή τι ήχο θέλουμε και σε ποια μονοπάτια θα κινηθούμε. Ναι, η δεύτερη πρόβα ήταν πιο δημιουργική από την πρώτη και η τρίτη ήταν πιο δημιουργική από τη δεύτερη…
-Συχνά έχω την αίσθηση πως στην ελληνική μουσική σκηνή οι αγγλόφωνες μπάντες φαντάζουν ως εξωτικό καπρίτσιο. Αν είναι έτσι, γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί απλά δεν υπάρχει μουσική παιδεία στη χώρα μας, γιατί τα πρότυπα που βάζουν στα παιδάκια από μικρή ηλικία είναι αυτά που σου πλασάσρουν τα media. Αν έχεις βρεθεί σε παιδικό πάρτι θα δεις και θα ακούσεις με τι χορεύουν τα εφτάχρονα. Από καθαρόαιμα σκυλάδικα, ελληνικά ή ξένα (γιατί δεν είναι ελληνικό προνόμιο αυτό), τραπ και ό,τι είναι κοινωνικά αποδεκτό. Δεν λέμε να χορέψουν με Clash και Ramones αλλά πέρα από τα ελληνικά υπάρχουν αξιοπρεπέστατα ξενόγλωσσα για αυτές τις περιστάσεις. Και αυτό είναι ένα μόνο μικρό παράδειγμα. Από την άλλη, δεν πρέπει να αγνοήσουμε ότι ο ελληνικός στίχος μιλάει κατευθείαν στον Έλληνα και είναι πιο εύκολα κατανοητός, αλλά τέτοια αποστροφή για τα αγγλόφωνα είναι περίεργη.
-Το 1977 οι Buzzcocks ύμνησαν την ανία που τους προκαλούσε η εποχή τους. Λίγο αργότερα οι Chumbawamba μίλησαν πολιτικά μέσα από τα τραγούδια τους. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 οι Blur έγιναν εμπορική μανία. Τελικά, τα συστατικά μιας πετυχημένης pop-punk μπάντας ποια είναι;
Δημήτρης – Τα συστατικά επιτυχίας μιας οποιαδήποτε μπάντας, ανεξαρτήτως είδους, είναι η καλή μουσική. Από εκεί και πέρα ειδικά στην punk – και ας μην το περιορίσουμε στην pop punk – παίζει τεράστιο ρόλο η ειλικρίνεια. Δεν έχει να κάνει τόσο με τον πολιτικό στίχο. Οι Chumbawamba που αναφέρεις πέραν του καταπληκτικού τους στίχου – για μένα μια από τις καλύτερες μπάντες όλων των εποχών και στιχουργικά η καλύτερη – το μεγάλο τους ατού ήταν η ειλικρίνεια.
-Η Ελένη με τους Film βγήκε στο εξωτερικό. Αν θυμάμαι καλά έδωσαν live σε κλαμπ του Λονδίνου. Τι θυμάται από εκείνη την εποχή;
Ελένη – Είναι αρκετές οι ιστορίες από την εποχή των συναυλιών στο εξωτερικό. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι οι Film είχαν παίξει σε Αγγλία, Ισπανία, Ελβετία, Ισλανδία στο Iceland Airwaves (η πρώτη ελληνική μπάντα που συμμετείχε), Γερμανία στο Popkomm, Ολλανδία στο Eurosonic (επίσης η πρώτη ελληνική μπάντα που συμμετείχε). Ήταν μια πολύ έντονη περίοδος με πολύ καλές (κυρίως) και 100% δυνατές στιγμές. Ζούσαμε το όνειρό μας και φροντίζαμε να το απολαμβάνουμε παρά την κούραση. Ίσως δεν είναι εύκολο να χωρέσουν σε λίγες λέξεις όλα αυτά που νιώθαμε τότε και είναι μια εμπειρία που σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Συνέβαιναν όμως και σουρεάλ σκηνικά, όπως για παράδειγμα σε ένα live στο Λονδίνο (μιας και το ανέφερες), σε ένα μικρού μεγέθους club μεν γνωστό δε, στο οποίο οι βάσεις στα τύμπανα ήταν ξεχαρβαλωμένες και είχαν βάλει κάτι μεγάλα μεταλλικά κουτιά από μπογιά (για να κρατάνε κόντρα υποτίθεται), πράγμα το οποίο φυσικά δεν βοηθούσε. Τελικά, παίξαμε μόνο 3 κομμάτια γιατί συν τοις άλλοις έπεφτε και το ρεύμα.
-Διάβαζα συνεντεύξεις που δώσατε -γιατί έχετε δώσει αρκετές- και η στάνταρ ερώτηση είναι γιατί παίζετε το είδος μουσικής που παίζετε. Τελικά, γιατί το είδος της μουσικής που παίζει μια μπάντα μπορεί να είναι σημαντικότερο από τη μουσική της;
Παίζουμε τη μουσική αυτή γιατί αυτή τη μουσική αγαπάμε μεταξύ πολλών άλλων. Ήταν τελείως συνειδητή επιλογή αυτός ο ήχος και όχι το είδος. Παίζουμε pop, punk, calypso, swing αλλά με τον δικό μας τρόπο. Δεν μας αγγίζουν καθόλου οι ταμπέλες, είμαστε τελείως ακομπλεξάριστοι για να βασιζόμαστε στο είδος και όχι και στην ίδια τη μουσική.
-Στο Release συμμετέχετε για τον συμβολισμό του γεγονότος;
Συμμετέχουμε γιατί μας δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουμε και ευχαριστούμε πολύ τη διοργάνωση για την εμπιστοσύνη που μας δείξανε.
-Να το πούμε και έτσι; Ο ήχος της Βρετανίας είναι το κέντρο του μουσικού σας σύμπαντος;
Δημήτρης – Πφφφ.. μεγάλη κουβέντα. Ο ήχος της Βρετανίας είναι το κέντρο της pop, ναι αυτό μπορώ να το πω, του δικού μου μουσικού σύμπαντος κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, καθώς ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης όλων των εποχών είναι Γάλλος και φυσικά μιλάω για τον Serge Gainsbourg. Αλλά αναμφισβήτητα η pop punk έχει three lions on the shirt!
-Θα υπάρξει συνέχεια στο Athens Pop Fest and Convention;
Ελπίζουμε πως ναι! Ήταν μια πάρα πολύ σημαντική διοργάνωση που ουσιαστικά έγινε χάρη στο μεράκι και την αγάπη ενός και μόνο ανθρώπου, του Βασίλη Χουντάλα, τραγουδιστή των Kissamatic Love Bubbles και ιδρυτή της δισκογραφικής Old Bad Habbits, στην οποία και έχουμε κυκλοφορήσει το βινύλιο. Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Βασίλη ο κόσμος μας θα είναι πιο όμορφος.
-Οι αγγλόφωνες μπάντες κοιτούσαν πάντα τις ευκαιρίες που μπορούσαν να προκύψουν για να παίξουν στο εξωτερικό. Κάποιες τα κατάφεραν. Οι The Vaxtones θα ήθελαν να κάνουν το ίδιο;
Φυσικά και θα θέλαμε να παίξουμε στο εξωτερικό αν μας δοθεί η δυνατότητα, ειδικά σε μια ανάλογη περίπτωση όπως του Athens indie festival.
