Γιάννης Παναγόπουλος – Γιώργος Μαντάς
Πίσω -αρχές δεκαετίας 1990 – στην εποχή που ο όρος clubbing ανακηρύσσονταν κουλτούρα και οι DJ γίνονταν περισσότερο σημαντικοί από τους καλλιτέχνες των τραγουδιών που έπαιζαν, ο Χρήστος Ζωγόπουλος (Christo Z) ήταν DJ στο Plus Soda. Του club που μετακίνησε την Αθήνα κοντύτερα σε μητροπόλεις της μαζικής κουλτούρας. Πώς άραγε έγινε resident Dj σ’ έναν χώρο που η φήμη του ταξιδεύει ως σήμερα; Το podcast που φτιάξαμε μαζί του ήταν εμπειρία.
Η ιστορία του Χρήστου δεν είναι μονοδιάστατη. Και οι επιλογές του στη μουσική δεν ήταν αυτοτελής υπόθεση που άρχιζε και τελείωνε στη συλλογή δίσκων αλλά απλώθηκε (και απλώνεται) σ’ αυτό που θα λέγαμε φιλοσοφικό ψάξιμο.
Ο άνθρωπος που μοιράστηκε χρόνο μαζί μας πιάνοντας το νήμα της ζωής του από το πρώτο του DJ σετ σ’ ένα συνοικιακό μπαρ στον Κεραμεικό, μας πέρασε από τις μέρες που η house άρχισε να γίνεται είδος πρώτης ανάγκης ανθρώπων που διψούσαν για χορό σε -μικρά- κλαμπ όπως το No Name (το θυμάσαι;) ή το καλοκαιρινό Αεροδρόμιο (το θυμάσαι και αυτό;), μας ταξίδεψε στο διάστημα που έζησε στο Μαρόκο και μας προσγείωσε στο παρόν του με μοναδική ευαισθησία, αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ο Χρήστος παίζει ακόμα μουσική. Μας λέει: «Πάω εκεί που με αγαπούν», φτιάχνει mixtapes για ανθρώπους που θεωρεί δικούς του και αναδημιουργεί διαρκώς το όραμά του για τη μουσική.
Χρήστος Ζωγόπουλος – Christo Z | Σήμερα, δύο ημέρες μετά την ηχογράφηση αυτού του podcast, μοναδική μας αγωνία είναι αν τελικά ηχογραφείται η πίστη στη δημιουργικότητα των ανθρώπων.
Κάθε λεπτό από τη ζωή αυτού του ανθρώπου που κάπου, κάπως, κάποτε ή τώρα, χορεύεις με τη μουσική που μιξάρει, έχει κάτι από τις ζωές που ζήσαμε, ζούμε, ίσως θα ζούμε αναζητώντας μικρά και μεγάλα νοήματα της.
