Προσοχή! Εύθραυστον! – Μαρία Μαλταμπέ
Εξομολογήσεις που μετατρέπονται σε αναμετρήσεις. Με τους εαυτούς, με τους άλλους. Εντός κι εκτός. Με την προσοχή που δίνουμε σε ένα πολύτιμο κρύσταλλο. Γιατί τι άλλο, είναι η ψυχή από ένα διάφανο κρύσταλλο. Κάποτε θολό. Κάποτε βρώμικο. Κάποτε λαμπερό. Πάντα όμως κρύσταλλο. Άνθρωποι της τέχνης σε δέκα ερωτήσεις-δέκα ιστορίες που μοιάζουν προσωπικές, μπορεί να αφοράν όμως όλους. Α, και μια ερώτηση για την ίδια την Τέχνη. Πως αλλιώς…
Μαρία Μαλταμπέ – ηθοποιός. Την περίοδο αυτή πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Η κίτρινη ταπετσαρία» της Σάρλοτ Πέρκινς Γκίλμαν σε θεατρική διασκευή της Κατερίνας Λουκίδου και σκηνοθεσία της Francesca Minutoli στο Θέατρο Αλκμήνη.
Μια ιστορία που με συνοδεύει… Του «Μικρού πρίγκηπα» και όλων όσων μου τον θυμίζουν. Που παλεύουν να διατηρήσουν το ψυχικό σθένος ώστε να παραμείνουν πιστοί στις καθαρές ιδέες τους, που μπορούν να και επιμένουν να βλέπουν έναν κόσμο ακριβώς έτσι όπως είναι, που μάχονται σε έναν αέναο πόλεμο με τον παραλογισμό, το μίσος, την αδιαφορία και την παραπλάνηση του μυαλού.
Ένα πρόσωπο που με σημαδεύει… Το πρόσωπο του γιου μου. Που μόλις το βλέπω με λυτρώνει, ζωγραφίζει ένα χαμόγελο εντός μου ακόμη και στις πιο μαύρες μέρες μου. Αυτό είναι το πρόσωπο που μου δίνει τη δύναμη να συνεχίζω.
Μια κατάσταση που με τσακίζει… Η αναλγησία, η απάθεια, η κατάσταση της αδιαφορίας, του «ε, και τι να κάνω τώρα εγώ;». Οι πόλεμοι γύρω μας, η άνοδος της ακροδεξιάς παντού, η φτωχοποίηση , η ανεργία, οι μετανάστες και η απαξίωση της ζωής τους, οι γυναικοκτονίες, τα περιστατικά παιδοβιασμών, η βία ως πρακτική της καθημερινότητά μας. Τελικά είναι πολλά, ε;
Ένα όνειρο που με «στοιχειώνει»… Το όνειρο ενός κόσμου όπου κανένας άνθρωπος δεν θα υποφέρει από πράξεις άλλων ανθρώπων. Όπου δεν θα υπάρχει παιδί που θα πεινάει, θα του λείπει η στέγη, η μόρφωση, το παιχνίδι, η αγκαλιά. Το όνειρο ενός κόσμου με περισσότερη ανθρωπιά.
Θραύσματα που με ολοκληρώνουν… Τα λάθη μου και τα πάθη μου που με έκαναν αυτό που είμαι τώρα.
Ένας ανεκπλήρωτος στόχος …Να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο
Ένας εκπληρωμένος «έρωτας» … «Η κίτρινη ταπετσαρία»! Το ταξίδι της άρχισε σχεδόν δυο χρόνια πριν. Ήταν έρωτας με την πρώτη ανάγνωση του κειμένου. Ο έρωτας αυτός εκπληρώθηκε και τώρα ανθίζει.
Τι δικό μου θα καταργούσα… Τον φόβο μου…
Τι «ξένο» θα υιοθετούσα; Μια «ελαφράδα» στην αντιμετώπιση των πραγμάτων που συμβαίνουν στη ζωή μου. Είναι κάτι που ζηλεύω σε κάποιους γιατί αποδεικνύεται σωτήριο κάποιες φορές. Συνήθως «εμπλέκομαι» πολύ. Μάλλον φταίει η υπερευαισθησία μου. Μπαίνω με τα μπούνια στον έρωτα, στην χαρά, στην λύπη, στον θυμό. Θα ‘θελα μερικές φορές να διαβαίνω καταστάσεις ακροπατώντας στα δάχτυλα των ποδιών και όχι βουτώντας μέσα μέχρι τον λαιμό.
Εγώ κι Εγώ… εχθροί ή φίλοι; Μετά από τόσες μάχες ως εχθροί δεν είχε πλάκα πια! Ε, και έτσι είπαμε να γίνουμε φίλοι. Τώρα που μιλάμε έχουμε γίνει κολλητοί.
Στην τέχνη υπάρχει νέο και παλιό; Συνήθως τοποθετούμε ένα έργο τέχνης μέσα στο ιστορικό του πλαίσιο έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις καλλιτεχνικές επιδιώξεις του δημιουργού. Σίγουρα το κίνητρο της πρωτοτυπίας σπάνια απουσιάζει από τον καλλιτέχνη. Κάθε έργο συνδέεται με το προηγούμενο μέσα από τη μίμηση ή την αντιλογία. Κι όμως, μια συνεχής αλλαγή στην τέχνη δεν σημαίνει οπωσδήποτε σταθερή πρόοδο. Και μια υποκειμενική πρόοδος δεν αντιστοιχεί πάντα σε μια αντικειμενική αύξηση της καλλιτεχνικής αξίας. Όταν πρόκειται για την απόλαυση της μεγάλης τέχνης γιατί χρειάζονται τα όρια μεταξύ παλιού και νέου; Νομίζω πως δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή. Η τέχνη δεν υπάρχει από μόνη της, είναι οι άνθρωποι που κάνουν τέχνη, οι καλλιτέχνες. Οι άνθρωποι επιθυμούν, αγαπούν, πονούν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και παλιά και τώρα. Δηλαδή, η ανάγκη για δημιουργία είναι η ίδια. Η ουσία της τέχνης παραμένει ίδια, αυτό που αλλάζει είναι η «γλώσσα» που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης η οποία διαμορφώνεται ανάλογα σε κάθε εποχή.
Η Μαρία Μαλταμπέ γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο( Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Πειραϊκού Συνδέσμου), Ευρωπαϊκό Πολιτισμό ( Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών, ΕΑΠ) , Παιδαγωγικά( ΑΣΠΑΙΤΕ). Έχει επίσης μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Δημιουργική Γραφή( ΕΑΠ-Πανεπιστήμιο Δ. Μακεδονίας). Έχει εργαστεί επί σειρά ετών στο θέατρο συμμετέχοντας ως ηθοποιός σε πολλές παραστάσεις στην Ελλάδα αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ. Εργάζεται επίσης ως ηθοποιός φωνής( audio books, μεταγλώττιση, αφήγηση ντοκιμαντέρ, διαφήμιση). Διδάσκει θέατρο στην δημόσια εκπαίδευση( Αθμια & Βθμια, ΙΕΚ). Αγαπάει να γράφει ιστορίες και να τις αφηγείται.
